داشتن روابط خوب با آدم‌ها اهمیت بسیار زیادی دارد زیرا ارتباطات اجتماعی بخش بزرگی از زندگی ماست و تاثیر مثبتی در سلامت روح و روان‌مان دارد. با این حال، زمان صرف شده برای ایجاد یک رابطه همیشه نتایج مثبتی به همراه ندارد. اگر متوجه شدید که زمان زیادی را صرف نگرانی در مورد نظرات و دیدگاه‌های دیگران می‌کنید، وقت آن است که کمی در مورد رابطه‌تان فکر کنید. در این نوشتار ۶ عادت روانشناختی گردآوری شده است که داشتن آنها در نهایت منجر به آسیب دیدن‌تان منجر خواهد شد.
توانایی نه گفتن ندارید
داستان به این صورت است: کارهای طرف مقابل‌تان یا دوست‌تان در لیست کارهای شما بیشتر از کارهای خودتان است! کمک، مشاوره، خرید، مراقبت، قرض دادن… اما اگر از شما بپرسند که همه این افراد تا به حال برای شما چه کار کرده‌اند، احتمالاً باید مدت‌ها به سوال فکر کنید و پاسخی پیدا نکنید!
راه حل چیست: وظایف خود را اولویت شماره یک روزها و زندگی‌تان به طور کلی قرار دهید. اگر کسی بخواهد ثابت کند که شما فردی خودخواه و ناسپاس هستید، احتمالاً سعی دارد احساسات شما را دستکاری کند و به این ترتیب به آنچه که می‌خواهد دست بیابد. قبل از اینکه کورکورانه همه خواسته‌های آدم‌ها را انجام بدهید به این فکر کنید که آیا او کاری برای شما می‌کند؟ یا اگر مشکلی داشته باشید، دست یاری به سمت‌تان دراز می‌کند.
مدام به دنبال تایید هستید
داستان به این صورت است: شما اعتماد به نفس ندارید و دائماً سعی می‌کنید از افرادی که نظرشان برای شما مهم است، تأییدیه بگیرید. با به عنوان مثال وقتی کاری را انجام می‌دهید به دنبال این هستید که مورد تمجید یا تایید رئیس، همکاران، دوستان و بستگان خود هستید. اگر تأیید دریافت کنید، احساس می‌کنید که کار «خوبی» انجام داده اید. اگر بازخورد مورد نظر را دریافت نکردید، احساس می‌کنید که کاری بی اهمیت یا «بد» انجام داده اید.
راه حل چیست: باید یک جایی به این نتیجه برسید که واقعا خوب هستید و نیازی به اثبات آن ندارید. به جای اینکه به دنبال تایید باشید، برای رسیدن به اهداف خود تلاش کنید. در حرفه خود پیشرفت کنید و پیشرفت کنید! مراقب سلامتی خود باشید، عشق بورزید و دوست داشته باشید. با این کارهاست که اعتماد به نفس همراه وفادار شما خواهد شد و نیاز شما به تایید گرفتن به طور کامل از بین خواهد رفت.
زیادی چشم‌تان را روی اشتباهات می‌بندید
داستان به این صورت است: شما بحث نمی‌کنید، شکایت نمی‌کنید، مقابله نمی‌کنید یا از حقوق خود دفاع نمی‌کنید. پذیرفتن، صبور بودن و ساکت بودن و انسان خوبی بودن را ترجیح می‌دهید زیرا این برای‌تان آسان‌تر از ایجاد درگیری است. این رفتار ابدا درست نیست! تا زمانی که نظر و ایده خودتان را ابراز نکنید آدم‌ها هیچ اطلاعی در مورد آن ندارند!
راه حل چیست: به خودتان بقبولانید که شما هم نظر خودتان را دارید و نظر شما به اندازه دیدگاه باقی آدم‌های زندگی‌تان اهمیت دارد. شما مجبور نیستید به دنبال حمایت از کسانی باشید که از شما جدی‌تر و مطمئن‌تر به نظر می‌رسند. وقتی نظر خود را آشکارا بیان می‌کنید، فردیت خود را نشان می‌دهید.
خودتان را به خاطر احساسات دیگران سرزنش می‌کنید
داستان به این صورت است: اگر نتوانید درخواست کسی را برآورده کنید یا افکار، انتظارات و احساسات کسی را حدس نزنید، اغلب عذرخواهی می‌کنید. خشم، توهین، اندوه، نارضایتی و به طور کلی احساسات منفی دیگران شما را می‌ترساند و باعث می‌شود احساس گناه کنید.
راه حل چیست: سنگی را که مدام در حال حمل آن هستید، زمین بگذارید. مسئولیت احساسات، مشکلات و انتظارات دیگران را زمین بگذارید. وقتی احساس گناه می‌کنید، به این فکر کنید: خود آن شخص برای حل مشکلش چه کرده است؟
هیچ حد و مرزی تعیین نمی‌کنید
داستان به این صورت است: شما همیشه آماده هستید تا هر کاری برای آدم‌های زندگی‌تان انجام دهید. اگر کسی مشکل فوری داشته باشد، تمام وظایف خود را رها می‌کنید، کلی رانندگی می‌کنید و مشکل او را به طور رایگان حل می‌کنید. شما همیشه می‌توانید برنامه زندگی خود را تغییر دهید، اما نمی توانید از کمک به شخص دیگری امتناع کنید.
راه حل چیست: به آنچه هنجار شماست فکر کنید و آن را به اطرافیان خود بگویید. آیا برای تعطیلات آخر هفته قرار است جایی بروید؟ به آنها بگویید می‌توانید تا چهارشنبه روی مشکل آنها یا هر چه که می‌خواهند کار کنید. یادتان باشد که اولویت خودتان و خانواده‌تان هستید و قرار نیست برنامه‌های فیکس یا مهم خود را به خاطر آدم‌های دیگر تغییر بدهید.
کارهایی را انجام می‌دهید که اصلا دوست ندارید
داستان به این صورت است: شما در خواسته‌های شخص دیگری گیر کرده‌اید و آن شخص می‌تواند پدر یا مادر و یکی از از اقوام، دوستان و آشنایان باشد. شما به ندرت درخواستی را رد می‌کنید، بنابراین زمان شما به بخش های کوچک زیادی تقسیم می‌شود و هیچ کدام از این بخش‌های کوچک زمانی مال خودتان نیست.
راه حل چیست: فضای شخصی خود را به زمانی برای استراحت، کار، کارهای خانه، پیاده روی، شادی یا مسافرت تفکیک کنید. یک روز از روزهای‌تان را انتخاب کنید و فقط کاری را که دوست دارید انجام دهید. اولویت‌های خود را تعیین کنید و هر بار قبل از اینکه کار دیگری را به عهده بگیرید خوب فکر کنید.
کلام پایانی
واقعیت این است که کمک به دیگران هرگز کار اشتباهی نیست اما فقط در حدی که به خودتان و زندگی شخصی‌تان آسیب وارد نشود. تکرار رفتارهای قید شده در این نوشتار قطعا به آسیب دیدن شما منجر خواهد شد و روح و روان‌تان را به طور منفی تحت تاثیر قرار دهد. یادتان باشد در تمامی تعاملات و روابط‌تان خودتان را اولویت بدانید و در صورت امکان به دیگران نیز کمک کنید.
افزودن دیدگاه