روانشناسی بینش‌های ارزشمندی را در مورد آنچه باید و نباید به والدین خود بگوییم به ما ارائه می‌دهد. درک این اصول می‌تواند به ما کمک کند تا رابطه ای سالم با آنها داشته باشیم. در این مقاله قصد داریم به عباراتی بپردازیم که طبق روانشناسی باید هنگام صحبت با والدین خود از بیان کردن آنها پرهیز کنید.
جملاتی که نباید به پدر و مادرتان بگویید!
ارتباط با والدین یکی از مهم‌ترین و ارزشمندترین روابط هر انسانی است. به همین دلیل مهم است که ارتباط تان را در بهترین حالت خود نگه دارید:
“تو متوجه نمی‌شی…”
یکی از جمله‌هایی که می‌تواند در رابطه شما با والدینتان شکاف ایجاد کند این است که «تو نمی فهمی یا متوجه نمی شی…»
روانشناسی به ما می‌گوید که ارتباط، کلید روابط سالم است. اما اینکه به کسی بگویید که نمی‌فهمد، مخصوصاً به والدینتان، می‌تواند در را روی هر مکالمه معناداری ببندد. در واقع با این حرف به آنها می‌گویید که نمی‌توانند موقعیت یا احساسات شما را درک کنند، که می‌تواند احساس نارضایتی و آسیب‌رسانی کند. بنابراین به جای گفتن “تو نمی فهمی…”، سعی کنید احساسات خود را بیان کنید. این کار درب یک گفتگوی سالم را باز می‌کند و درک متقابل را بهبود می‌دهد.
“ازت متنفرم!”
ممکن است بیان این جمله برای همه ما پیش بیاید به خصوص در سال‌های نوجوانی. در گرماگرم بحث، تحت تاثیر احساسات قرار گرفتن آسان است و ما را به گفتن چیزهایی سوق می‌دهد که در واقع منظورمان نیست. بنابراین، اگر ناامید یا عصبانی هستید، سعی کنید به جای متوسل شدن به کلمات آزاردهنده، دلیل این احساس خود را بیان کنید. ممکن است در حال حاضر آسان نباشد، اما برای حفظ یک رابطه سالم با والدینتان بسیار مهم است.
«تو همیشه…» یا «تو هرگز…»
این عبارات مطلق می‌تواند در هر رابطه ای، به ویژه با والدین، به طور باورنکردنی آسیب زا باشد. استفاده از «همیشه» یا «هرگز» آنها را در حالت تدافعی قرار می‌دهد و احتمال مکالمه سازنده را از بین می‌برد.
“من به نصیحت شما نیازی ندارم”
همه ما در موقعیت‌هایی بوده‌ایم که احساس می‌کنیم می‌توانیم به تنهایی مسائل را مدیریت کنیم و معتقدیم توصیه‌های والدینمان غیرضروری یا حتی دیدگاه‌های‌شان قدیمی است. والدین معمولاً از روی عشق و نگرانی برای آرامش ما نصیحت‌هایی دارند. گوش دادن به آنها به این معنا نیست که باید کورکورانه از توصیه‌های آنها پیروی کنید، اما تصدیق حرف‌های‌شان می‌تواند تاثیر زیادی در تقویت رابطه شما با آنها داشته باشد.
بنابراین دفعه بعد که والدینتان نصیحتی ارائه کردند، به جای رد کردن صریح آن، به این فکر کنید: «من از نصیحتی که کردی متشکرم. به توصیه‌ات فکر خواهم کرد.» این نشان دهنده احترام به تجربه آنها و در عین حفظ استقلال شما است.
“این زندگی من است”
در حالی که درست است که ما در زندگی خود خودمختاری و استقلال داریم، این جمله می‌تواند بی‌احترامی به نظر برسد، مخصوصاً وقتی با والدینمان صحبت می‌کنیم. بنابراین، به جای اینکه صراحتاً بگویید “این زندگی من است”، قدردانی خود را از نگرانی آنها ابراز کنید و به آنها در مورد توانایی خود در انتخاب مسئولانه و مسئولیت پذیری اطمینان دهید. ممکن است غیر منطقی به نظر برسد، اما این رویکرد می‌تواند به درک بیشتر و درگیری کمتری در رابطه شما با والدینتان منجر شود.
