دومین رقابتهای مقدماتی انتخاباتی ورزش باولینگ (پنجشنبه و جمعه) بین 100 دختر و پسر در کابل برگزار می گردد.
امروز این رقابت ها بین 50 دختر بگذار میشود که از بین آنان در ابتدا از هر گروه شرکت کننده 4 نفر که در مرحله بعدی 12 نفر و در آخر 6 نفر عضویت تیم منتخب کابل را به دست خواهد آورد.
در بخش دوم روز جمعه 50 نفر از مردان در این رقابتها شرکت خواهند داشت.
در این دور از مسابقات باولینگ از زون شمال و غرب نیز حضور دارند ولی بیشترین شرکت کنندگان در این مرحله از شهر کابل میباشند.
دور اول این رقابتها یک ماه قبل در کابل برگزار شد که در این دور 4 خانم و 4 آقا انتخاب شدند.
ورزش باولینگ در افغانستان
با آن که بیش از ده سال از ورزش و بازی باولینگ در افغانستان میگذرد اما فدارسیون باولینگ در جنوری سال 2018 ایجاد شد و توانست عضویت کمیته ملی المپیک را به دست آورد. هرچند این فدراسیون هنوز عضو تربیت بدنی کشور نمیباشند.
ادریس فاروقی، رئیس فدراسیون باولینگ افغانستان در صحبت با خبرنامه گفت: “با این که ورزش باولینگ در کشور به خصوص در پایتخت باشگاه داشته است اما هیچ آدرس مشخصی در مورد این ورزش و بازی وجود نداشت و تا امروز اقدامی به ایجاد فدارسیون نیز نشده بود. اما پس از این که ورزشکاران علاقه خود به این ورزش را نشان دادند، تصمیم گرفتند تا در ورزش باولینگ نیز در مسابقات شرکت کنند و حضور داشته باشند. این مورد سبب شد تا فدراسیون باولینگ در کشور ایجاد شود.”

فدراسیون باولینگ در سه زون پایتخت، شمال و غرب نمایندگی دارد که 6 باشگاه در کابل و یک باشگاه در هرات و یکی هم در بلخ فعال میباشد.
این فدارسیون در سال 2018 برای نخستین بار در مسابقات جهانی شرکت کرد که در آن 2 مرد اشتراک داشتند. این نمایندگان افغانستان از میان 52 کشور حاضر در رقابت ها، در رده 33ام قرار گرفتند.
بعد از این مسابقه، در مسابقات آسیایی در ماه اکتوبر همین سال مسابقه دیگری با حضور 3 مرد و 2 بانو در کویت برگزار شد.
6 عضو تیم ملی باولینگ کشور نیز از رقابتها در زون کابل و بلخ انتخاب شده است.
برای بار اول از ولایت بلخ تنها 16 دختر شرکت داشته که فقط 3 نفر از آنان انتخاب شده است و به صورت مجموعی 3 آقا و 3 خانم در مسابقات زون پایتخت انتخاب شدهاند.
فضیله حورزاد، عضو تیم ملی فدراسیون باولینگ به خبرنامه گفت: “هر چند این رقابت بین سه زون برگزار شده بود ولی هراتیان و علاقمندان این ورزش نتوانستند که در رقابت ولایت کابل شرکت کنند زیرا هیچ گونه امتیازی مبنی بر هزینه سفر و بود و باش برای آنان در نظر گرفته نشده بود و هر کسی هم که به کابل آمده بود از هزینه شخصی خود شرکت کرد و هرات یا زون غرب حضور نداشتند.”
خانم حورزاده، مدت بیشتر از یک سال است که ورزش باولینگ را تمرین می کند. او از ایجاد این فدراسیون میگوید که در ابتدا مسئولین فدارسیون خبرنگارانی بودند که برای پوشش ورزش باولینگ به بیرون از کشور سفر داشتند ولی زمانی که به افغانستان آمدند برای پیشرفت و رشد باولینگ فعالیت کردند که در نهایت علاقهمندان زیادی جذب باولنیگ شدند.
رقابتهای جولای 2020
اکنون تیم ملی در حال انتخاب عضو جدید برای رقابتهای بیرون مرزی هستند. قرار است ابتدا برای تیم کابل و سپس از میان آنان برای تیم ملی اعضای تیم، انتخاب شوند.
پس از این رقابتها تیم ملی فدراسیون باولینگ در تلاش شرکت در مسابقات آسیایی است که در جولای سال روان میلادی در هانگ کانگ برگزار خواهد شد.
