صداهای مکرر مانند جویدن، ضربه زدن با قلم، خرناس کشیدن یا خراشیدن یک شی یا انگشت روی یک جسم می تواند باعث آزار و ناراحتی هر کسی شود. اما برای افرادی که با وضعیتی به نام میسوفونیا یا صدا بیزاری، که در اصل به عنوان سندرم حساسیت انتخابی صدا شناخته می‌شود، زندگی می‌کنند، این صداها بیش از آنچه فکر می کنید، آزاردهنده هستند. با میسوفونیا، آن صداهای کوچک، و اکثر صداهای دیگر، می توانند غیر قابل تحمل باشند.
به بیان ساده، میسوفونیا شامل حساسیت شدید به صداهای خاص است. در واقع، نام “misophonia” از کلمه یونانی به معنای “نفرت از صدا” گرفته شده است. این حساسیت بیش از حد از صدا باعث واکنش شدید یا گریز به صداهای تحریک کننده می شود. برای مثال ممکن است تمایل شدیدی به انجام کارهای زیر داشته باشید:
- ترک بلافاصله اتاق
- گرفتن گوش ها با دست ها
- فریاد زدن “صدا را متوقف کنید یا از ایجاد این صدا دست بردار!”
برخی از محرک ها ممکن است آنقدر آزاردهنده باشند که حتی از حضور در مکانی یا دیدن فردی دوری کنید. اگر صدای خوردن و جویدن غذاها باعث اذیت شما می شود، ممکن است تنها غذا خوردن را ترجیح دهید. در چنین شرایطی از رفتن به رستوران ها، کافه ها یا هر مکان عمومی دیگری که مردم در آن غذا می خورند، اجتناب کنید.
محققان برای اولین بار نام میسوفونیا را در سال 2001 مطرح کردند. برخی از کارشناسان میسوفونیا را یک بیماری می دانند، اما برخی دیگر معتقدند که ممکن است به عنوان نشانه ای مانند سایر شرایط سلامت روان باشد.
علائم میسوفونیا
به طور کلی می‌توانید میسوفونیا را با علامت اصلی آن، واکنش منفی شدید هنگام شنیدن صداهای محرک تشخیص دهید. به طور خاص، این پاسخ ممکن است شامل طیفی از عواطف، احساسات و احساسات فیزیکی باشد:
- احساس ناراحتی، تحریک و انزجار
- خشم یا احساس پرخاشگری، از جمله میل به حمله فیزیکی یا کلامی
- عصبی بودن یا ناراحتی در موقعیت‌هایی که صداهای محرک را می شنوید
- احساس اضطراب یا وحشت، از جمله احساس به دام افتادن یا از دست دادن کنترل
- گرفتگی غضلات و فشار در سراسر بدن یا در قفسه سینه
- افزایش ضربان قلب، فشار خون و دمای بدن
این علائم معمولا برای اولین بار در سنین پیش از نوجوانی ظاهر می شوند.
اگر با میسوفونیا زندگی می کنید، ممکن است واکنش تان به برخی صداها را افراطی بدانید. با این حال، ممکن است کنار آمدن با احساسی که آن لحظه بعد از شنیدن صداهای محرک دارید، غیر قابل کنترل باشد.
وقتی برای مقابله با صداهای تحریک کننده ای که در زندگی روزمره می شنوید مشکل دارید، ممکن است از رفتن به مکان هایی که احتمال شنیدن این صداها وجود دارد اجتناب کنید. در چنین شرایطی شما از دیدن دوستان، خانواده یا رفتن به مدرسه و محل کارتان اجتناب می کنید.
به طور خلاصه، میسوفونیا می تواند زندگی روزمره شما را مختل کند.
محرک های رایج در صدا بیزاری
صداهای تحریک کننده می توانند از فردی به فرد دیگر خیلی متفاوت باشند.
این محرک ها همچنین می توانند در طول زمان تغییر یا افزایش پیدا کنند. حتی زمانی که میسوفونی در پاسخ به یک صدای خاص بروز می کند، می تواند باعث بروز واکنش مشابه شما به دیگر صداها نیز شود.
برخی از رایج ترین محرک‌های میسوفونیا صداهای دهانی است که توسط افراد دیگر ایجاد می شود. مثلا:
- جویدن غذا
- هورت کشیدن
- بلع
- تنفس بلند
- پاکسازی گلو
- لب زدن
سایر محرک ها نیز ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- بو کشیدن
- ضربه زدن با قلم
- خش خش کاغذ یا پارچه
- تیک تاک ساعت
- کوبیدن کفش به زمین
- صدای به هم خوردن لیوان یا ظروف نقره
- صدای جیغ زدن
- سوهان زدن یا کوتاه کردن ناخن
- زمزمه
- صدای جیرجیرک ها یا پرندگان
برای برخی افراد نیز محرک های بینایی می توانند واکنش مشابهی ایجاد کنند. مثلا:
- تکان دادن پاها یا پاهای تان
- دیدن مالیدن بینی توسط دیگران
- تکان دادن مو یا چرخاندن قلم
- جویدن با دهان باز
- حرکت لب یا فک هنگام جویدن
میسوفونیا چه حسی دارد؟
اگر میسوفونیا ندارید، ممکن است تعجب کنید که چگونه این صداها می توانند این همه باعث آزار و اذیت کسی شوند.
