همانطور که در پیچ و خم‌های زندگی سفر می‌کنیم، یک ترس وجود دارد که اغلب به ذهن همه ما می‌رسد: سال‌های آخر زندگی که ممکن است به تنهایی بگذرد. تصورش را بکنید: کنار پنجره بنشینیم و گذر آدم‌ها را نگاه کنیم. اما نکته اینجاست:می‌توان جلوی تنهایی را گرفت. ما می‌توانیم از چنین پایان غم انگیزی اجتناب کنیم اگر آگاه باشیم و برخی تغییرات را در زندگی مان صورت بدهیم.
با این عادت ها خداحافظی کنید…
بیایید در مورد هفت رفتاری که باید کنار بگذاریم صحبت کنیم. به ما اعتماد کنید، با انجام این کار، ما راه را برای آینده ای پر از شادی، همراهی و ارتباطات درست و حسابی هموار می‌کنیم.
انتقاد بیش از حد
انتقاد بیش از حد می‌تواند در واقع منجر به احساس تنهایی با افزایش سن شود. در موردش فکر کنید: هیچ کس نمی خواهد کنار کسی باشد که بیش از حد منتقد یا منفی است. با گذشت زمان، این رفتار می‌تواند دوستان و عزیزان‌تان را ازشما خود دور کند و باعث شود در نهایت تنها شوید.
گوش ندادن به دیگران
مورد بعدی که باید کنار بگذارید گوش نکردن به دیگران است. آدم‌ها گوش شنوا می‌خواهند و دوست دارند دیگران با حضور ذهن به حرف‌های‌شان گوش بدهند. اگر از آن دسته آدم‌هایی هستید که اهمیتی به دیگران نمی دهید، وقت آن است که گوش دادن فعال را تمرین کنید. به آنچه دیگران می‌گویند علاقه واقعی نشان دهید و شاهد شکوفایی روابط خود باشید!
ناتوانی (یا بی میلی) در ابرار احساسات
اگر همیشه تلاش می‌کنید احساسات‌تان را پنهان کنید، زمان تغییر فرا رسیده است. بیان افکار و احساسات شما می‌تواند به ارتباطات عمیق تر و معنادارتر منجر شود.
توانایی بیان احساسات یک جنبه اساسی از ارتباط و پیوند انسانی است. وقتی افراد در به اشتراک گذاشتن احساسات یا آسیب پذیری‌های خود مردد هستند، کم کم به تنهایی و انزوا می رسند. بدون ارتباط باز و ابراز احساسات، ایجاد ارتباطات عمیق و معنادار با دیگران چالش برانگیز می‌شود. در نتیجه، ممکن است احساس جدایی و تنهایی کنید و در حسرت صمیمیت عاطفی حاصل از بیان و ارتباط واقعی با دیگران بمانید.
مقایسه مداوم خود با دیگران
در این دنیای تحت سلطه رسانه‌های اجتماعی، افتادن در دام مقایسه آسان است. دیدن دیگران که زندگی به ظاهر کاملی دارند می‌تواند باعث شود که ما احساس بی کفایتی کنیم. این احساس بی کفایتی می‌تواند موانعی در شکل گیری و حفظ روابط ایجاد کند. به یاد داشته باشید، هر کسی منحصر به فرد است و سفر خود را دارد. سفر، فردی خود را بدون مقایسه با ظاهر فوق العاده دیگران بپذیرید. انجام این کار به شما کمک می‌کند تا با خودتان احساس آرامش بیشتری داشته باشید و روابط سالم تری را ایجاد کنید.
پرهیز از درگیری
وقتی تعامل سازنده باشد، می‌تواند به حل و فصل و درک عمیق تر در روابط منجر شود. با این حال، اجتناب از رویارویی یا درگیری ممکن است منجر به تعارضات حل نشده و احساسات ابراز نشده و در نهایت دوری و قطع ارتباط با دیگران شود. فرض کنید یک دوست صمیمی دارید که اغلب برنامه‌های خود را در آخرین لحظه بدون ارائه دلیل موجه لغو می‌کند. به جای پرداختن مستقیم به این رفتار و بیان احساسی که در شما ایجاد می‌کند، برای حفظ آرامش، از رویارویی اجتناب می‌کنید.
با گذشت زمان، این الگوی اجتناب ممکن است منجر به احساس ناامیدی و رنجش در شما شود. ممکن است از ترس اینکه پرداختن به این موضوع دوستی را به خطر بیندازد، از آنها فاصله بگیرید.
وقت نگذاشتن برای رابطه‌های‌تان
زندگی مدرن پر از مشغله است! کارمان، مسئولیت‌ها، وظایف – همه و همه می‌توانند وقت ما را بخورند. ما در شلوغی‌های زندگی، به سادگی روابط‌مان را نادیده می‌گیریم. با گذشت زمان، این عدم رسیدگی به روابط می‌تواند منجر به انزوا و تنهایی شود. اولویت بندی روابط‌تان به اندازه انجام مسئولیت‌هایتان مهم است. سعی کنید با عزیزان خود در ارتباط باشید، مرتباً پیگیر حال‌شان باشید و در نهایت خواهی دید که آدم های خوب زیادی دور و برتان هستند!
عدم استقبال از تجربیات جدید
عدم استقبال از تجربیات جدید قطعا می‌تواند باعث شود که با افزایش سن احساس تنهایی کنید. در مورد آن فکر کنید—وقتی آماده هستید تا چیزهای جدید را امتحان کنید، با افراد جدید ملاقات می‌کنید، دوستان جدید پیدا می‌کنید و به طور کلی بیشتر سرگرم می‌شوید.
برعکس، اگر همیشه به همان روال قبلی خود پایبند باشید، ممکن است تمام فرصت‌های جالب احتمالی را برای ارتباط با دیگران از دست بدهید. بنابراین، تجربیات جدید زندگی را با آغوش باز بپذیرید تا راه برای ورود آدم‌های خوب به زندگی‌تان باز باشد.
افزودن دیدگاه