تورم گاه به گاه در قسمت‌های مختلف بدن را بسیاری از ما هر از گاهی تجربه می‌کنیم که اغلب به دلیل عواملی مانند احتباس موقت مایعات یا آسیب‌های جزئی رخ می‌دهد. با این حال، اگر پف و ورم به یک اتفاق مکرر تبدیل شود، می‌تواند نشان دهنده مشکلات اساسی باشد که نیاز به توجه دارند. تورم مداوم ممکن است نشانه ای از عدم تعادل در سیستم های بدن باشد، مواردی چون نوسانات هورمونی، اختلالات مزمن مانند مشکلات قلبی یا کلیوی، یا حتی برخی داروها. تشخیص زمانی که تورم یا اِدِم به یک اتفاق مکرر تبدیل می‌شود و گرفتن مشاوره پزشکی برای تعیین علل زمینه‌ای و رفع هرگونه نگرانی بالقوه سلامتی ضروری است.
1. پف چشم
پوست نزدیک چشم نازک و ظریف است. گاهی اوقات افراد دچار پف چشم می‌شوند که معمولاً خود به خود برطرف می‌شود. اما اگر این پف به طور مکرر اتفاق می‌افتد، در اینجا دلایل آن را می‌بینید:
- مصرف نمک زیاد: خوردن نمک زیاد باعث می‌شود بدن آب را نگه دارد و باعث پف و تورم شود. این امر پس از یک وعده غذایی شور، به ویژه هنگام صبح، رایج است. پوست اطراف چشم پف می‌کند که منجر به تورم زیر چشم یا تشکیل “کیسه” می‌شود. بدن شما به طور طبیعی از شر آب اضافی خلاص می‌شود و به مرور زمان پف کردگی کاهش می‌یابد، معمولاً در عرض چند ساعت یا بیشتر.
- خواب ناکافی: نداشتن خواب کافی هم می‌تواند باعث تورم زیر چشم، افتادگی پلک، قرمزی چشم و سیاهی دور چشم شود. سایر علائم شامل پوست رنگ پریده و افتادگی دهان است.
- آلرژی: آلرژی می‌تواند باعث تجمع مایع در سینوس ها و اطراف چشم و منجر به تورم زیر چشم شود.
- عفونت چشم: عفونت در یک یا هر دو چشم یا پلک ها می‌تواند باعث تورم زیر چشم شود. این مشکل اغلب از یک چشم شروع می‌شود اما می‌تواند به سرعت به چشم دیگر سرایت کند.
- انسداد مجاری اشک: اگر مجاری اشک شما مسدود شده باشد، ممکن است مایع در اطراف چشم تان جمع شود و باعث تورم زیر چشم شود.
بیماری گریوز: این بیماری که به عنوان بیماری چشمی تیروئید نیز شناخته می‌شود، می‌تواند باعث تغییراتی در بافت اطراف چشم و منجر به تورم زیر چشم شود. - مونونوکلئوز: تغییرات چشم و بینایی، از جمله تورم زیر چشم، می‌تواند نشان دهنده مونونوکلئوز باشد که گاهی به آن «بیماری بوسیدن» می‌گویند، اما می‌تواند از طریق عطسه و سرفه نیز منتقل شود.
2. تورم یک سوم پایینی صورت
اگر چانه و گونه های شما پف کرده و دلیل آن حالت طبیعی صورت یا افزایش وزن نیست، ممکن است دلایلی زیر مقصر باشند:
- کم کاری تیروئید: این مشکل زمانی اتفاق می‌افتد که غده تیروئید هورمون کافی برای بدن تولید نمی کند. شاید بد نباشد با نشانه های اختلال تیروئید آشنا شوید.
- سندرم کوشینگ: این سندروم زمانی اتفاق می‌افتد که غدد فوق کلیوی شما کورتیزول بیش از حد تولید می‌کنند. افراد مبتلا به این سندرم ممکن است چاق شوند و صورت پف کرده ای داشته باشند. علائم دیگر سندروم کوشینگ عبارتند از: چربی دور گردن، قوز بین شانه ها، علائم کشش بنفش، و ضعف عضلات یا استخوان ها.
- سندرم شوگرن: این یک اختلال طولانی مدت است و در آن سیستم ایمنی بدن به بزاق و غدد اشکی حمله می‌کند. می‌تواند گونه ها را به دلیل تورم غدد بزاقی پف کرده یا متورم نشان دهد.
- لنفادنیت: این مشکل زمانی است که یک یا چند غدد لنفاوی به دلیل عفونت مجاور متورم می‌شوند. اگر عفونت در سر یا گردن شما باشد، ممکن است یک یا هر دو گونه متورم شود.
- سنگ های بزاقی: این ها رسوبات کلسیم سختی هستند که در غدد بزاقی شما تشکیل می‌شوند. این مشکل بیشتر افراد بین 30 تا 60 سال را مبتلا می‌کند و در مردان شایع تر است.
