وقتی به افغانستان فکر میکنید، محال است دامن‌های کوتاه، شهر پاکیزه و زندگی لیبرال به ذهن‌تان برسد. تروریزم از افغانستان چهره‌ای جنگ‌زده با مردمان فقیر و بی‌سواد را ارایه می‌کند، مردمان همیشه نیازمند و مردمان همیشه قابل تحقیر که گرفتار جنگ‌های داخلی هستند و در میان جنگ‌سالاران هیچ شانسی برای زنده‌ماندن ندارند.
حال آن‌که این طور نبود. دکتر ویلیام پولدیچ مجموعه عکس‌هایی را از افغانستان آن زمان گرفته است که چهره‌ای کاملا متفاوت از این کشور را به رخ جهانیان می‌کشد. تصاویری که شاید عاملان این ویرانی‌ها را، همانند «تیبتس» (خلبان هواپیمای بمب افگن بی52 که بمب اتمی را در شهر هیروشیما رها کرد و ده‌ها هزار انسان را قتل عام کرد) روزی به عذاب وجدان گرفتار کند.
در سال 1967، پروفیسور دانشگاه آمریکایی، دکتر ویلیام پودلیچ کار تدریس خود را در دانشگاه ایالتی آریزونا در ایالات‌متحده ترک کرد و به منظور آموزش معلمان در یک کالج در کابل، به عنوان کارمند سازمان یونسکوی سازمان ملل، همراه با همسر و دو دختراش «میخ و جان»، به افغانستان آمدند.
ویلیام در مدت‌زمانی که ساکن افغانستان بوده، عکس‌های زیادی را گرفته است. بر خلاف عکس‌های امروزی از یک کشور جنگ‌زده، تصاویری از یک کشور مدرن و پر رونقی را به ثبت رسانیده که اکنون به ناب‌ترین، کم‌یاب‌ترین و باارزش‌ترین عکس‌های آن زمان افغانستان تبدیل شده است.
در ادامه خبرنامه این عکس‌ها را به نمایش می‌گذارد.
اکنون اما تنها میراث آن افغانستان و کشوری کهن‌سال، برای جهانیان، به خصوص کشورهای جهان اول، سمبول و مثال خوبی از فرضیه‌ای «جنگ ویرانی می آورد» شده است.