دئودورانت طبیعی مفهوم جدیدی نیست! در راهروهای فروشگاههای مواد غذایی هم که گشت و گذار کنید، به احتمال زیاد در قفسهها نسخههای طبیعی محصولات مراقبت شخصی و زیبایی را خواهید دید. محصولاتی که اغلب گرانتر از همتایان معمول خود هستند. مفهوم ذاتی این محصولات این است که ایمنتر و خالصتر از نسخههای به اصطلاح “غیرطبیعی” هستند که به مدت چندین دهه مورد استفاده قرار گرفته اند.
اما آیا دئودورانتهای طبیعی واقعا بهتر از محصولات معمول هستند؟ در این نوشتار نظرات کارشناسان و شواهد علمی را در این رابطه خواهیم دید
تفاوت بین دئودورانت طبیعی و دئودورانتهای معمولی چیست؟
قبل از مقایسه دئودورانتهای طبیعی و معمولی، باید بگوییم که در واقع دو نوع محصول مختلف در دسته دئودورانتها وجود دارد: دئودورانتها و ضد تعریقها. چنانچه در مقالهای در Annales de Dermatologie et de Vénéréologie در سال 2020 توضیح داده شد، ضد تعریقها برای جلوگیری از تعریق فرموله شده اند و از نمکهای آلومینیوم به عنوان ماده فعال برای این تاثیر استفاده میکنند.
از طرف دیگر، دئودورانتها در واقع از تعریق جلوگیری نمیکنند. هدف این محصولات پوشاندن بوی عرق با رایحه خوش است و یک ماده ضد میکروبی فعال برای محدود کردن رشد باکتریهای ایجاد کننده بو دارند.
بر اساس مقالهای در مجله بین المللی درماتولوژی، ماده فعال در دئودورانتهای معمولی اغلب تریکلوزان است که تحقیقات نشان داده یک عامل ضد میکروبی مصنوعی است. از سوی دیگر، دئودورانتهای طبیعی معمولاً اسانس و عصاره گیاهی دارند که به عنوان عطر عمل میکنند و از خواص ضد میکروبی نیز برخوردارند.
غالب دئودورانتهای طبیعی (نه همه آنها) عاری از آلومینیوم هستند. اما این حرفها قطعیتی ندارند. به عنوان مثال، تامز آف مین، برندی که به فروش محصولات طبیعی معروف است، چند محصول ضد تعریق که حاوی آلومینیوم هستند، همراه با دئودورانتهای بدون آلومینیوم ارائه میکند. روی بستهبندی این ضد تعریقها «طبیعی» قید نشده، اما این واقعیت که توسط شرکتی که خود را عرضه کننده محصولات طبیعی معرفی کرده فروخته میشود، مطمئناً میتواند باعث سردرگمی مصرفکنندگان شود. به علاوه، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA)، اصطلاح طبیعی را آنگونه که در برچسبگذاری لوازم آرایشی استفاده میشود تعریف نکرده است، و بنابراین هیچ مقررات معنیداری در مورد نحوه استفاده برندها از این اصطلاح یا مواد تشکیل دهنده به اصطلاح طبیعی وجود ندارد. ”
آیا دئودورانت ها و ضد تعریقهای معمولی مضر هستند؟
جفری فرووویتز، پزشک متخصص پوست میگوید: «سر و صدای حول محور دئودورانتهای معمولی به اوایل دهه 1990 بازمیگردد، با یک نامه زنجیرهای ایمیلی که ادعا میکرد دئودورانتها از تعریق و پاکسازی سموم جلوگیری میکنند و میتوانند غدد لنفاوی را متورم کنند و باعث سرطان شوند. در حالی که”تا به امروز، این خطرات ثابت نشده است.”
مقاله ای که در سال 2004 در Nature Medicine منتشر شد، زنجیره ایمیل را بر هم زد و به مطالعه ای اشاره کرد که در سال 2002 در مجله موسسه ملی سرطان منتشر شده بود. مطابق با این مطالعه دادههای 1600 زن نشان میداد که استفاده از دئودورانت ارتباطی با سرطان سینه ندارد. مقاله Nature Medicine همچنین اعتبار دو مطالعه را زیر سوال برد: یکی مطالعه منتشر شده در سال 2003 در مجله اروپایی پیشگیری از سرطان که استفاده از ضد تعریق و اصلاح مکرر زیر بغل را با سرطان سینه مرتبط میدانست و دیگری که در سال 2004 در مجله سم شناسی کاربردی منتشر شد و مضرات پارابن را اعلام میکرد.