“چرا نمی توانی مثل سایر پدر و مادرها باشی؟”
مقایسه والدین خود با دیگران راهی قطعی برای صدمه زدن به احساسات آنهاست. این حرف اساسا به آنها می‌گوید که به اندازه کافی خوب نیستند، که می‌تواند بسیار آسیب زننده باشد. به جای مقایسه والدین خود با دیگران، باید سبک منحصر به فرد فرزندپروری آنها را بشناسیم و از آنها به خاطر آنچه هستند قدردانی کنیم.
اگر چیزی وجود دارد که دوست دارید متفاوت باشد، آن را با احترام و بدون مقایسه بیان کنید. به یاد داشته باشید، ارتباط موثر کلید حفظ یک رابطه سالم با والدین است.
“خیلی آزادهنده ای”
«آزاردهنده» واژه‌ای خشن است، مخصوصاً وقتی که والدین خود را با این کلمه خطاب می‌کنید. این جمله می‌تواند عمیقاً توهین‌آمیز باشد، زیرا اهداف و تلاش‌های آنها را تضعیف می‌کند، حتی زمانی که تلاش می‌کنند بهترین کار را برای شما انجام دهند.
به جای اینکه به والدین خود برچسب “آزاردهنده” بزنید، سعی کنید آنها را بهتر درک کنید. با آرامش بیان کنید که چرا برخی اقدامات‌شان شما را آزار می‌دهد و جایگزین‌هایی را پیشنهاد دهید. به این ترتیب نه تنها از صدمه زدن به احساسات آنها جلوگیری می‌کنید، بلکه راه را برای یک رابطه بهتر هموار می‌کنید.
“شما پدر یا مادر وحشتناکی هستید”
این یکی از آزاردهنده ترین چیزهایی است که می‌توانید به والدین خود بگویید. این جمله حمله به هویت آنها و عشق و مراقبتی است که برای بزرگ کردن شما انجام داده اند. به جای این گونه قضاوت‌های تند، گفتگوهای باز در مورد مسائل خاص را انتخاب کنید. چیزی شبیه این، “وقتی این کار را کردی، احساس ناراحتی کردم، آیا می‌توانیم در مورد آن صحبت کنیم؟” این حرف به احتمال زیاد منجر به حل و فصل قضیه می‌شود.
“همه چیز تقصیر توست”
سرزنش والدین برای هر اتفاقی که در زندگی شما رخ می‌دهد ممکن است در لحظه احساس آرامش به شما بدهد، اما می‌تواند به طور جدی به رابطه شما با آنها آسیب برساند. در واقع سرزنش دیگران، از جمله والدین، مشکلات را حل نمی کند. در عوض، ما را از یادگیری درس‌های ارزشمند و ایجاد تغییرات لازم باز می‌دارد.
بنابراین به جای سرزنش والدینتان، سعی کنید آشکارا در مورد احساسات و نگرانی‌های خود صحبت کنید. بحث در مورد موضوعات خاص به جای توسل به سرزنش مفیدتر است. این رویکرد نه تنها درک را تقویت می‌کند، بلکه رشد شخصی را نیز تشویق می‌کند.
“ای کاش هرگز من رو به دنیا نمی آوردی”
این شاید یکی از آزاردهنده ترین جملاتی باشد که می‌توانید به والدین خود بگویید. این جمله عمیقاً تأثیرگذار است و والدینتان را وادار می‌کند که تلاش‌ها و عشقشان نسبت به شما را زیر سؤال ببرند. ما اغلب زمانی که غرق زندگی و گرفتاری‌هایش شده‌ایم، بدون اینکه از اهمیت کلمات خود آگاه باشیم، چنین عباراتی را به زبان می‌آوریم.
دفعه بعد که در یک لحظه داغ کردید، نفس عمیقی بکشید و به عقب برگردید. سعی کنید احساسات خود را به روشی کمتر آسیب زننده بیان کنید، مانند: “در حال حاضر واقعا ناراحت هستم و به فضایی برای تنهایی نیاز دارم.”
افزودن دیدگاه