تغییر اجتناب ناپذیر است، اما اغلب، ما می خواهیم سریع‌تر، و به روشی که واقعا زندگی ما را متحول کند، اتفاق بیفتد. وقتی صحبت از خودسازی به میان می‌آید، روانشناسی گنجینه‌ای از تکنیک‌ها را در اختیار ما قرار می‌دهد تا از آنها استفاده کنیم. امکان زندگی متفاوت را در عرض یک ماه تصور کنید. خیلی خوب به نظر می رسد که چنین چیزی واقعا اتفاق بیفتد، نه؟ در این نوشتار برخی از کاربردی ترین تکنیک‌ها را در اختیار شما می‌گذاریم تا به کمک آنها بتوانید زندگی‌تان را به سمت و سوی درستی تغییر بدهید.
۸ تکنیک ساده روانشناسی برای تغییر زندگی
در اینجا ۸ روش را می‌بینید که به کمک آنها می‌توانید زندگی تان را در یک مسیر درست تغییر بدهید. کافیست اراده کنید و به این موارد عمل کنید. آیا آماده اید تا سفر خود را به سمت یک خود بهتر آغاز کنید؟ بیایید شروع کنیم.
1) ذهن آگاهی را یاد بگیرید
امروزه روانشناسی از این ایده حمایت می کند که تمرین ذهن آگاهی می تواند منجر به تغییرات قابل توجهی در زندگی ما شود. این مفهوم م یک مد عصر جدید نیست، بلکه یک روش علمی است که می تواند به ما کمک کند بهتر زندگی کنیم. وقتی دائماً نگران آینده هستیم یا به گذشته فکر می کنیم، زیبایی های حال را از دست می دهیم. ما شادی لحظه، قدرت حال را نادیده می گیریم. این طناب کشی مداوم در ذهن ما می تواند منجر به استرس و ناراحتی شود.
ذهن آگاهی، در ساده ترین شکل خود، در مورد حضور کامل در هر لحظه است، یعنی درگیر شدن کامل در هر کاری است که در لحظه انجام می دهید. با این مفهوم قدر لحظه به لحظه زندگی را می‌دانید.
با اختصاص 5 دقیقه هر روز به تمرین تمرکز حواس شروع کنید. در مکانی ساکت بنشینید، چشمان خود را ببندید و روی نفس خود تمرکز کنید. هنگامی که ذهن شما سرگردان است، به آرامی آن را به زمان حال بازگردانید.
2) شکرگزاری را در خود نهادینه کنید
قدردانی، به نظر من، ابزاری است که در تلاش ما برای تغییر بسیار دست کم گرفته شده است. این یک تمرین ساده است، اما تأثیر آن بر زندگی ما می تواند عمیق باشد. روانشناسان دریافته اند که قدردانی می تواند آرامش ما را افزایش دهد، افسردگی و استرس را کاهش دهد و حتی روابط ما را بهبود بخشد. تمرکز ما را از آنچه در زندگی‌مان اشتباه است به آنچه درست است تغییر می‌دهد و احساس رضایتی ایجاد می‌کند که راه را برای تغییرات مثبت هموار می‌کند.
با یادداشت کردن سه موردی که هر روز بابت آنها سپاسگزار هستید شروع کنید. آنها نباید بزرگ یا شگفت انگیز باشند. مثلا بابت قهوه خوش طعم صبح یا نور زیبای خورشید قدردانی و شکرگذاری کنید.
3) وابستگی ها را رها کنید
آموزه های بودایی در مورد یک چیز جالب است: بیشتر رنج ما از دلبستگی های ما ناشی می شود. ما به افراد، دارایی ها و حتی ایده ها می چسبیم و وقتی آنها تغییر می کنند یا ما را ترک می کنند، رنج می بریم. روانشناسی این حکمت را تکرار می کند. دلبستگی‌های ما می‌توانند ما را محدود کنند و به اضطراب، استرس و ناراحتی دامن بزنند. آنها می توانند ما را از پذیرش تغییر و رشد فردی بازدارند.
مواجهه با این حقیقت آسان نیست و قطعا ناراحت کننده است. اما یادگرفتن آن رهایی بخش است. رها کردن به معنای بی توجهی به چیزها یا افراد نیست. بلکه درک ناپایداری زندگی و کاهش وابستگی ما به عوامل خارجی برای خوشبختی مان اهمیت دارد.
با تایید وابستگی های خود شروع کنید. آیا به رابطه ای چسبیده اید که دیگر برای‌تان فایده ای ندارد؟ آیا به دارایی های مادی چسبیده‌اید که باعث شادی نمی شوند؟ آیا در ایده ای گیر کرده اید که رشد شما را محدود می کند؟ هنگامی که این وابستگی ها را شناسایی کردید، به تدریج آنها را رها کنید. این رها کردن آسان نخواهد بود و یک شبه اتفاق نخواهد افتاد. اما به یاد داشته باشید، رشد شخصی درست خارج از منطقه راحتی ما قرار دارد.
4) شفقت به خود را تمرین کنید
در تلاش برای بهبود خود، ما اغلب یک عنصر حیاتی را فراموش می کنیم: شفقت به خود. آسان است که به خودمان سخت بگیریم، مدام برای رسیدن به کمال تلاش کنیم، برای هر اشتباهی خودمان را سرزنش کنیم. اما این روند برای تغییر مساعد نیست و فقط یک چرخه سمی از انتقاد از خود ایجاد می کند که می تواند مانع رشد ما شود. ذهن آگاهی به ما می آموزد که افکار و احساسات خود را بدون قضاوت مشاهده کنیم. و بخشی از این امر این است که یاد بگیریم با مهربانی و درک با خود رفتار کنیم.