مواد نگهدارنده مورد استفاده در محصولات آرایشی و بهداشتی، از جمله دئودورانتها در تومورهای سینه یافت شدند. اولین مطالعه، طبق گفته انجمن سرطان آمریکا (ACS)، کوچک و ضعیف طراحی شده بود و یافتههای آن توسط تحقیقات بیشتر تایید نشده است. ACS میگوید مطالعه دوم، پارابنها را در تومورهای سرطان سینه پیدا کرد، اما نشان نداد که این پارابنها باعث ایجاد تومور شدهاند یا کمک به توسعه تومورها کردهاند یا اینکه استفاده از محصولات حاوی پارابن با سرطان سینه مرتبط است.
محققان میگویند: «نگرانی در مورد ارتباط بین قرار گرفتن در معرض آلومینیوم و آلزایمر نیز وجود داشت. اما با پیشرفت علم، کارشناسان این ایده را رد کردند. او میگوید دئودورانتها و ضد تعریقهای معمولی خطری ندارند.
مطابق با FDA، دئودورانتها و ضد تعریقهای معمولی کاملا بی خطر هستند. اگر هنوز در مورد استفاده از ضد تعریقهای معمولی نگران هستید، میتوانید از این واقعیت نیز راحت باشید که به دلیل نحوه عملکرد آنها، این محصولات از سوی FDA مشمول مقررات سخت گیرانهتر از معمول هستند.
تا به امروز، هیچ دلیلی یافت نشده که باور کنیم دئودورانتهای طبیعی نیز اثرات منفی بر سلامتی دارند. اما، مانند دئودورانتهای معمولی، ممکن است حاوی موادی باشند که برخی افراد به آن حساسند یا آلرژی دارند. معمولاً، این مواد، عطرهای افزوده در دئودورانتها هستند که باعث درماتیت میشوند، یک تحریک پوستی رایج که معمولاً به صورت راش یا لکهای از پوست خشک و خارشدار ظاهر میشود. اگر پس از استفاده از دئودورانت یا ضد تعریق، خارش یا سایر مشکلات پوستی را در ناحیه زیر بغل تجربه میکنید، بهتر است با یک متخصص پوست صحبت کنید.
در یک دئودورانت طبیعی به دنبال چه چیزی باشیم؟
اگرچه شواهد از این ایده که دئودورانتها و ضد تعریقهای معمولی اثرات منفی بر سلامتی دارند، پشتیبانی نمیکند، برخی افراد ترجیح میدهند از محصولات طبیعی ساخته شده بدون مواد مصنوعی استفاده کنند. دئودورانتهای طبیعی همچنین میتوانند جایگزین خوبی برای افرادی باشند که بسیاری از ضد تعریقها و دئودورانتهای معمولی را امتحان کرده اند و متوجه شده اند که پوستشان به آنها حساس است. با این حال، یادآوری این نکته مهم است که دئودورانتهای طبیعی بدون آلومینیوم از تعریق جلوگیری نمی کنند و فقط بوی آن را پنهان میکنند.
اگر به دنبال یک دئودورانت طبیعی هستید، بهتر است به جای اعتماد به ادعاهای برندها “فهرست مواد تشکیل دهنده” را مطالعه کنید. در حالت ایدهآل، برندها باید به جای اینکه فقط عباراتی مانند «رایحه طبیعی» را ردیف کنند، در مورد آنچه در محصولشان وجود دارد شفاف باشند. همچنین توصیه میشود که به روغنهای ضروری و سایر عطرهای مورد استفاده در محصولاتی که انتخاب میکنید توجه ویژه داشته باشید، زیرا این عطرها پتانسیل تحریک کردن پوست را دارند.
فراتر از آن، هیچ اتفاق نظر یا مدرکی وجود ندارد که بگوید برخی از مواد موجود در دئودورانتهای طبیعی موثرتر از سایرین هستند. اگر میخواهید از دئودورانتهای طبیعی استفاده کنید، تعدادی از آنها را با مواد مختلف امتحان کنید تا متوجه شوید که کدام یک برای شما بهترین تاثیر را دارد.
افزودن دیدگاه