داشتن رابطه جنسی منظم می‌تواند فوایدی برای سلامتی داشته باشد، به عنوان مثال، برای سیستم قلبی عروقی مفید است. اما یک نسخه را نمی‌توان برای همه پیچید و در واقع نمی‌توان گفت چه میزان رابطه برای هر فرد کافی است. بر همین اساس نداشتن رابطه جنسی به مدت طولانی هم نباید عوارض جانبی منفی داشته باشد. اما اگر چیزی تحت عنوان عوارض نداشتن رابطه جنسی شنیده‌اید و با جستجوی همین عبارت به مقاله حاضر رسیده‌اید، جای درستی هستید. ما در این مقاله ابهامات ذهنی شما را برطرف خواهیم کرد.
آیا نداشتن رابطه جنسی تاثیری بر سلامت افراد دارد؟
تعداد دفعات رابطه جنسی هر فرد بسته به سن، نوسانات میل جنسی و وضعیت رابطه متفاوت است. بسیاری از مردم یک زندگی کامل و رضایت بخش را بدون داشتن رابطه جنسی تجربه می‌کنند.
در مطالعه‌ای که به داده‌های 17744 نفر در ایالات متحده پرداخته است، 15.2 درصد از مردان و 26.7 درصد از زنان گزارش کرده‌اند که طی یک سال هیچ رابطه جنسی نداشته‌اند، در حالی که 8.7 درصد از مردان و 17.5 درصد از زنان گزارش دادند که 5 سال گذشته را اصلا رابطه جنسی نداشته‌اند.
نویسندگان به این نتیجه رسیدند که «آمریکایی‌های عاری از رابطه جنسی سطوح شادی بسیار مشابهی با همتایان خود که زندگی جنسی فعال داشته‌اند، دارند.»
اثرات نداشتن رابطه جنسی بر بدن
واقعیت این است که فرد ممکن است متوجه هیچ گونه عارضه جانبی نشود. هنگامی که شخصی ماه‌ها یا سال‌ها رابطه جنسی ندارد، بعید است که متوجه عوارض جانبی منفی جسمانی بر سلامتی خود شود.
با این حال، تحقیقات نشان می‌دهند که داشتن رابطه جنسی منظم می‌تواند مزایای سلامتی خاصی را به همراه داشته باشد، از جمله بهبود عملکرد سیستم ایمنی، کاهش فشار خون، کاهش سطح استرس و کاهش خطر حوادث قلبی عروقی. در این مطلب درباره فواید رابطه جنسی برای سلامتی بیشتر بخوانید.
در مردان، انزال مکرر می‌تواند باعث بهبود سلامت پروستات شود، خواه رابطه جنسی آنها با فرد دیگری باشد و خواه به تنهایی. یک مطالعه در سال 2016 نشان داد مردانی که دست کم 21 بار در ماه ارضاء جنسی دارند، در مقایسه با افرادی که 4 تا 7 بار در ماه انزال دارند، کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات هستند.
در مورد خانم‌ها باید بگوییم، فعالیت جنسی مکرر – باز هم با یک شریک یا به تنهایی – می‌تواند عضلات کف لگن را که از مثانه حمایت می‌کنند، تقویت کند، عملکرد مثانه را بهبود دهد و بی‌اختیاری و نشت را کاهش دهد.
اثرات رابطه جنسی بر سلامت روان
گفته می‌شود که داشتن رابطه جنسی منظم بخش مهمی از آرامش عاطفی آدم‌هاست. هرچند این امر برای برخی افراد صادق است، اما در مورد همه صدق نمی‌کند.
هنگامی که دوری از رابطه جنسی غیرارادی باشد، برخی از افراد ممکن است اثرات منفی آن را بر سلامت روان تجربه کنند. برعکس، افرادی که تمایلات جنسی ندارند ممکن است هیچ گونه حس منفی یا عارضه روحی روانی را در اثر نداشتن رابطه جنسی تجربه نکنند.
از مهم‌ترین عوارض نداشتن رابطه جنسی در یک رابطه می‌توان به ایجاد احساس ناامنی یا اضطراب در طرفین اشاره کرد. صحبت در مورد این احساسات می‌تواند به از بین بردن هرگونه احساس ناراحتی کمک کند.
برای برخی دیگر، پرهیز از رابطه جنسی برای سلامت روان مهم است. این افراد ممکن است به دلایل زیادی از رابطه جنسی پرهیز کنند، به عنوان مثال، به این دلیل که میل جنسی پایینی دارند، میل به رابطه جنسی ندارند یا به سادگی ترجیح می‌دهند که رابطه‌ای نداشته باشند.