این فدراسیون بر اساس سهمیه کمیته ملی المپیک و امکاناتی خود میتواند 6 دختر و 6 پسر را به این مسابقات بفرستد که اگر امکانات بیشتری نداشته باشد مانند دورههای قبل فقط 6 نفر از دختران و پسران به این مسابقات فرستاده خواهند شد.

پس از این که فدارسیون باولینگ ایجاد شد با این که در ابتدا افراد کمی به آن توجه نشان دادند ولی در این اواخر به خصوص ماههای اخیر علاقهمندان آن بیشتر از پیش شده و در زونهای کشور و پایتخت در بین جوانان به یک سرگرمی و ورزش مبدل شده است.
آقای فاروقی در این زمینه گفت: “در جریان فعالیت فدراسیون، کمیته ملی المپیک ما را در دو مسابقه بیرون مرزی حمایت کرده است و در رقابتهای داخلی نیز برای برگزاری تورنمتها با ما همکاری داشته است.”
فضیله حورزاده، دختر 24 ساله از شهر مزارشریف با صحبت از علاقهاش به این ورزش گفت: “من مدت 7 سال است که در رسانههای مختلف به عنوان خبرنگار کار میکنم، مدیر خبر و گویندگی، بار اول زمانی که از تنها باشگاه باولنیگ مزارشریف دیدن کردم برای پوشش خبری و تهیه گزارش از این باشگاه بود. ولی بعد به آن علاقهمند شدم، مثل شغلم که عاشقش بودم. با این که لیسانس اداره و دیپلوماسی دارم ولی شوقم به کار خبرنگاری مرا وارد رسانهها کرد که تا کنون به آن ادامه میدهم. باولینگ را نیز از همین طریق شناختم و برای آموزش آن تلاش کردم.”
مشکلات ورزش باولینگ کشور
ولی خانم حورزاد افزود که: “متاسفانه زمینه آموزش و همچنان باشگاهی که از طرف حکومت یا المپیک ایجاد شده باشد نبوده است. چنین فرصتی وجود ندارد تا ما تمرین خود را در آن انجام دهیم. اکنون من پس از شروع این ورزش برای هر تمرین خود 2 تا 2500 افغانی را هزینه میکنم.”
اما در این زمینه ادریس فاروقی گفت: “با این که اکنون فدراسیون باشگاه برای تمرین باولینگ ندارد و ورزشکاران به باشگاههای خصوصی میروند و در بدل پول تمرین میکنند اما فدارسیون آسیایی وعده همکاری داده که در هماهنگی آن در سال های بعد باولینگ افغانستان و ورزشکارهای آن صاحب یک ورزشگاه معیاری شوند.”
این فدراسیون همچنان از امضای تفاهم نامهیی با دو باشگاه سخن گفت که ورزشکاران معرفی شده از سوی فدراسیون باولینگ میتوانند با تخفیف ویژه در آن ها تمرین داشته باشند.
ادریس فاروقی که از سوی مجمع عمومی فدارسیون بالینگ افغانستان برای 4 سال ریاست این فدراسیون را به عهده دارد از پررنگ شدن این ورزش در بین جوانان و علاقه آنان به این بازی اشاره دارد.
باولینگ؛ سرگرمی و ورزش
با این که در دو سال اخیر شهروندان اندکی به باولینگ علاقه داشتند و این بازی را جهت سرگرمی انجام میدانند اما اکنون این شرایط فرق کرده است.
در حال حاضر باولینگ در کشور نه تنها به عنوان یک علاقه فردی و سرگرمی بلکه برای ورزشکاران این رشته اهمیت بیشتری دارد.
تعدادی از این ورزشکاران میگویند که اکنون ورزش جز خوشایند روزمرگیهای افغانستان است. ورزشکاران افغان با دستاوردهای شان در عرصه های ملی و بین المللی نشاط را برای افغان ها به ارمغان می آورند.
فضیله حورزاده گفت: “با این که ما چالشها و مشکلات فراوانی داریم و در تشکیلات فدارسیون هم چالشهایی وجود دارد ولی با علاقهیی که اکنون ایجاد شده و تلاشهایی که از سوی خبرنگاران در خصوص معرفی این ورزش به مردم افغانستان صورت گرفته است باعث شده تا بتوانیم به آینده آن خوشبین باشیم و بیشتر از قبل تلاش کنیم.”