برای درک بهتر این وضعیت، سعی کنید تصور کنید وقتی صدایی را می شنوید که واقعا از آن متنفر هستید چه احساسی دارید. خراشیدن ناخن روی تخته سیاه یک نمونه کلاسیک است. برخی دیگر ممکن است شامل زنگ ماشین یا گریه کودک باشد. هنگامی که آن صداها را می شنوید، ممکن است واکنشتان را روی پوست بدنتان مشاهده کنید. در چنین شرایطی تنها خواستی که دارید، متوقف شدن این صداها است.
وقتی میسوفونیا ندارید، به ندرت متوجه این واکنش ها که بیشتر مردم را آزار می دهد، خواهید شد. علاوه بر این، از آن جایی که اطرافیان شما ممکن است واکنش مشابهی داشته باشند، احتمالا ابراز ناراحتی یا انزجار در مورد این صداها آسان تر خواهد بود.
افراد مبتلا به میسوفونیا با شنیدن صداهای محرک احساس می کنند، خون شان در حال جوشیدن است. آن ها واکنش های فیزیکی مانند اضطراب، بالا رفتن ضربان قلب و حتی معده درد را نیز تجربه می کنند. در چنین شرایطی آن ها حتی قبل از شنیدن این صداها نیز واکنش نشان می دهند.
چه چیزی باعث میسوفونیا می شود؟
محققان هنوز مطمئن نیستند که چه چیزی باعث صدا بیزاری می شود. با این حال این بیماری بیشتر در این گروه از افراد بروز می کند:
- اختلال وسواس فکری (OCD)
- اختلالات اضطرابی
- سندرم تورت
- وزوز گوش
همچنین برخی بر این باوراند که بین میسوفونیا و اختلال کمبود توجه بیش‌فعالی (ADHD) ارتباط بالقوه ای وجود دارد. در حالی که به نظر می رسد میسوفونیا شرایط خاص خودش را دارد اما قطعا با سایر شرایط، از جمله علائم مشابه بیماری های بالا همخوانی دارد.
یک فرد مضطرب مبتلا به میسوفونیا ممکن است با شنیدن صدای خاصی دچار تعریق بیشتر و ضربان قلب شود. اما ممکن است در مواجهه با هر نوع استرس دیگری نیز این علائم را داشته باشند. سال ها قبل بیماری افراد مبتلا به صدا بیزاری با اختلالات اضطرابی، فوبیا و دیگر وضعیت سلامت روان اشتباه تشخیص می شدند اما میسوفونیا دارای ویژگی های منحصر به فردی است، که می توانید در زیر بخوانید:
- علائم صدا بیزاری در دوران بلوغ شروع می شود و اولین علائم اغلب بین سنین 9 تا 12 سالگی ظاهر می شود.
- زنان علائم شدیدتری از خود نشان می دهند.
- محرک اولیه اغلب از والدین یا اعضای خانواده سرایت می کند، اما محرک های جدید می توانند در طول زمان ایجاد شوند.
زندگی با میسوفونیا
در حال حاضر، هیچ درمانی برای میسوفونیا وجود ندارد، اما می توانید از موارد زیر برای کنترل واکنش های خود استفاده کنید.
درمان بازآموزی وزوز گوش
وزوز گوش باعث شنیدن صداهایی مانند زنگ در گوش می شود که هیچ کس دیگری نمی تواند آن ها را بشنود. درمان بازآموزی وزوز در ابتدا برای کمک به افراد مبتلا به وزوز گوش در یادگیری پذیرش و تحمل آن صداها طراحی شد. اما حالا می تواند به افراد مبتلا به میسوفونیا نیز کمک کند تا با صداهای محرک کنار بیایند.
ضد شرطی کردن
این درمان یک محرک صوتی ضعیف‌تر را با چیزی که احساسات مثبت و شاد را تحریک می‌کند، جفت می‌کند، مانند شنیدن آهنگ مورد علاقه، تماشای عکس یکی از عزیزان یا لمس چیزی که باعث ایجاد احساس آرامش شما می شود.
راهبردهای مقابله ای
هرچند تکنیک مقابله ای شما ممکن است شامل خروج از اتاق با شنیدن صدای محرک باشد، اما گاهی اوقات در شرایطی قرار می گیرید که نمی توانید اتاق را ترک کنید.
در این وضعیت می توانید از روش های زیر استفاده کنید:
- با استفاده از هدفون های حذف نویز
- گوش دادن به موسیقی، صداهای آرام بخش یا نویز سفید
- مودبانه از فردی که صدا را تولید می کند بخواهید از این کار دست بردارد.
صدای باران و طبیعت، یا سایر صداهای مشابه می تواند به شما در کنترل میسوفونیا کمک کنند.
افزودن دیدگاه