مزایای بالقوه پرهیز از رابطه جنسی، بسته به فرد و وضعیت او، عبارتند از:
- عدم خطر ابتلا به عفونت‌های مقاربتی (STI)
- دوری از منبع اضطراب
- وقت گذاشتن برای مقابله با احساسات منفی در مورد رابطه جنسی
- زندگی به گونه ای که با اعتقادات مذهبی فرد سازگار است
با این حال، بر اساس تحقیقات صورت گرفته رابطه جنسی راه خوبی برای کاهش استرس است و می‌تواند سلامت روانی فرد را بهبود دهد. بر اساس مطالعه ای که در آن 10429 زن با میل جنسی پایین مورد بررسی قرار گرفتند، 27.5 درصد گزارش کردند که این امر باعث ناراحتی آنها می‌شود. با این حال، در میان کسانی که شریک جنسی فعلی داشتند، این رقم بسیار بالاتر و 81 درصد بود.
اثرات رابطه جنسی بر روابط
بسیاری از افراد بدون داشتن رابطه جنسی مکرر روابط عاشقانه کاملی دارند. برای برخی دیگر، رابطه جنسی منظم می‌تواند سلامت رابطه را به طور واضحی بهبود ببخشد.
مطالعه‌ای در سال 2015 گزارش داد که تکرر رابطه جنسی تنها نشان‌دهنده بهبود سلامت جسمی و روحی فرد است که او در رابطه باشد. آنها ارتباطی بین داشتن رابطه جنسی به صورت یک بار در هفته و رضایت بیشتر از رابطه دو طرفه‌شان پیدا کردند. به نظر نمی‌رسد این رضایت زمانی که دفعات رابطه جنسی به بیش از یک بار در هفته افزایش بیابد، تغییر کند.
برای برخی افراد، رابطه جنسی می‌تواند ارتباط و احساس صمیمیت را بهبود بخشد. افرادی که احساس می‌کنند به اندازه کافی رابطه جنسی ندارند، ممکن است نگران باشند که مشکلی در رابطه آنها وجود دارد یا شریک زندگی‌شان کم کم از آنها دور شود.
در این موارد افراد می‌توانند روش‌های دیگری را برای بهبود رابطه و صمیمیت امتحان کنند. در آغوش گرفتن، بوسیدن، حرکات محبت آمیز و راحت بودن با یکدیگر می‌تواند سلامت یک رابطه را بهبود بخشد، صرف نظر از اینکه این رابطه شامل فعالیت جنسی باشد یا نه.
تجرد و جنس‌ناگرایی
یک فرد جنس‌ناگرا ممکن است میل جنسی کم داشته باشد یا اصلاً میل جنسی نداشته باشد.
جنس‌ناگرایی و تجرد یکسان نیستند. جنس‌ناگرایی به این معناست که فرد به طور کلی یا هرگز جاذبه جنسی را تجربه نمی‌کند و تمایلی به داشتن رابطه جنسی ندارد. یک فرد جنس‌ناگرا ممکن است به تنهایی یا با شریک جنسی خود همچنان درگیر فعالیت جنسی باشد.
از سوی دیگر تجرد به پرهیز از رابطه جنسی برای یک دوره خاص یا برای همیشه اشاره دارد. در حالی که جنس‌ناگرایی یک انتخاب نیست، تجرد می‌تواند یک انتخاب یا حاصل شرایط فرد باشد.
جنس‌ناگرایی یک هویت است و طیف دارد. برخی از افراد جنس‌ناگرا هیچ جذابیت جنسی را احساس نمی‌کنند، در حالی که برخی دیگر گاهی اوقات احساسات جنسی دارند. برخی از افراد جنس‌ناگرا احساسات عاشقانه و تمایل به یک رابطه عاشقانه را تجربه می‌کنند، در حالی که برخی دیگر اینطور نیستند.
جنس‌ناگرایی یک گرایش جنسی است. برخی افراد به اشتباه بر این باورند که تروما یا یک وضعیت سلامت روان منجر به آن می‌شود، اما هیچ مدرکی در این مورد وجود ندارد. جنس‌ناگرایی به “درمان” نیاز ندارد. هیچ کس نباید به فرد دیگری فشار بیاورد تا رابطه جنسی داشته باشد.
کلام پایانی
نمی‌توان گفت که چه میزان رابطه جنسی درست تلقی می‌شود چرا که تعداد دفعات از فردی به فرد دیگر متفاوت است. عوارض نداشتن رابطه جنسی برای مدت طولانی قاعدتا واقعیت ندارد به این معنا که نداشتن رابطه سبب تجربه عارضه خاصی در شما نمی‌شود.
هیچ راه درست یا غلطی برای ابراز احساسات جنسی وجود ندارد، تا زمانی که هر دو طرف درگیر در رابطه به وضوح از آن رضایت داشته باشند. هیچ کس نباید احساس کند که موظف به داشتن رابطه جنسی است. اجتناب از رابطه به سلامت فرد آسیبی نمی‌رساند و حتی در برخی موارد ممکن است فایده هم داشته باشد.
هرکسی که نگران میل جنسی کم یا اثرات نبود رابطه جنسی بر زندگی مشترکش است، می‌تواند در مورد این موضوع با یک پزشک یا درمانگر صحبت کند. دارو، درمان، تغییر سبک زندگی، بهبود ارتباطات و بسیاری از راهکارهای دیگر ممکن است کمک کننده باشد.
افزودن دیدگاه