شکست نشانه ضعف نیست؛ این نشانه تلاش، یادگیری است. اشتباهات لحظه های تحقیر نیستند؛ آنها فرصت هایی برای رشد هستند. وقتی نیش انتقاد از خود را احساس کردید، لحظه ای نفس بکشید و با شفقت به خود پاسخ دهید. به خود یادآوری کنید که اشکالی ندارد که کامل نباشید، اشتباه کردن کاملا عادی است.
5) نفس خود را رام کنید
نفس ما اگرچه برای بقا و خودشناسی ضروری است، اما اغلب می تواند به سدی در مسیر رشد و خودسازی تبدیل شود. می تواند ما را دفاعی، مقاوم در برابر تغییرات و کور نسبت به عیوبمان کند. اما رام کردن نفس به معنای سرکوب یا انکار وجود آن نیست. بلکه در مورد درک ماهیت آن و یادگیری تأثیر آن بر افکار و اعمال ما است.
با مشاهده افکار خود شروع کنید. توجه کنید که نفس شما چه زمانی واکنش های شما را هدایت می کند. آیا انتقاد را شخصی می‌گیرید؟ آیا در مقابل تغییر مقاومت می کنید زیرا تصور شما از خود را تهدید می کند؟ آیا به باورهای قدیمی که دیگر برای‌تان فایده‌ای ندارند، چسبیده اید؟ هنگامی که این الگوها را تشخیص دادید، می توانید شروع به شل کردن چنگال نفس‌تان کنید.
6) ناپایداری را بپذیرید
ناپایداری یک اصل اساسی در بودیسم است و پذیرفتن آن کمک شایانی به شما می‌کند. این واقعیت تلخ است که هر چیزی که برای ما عزیز است – روابطمان، دارایی‌هایمان، سلامتی و حتی زندگی‌مان – گذراست. این بدان معنا نیست که ما باید در ناامیدی یا ترس زندگی کنیم. دقیقا برعکس. پذیرش ناپایداری می تواند ما را از اضطراب و دلبستگی رها کند و ما را به زندگی کاملتر در زمان حال سوق دهد.
با مشاهده تغییرات اطراف خود شروع کنید – تغییر فصول، افزایش و زوال ماه، طلوع و غروب روزانه خورشید. بدانید که تغییر بخشی طبیعی از زندگی است. این پذیرش ناپایداری به ما کمک می‌کند تا ترس‌ها و وابستگی‌های خود را رها کنیم. این مسیر آسان نیست، اما یک مسیر متحول کننده است.
7) پذیرش را تمرین کنید
تغییر با پذیرش آغاز می شود. پذیرفتن نقاط قوت، معایب، شرایط فعلی مان. پذیرش به معنای تسلیم شدن یا رضایت دادن به کم نیست، بلکه پذیرش واقعیت لحظه حال است. پذیرش یک اصل اساسی در بودیسم و ذهن آگاهی است. همانطور که معلم معروف بودایی Pema Chödrön یک بار گفت: “تو آسمانی. همه چیز دیگر – فقط آب و هوا است.»
این نقل قول به زیبایی نشان می دهد که هستی ما تغییرناپذیر است و افکار، احساسات و تجربیات ما مانند تغییر الگوهای آب و هوا در آسمان گذرا هستند. ما اغلب انرژی خود را با مقاومت یا انکار واقعیت تلف می کنیم و با آنچه هست مبارزه می کنیم. اما این مبارزه تنها منجر به استرس و رنج می شود.
در عوض، سعی کنید پذیرش را تمرین کنید. شرایط فعلی خود را بپذیرید، احساسات خود را بپذیرید، خود را همانگونه که هستید بپذیرید. این بدان معنا نیست که نمی توانید برای بهبود یا تغییر تلاش کنید. بلکه با پذیرش لحظه حال همانطور که هست، پایه محکمی ایجاد می کنید که از آن رشد و تغییر کنید.
8) عدم اطمینان را بپذیرید
در اینجا چیزی است که ممکن است غیرقابل درک به نظر برسد: عدم اطمینان را با آغوش باز بپذیرید. همه ما خواهان ثبات و قابل پیش بینی بودن امور هستیم. اما حقیقت این است که زندگی ذاتاً نامطمئن است. ذهن آگاهی به ما می آموزد که با عدم قطعیت راحت باشیم. ما را ترغیب می کند که در حال زندگی کنیم نه اینکه نگران آینده باشیم یا از گذشته زاری کنیم.
عدم اطمینان دشمن ما نیست، بلکه کاتالیزوری برای رشد است که ما را مجبور می کند از مناطق امن خود خارج شویم و فرصت های جدیدی را در اختیارمان قرار می دهد. ما را سرپا نگه می دارد و زندگی را هیجان انگیز می کند. دفعه بعد که با عدم اطمینان مواجه شدید، به جای واکنش با ترس یا اضطراب، مکث کنید. یک نفس عمیق بکشید. به خود یادآوری کنید که اشکالی ندارد که همه پاسخ ها را نداشته باشید. با پذیرش عدم اطمینان، سازگارتر، انعطاف پذیرتر و در برابر تغییرات راحت‌تر می شوید. به هر حال، تنها چیزی که در زندگی قطعی است، خود تغییر است!
افزودن دیدگاه