3. دست‌ها و انگشتان متورم
گاهی اوقات وقتی مایعات زیادی در بافت ها وجود دارد، دست ها متورم می‌شوند. این اتفاق اغلب در دوران بارداری یا زمانی که دما تغییر می‌کند اتفاق می‌افتد.
هنگامی که دست ها متورم می‌شوند، ممکن است بزرگتر از حد معمول به نظر برسند و پوست ممکن است پف کرده یا براق به نظر برسد. فشار دادن روی پوست ممکن است فرورفتگی ایجاد کند. دلایلی وجود دارد که می‌تواند باعث پف کردن دست شود:
- خوردن یک غذای بزرگ و شور می‌تواند دست‌ها را متورم کند، زیرا نمک باعث می‌شود سلول‌ها روی آب بمانند و باعث تورم شوند.
- برخی سرطان‌ها و داروهای شیمی‌درمانی می‌توانند دست‌ها را همراه با پا، مچ پا، ساق پا و صورت متورم کنند.
- کلیه‌ها معمولاً مایع اضافی بدن را فیلتر می‌کنند، اما اگر خوب کار نکنند، مایع می‌تواند جمع شده و باعث تورم شود.
- آرتریت می‌تواند باعث تورم و سفت شدن مفاصل به خصوص در دست ها شود.
- گاهی اوقات، مشکلات رگ های خونی می‌تواند باعث تورم یک دست شود.
- سندرم دست پف کرده می‌تواند یک دست را متورم کند. بر اساس یک مطالعه در سال 2020، تورم دست مشکل نادری است که ممکن است هنگام استفاده از دارو از طریق تزریق IV رخ دهد. هنگامی که دارو به طور مکرر به یک نقطه از بدن تزریق می‌شود، می‌تواند به رگ های خونی یا بافت های اطراف آن ناحیه آسیب برساند و باعث تجمع مایع و تورم دست شود.
4. مچ پا یا پاهای متورم
برخی از دلایل تورم پاها و مچ پاها معمولاً بی ضرر هستند، مانند ایستادن یا راه رفتن به مدت طولانی. اما اگر تورم ناگهانی یا زیاد اتفاق بیفتد، ممکن است به این معنی باشد که مشکلی برای سلامتی شما وجود دارد:
- نارسایی قلبی یکی از دلایل متداول تورم پاها و مچ پا است. هنگامی که قلب نمی تواند خون را به خوبی پمپاژ کند، مایع جمع و باعث تورم می‌شود که به آن ادم می‌گویند. افراد مبتلا به مشکلات قلبی اغلب دچار تورم پاها، مچ پا و پاها می‌شوند.
- بیماری کبد یکی دیگر از علل تورم است. کبد پروتئینی به نام آلبومین می‌سازد که از نشت مایع از رگ های خونی جلوگیری می‌کند. اما اگر کبد بیمار باشد، آلبومین کافی تولید نمی کند، بنابراین مایع در پاها و مچ پا جمع می‌شود.
- بیماری کلیوی یک عامل تورم پا است زیرا کلیه ها سطح آب و نمک را در بدن کنترل می‌کنند. اگر آسیب دیده باشند، نمی توانند خون را تمیز کنند یا مایع اضافی را از بین ببرند، که باعث تورم پاها و مچ پا می‌شود.
- لنف ادم زمانی اتفاق می‌افتد که مایع بیش از حد در بافت‌ها وجود داشته باشد، زیرا غدد لنفاوی که به حذف مایع کمک می‌کنند، آسیب دیده‌اند. اگر گره های لگن صدمه ببینند، می‌تواند باعث جمع شدن مایع در پاها شود.
- نارسایی وریدی زمانی است که وریدهای پا درست کار نمی کنند، بنابراین نمی توانند خون کافی را به قلب برگردانند.
- لخته شدن خون در پا هم می‌تواند باعث تورم مچ پا و ساق پا شود. این تورم معمولا در یک طرف پا اتفاق می‌افتد.
کلام پایانی
توجه به سیگنال هایی که بدن ما برای ما ارسال می‌کند بسیار مهم است زیرا پرداختن به مسائل در مراحل اولیه می‌تواند از مشکلات بزرگتر در مسیر جلوگیری کند. بدن ما اغلب ناراحتی، درد یا علائم غیرعادی را به ما اطلاع می‌دهد. نادیده گرفتن این سیگنال ها ممکن است منجر به مشکلات جدی تری برای سلامتی در آینده شود. با گوش دادن به بدن تان و مراجعه به پزشک در صورت نیاز، می‌توانید اقدامات پیشگیرانه ای برای حفظ سلامتی و رفاه خود انجام دهید و به طور بالقوه از عوارض مهم تر در آینده جلوگیری کنید.
افزودن دیدگاه