جراحان NYU Langone Health اولین پیوند چشم کامل در جهان را انجام دادند، پیشرفتی که بسیاری تصور می‌کردند غیرممکن است. بیمار، آرون جیمز، 46 ساله، کهنه سرباز از هات اسپرینگ، آرکانزاس، نمی‌تواند با چشم پیوند شده ببیند، اما با این وجود این عمل را موفقیت آمیز می‌داند.
جیمز در مصاحبه ای گفت: “شما باید از جایی شروع کنید، و امیدواریم که این امر بتواند مسیر را برای جراحی‌های آینده باز کند.”
در سال 2021، جیمز از یک شوک الکتریکی مرگبار جان سالم به در برد. صورت او به طور تصادفی یک سیم برق را لمس کرد و باعث صدمات ویرانگر از جمله از دست دادن چشم چپ، بینی و لب‌هایش شد. فقط استخوان گونه چپ و چانه اش باقی مانده بود. قسمت زیادی از بازوی چپ او نیز تا استخوان کنده شده بود.
این عمل جراحی که در ماه می انجام شد، 21 ساعت به طول انجامید و به تخصص بیش از 140 جراح، پرستار و سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی نیاز داشت. علاوه بر پیوند چشم، جیمز همچنین پیوند جزئی صورت را دریافت کرد، که یک عمل بسیار نادر است. در واقع، کمتر از 50 پیوند صورت در سراسر جهان از اولین پیوند در سال 2005 انجام شده است.
اولین عمل پیوند چشم کامل در آمریکا
صورت و چشم از یک اهداکننده دریافت شد. چشم هرگز از حفره اهداکننده خارج نشده بود و بافت اطراف و عصب بینایی دست نخورده باقی مانده بود.
با این حال، پیوند چشم جدید پر زحمت بود. رگ‌های خونی اطراف چشم بسیار کوچک هستند و همین اتصال کافی برای جریان خون کافی را به چالش می‌کشد. اتصال مجدد عصب بینایی چالش دیگری است. به عنوان بخشی از این عمل، جراحان همچنین سلول‌های بنیادی بالغ را به عصب بینایی جیمز تزریق کردند – برای اولین بار – تا عصب را وادار به ایجاد سلول‌های سالم جدید کند.
پنج ماه پس از جراحی جیمز، جریان خون سالمی به شبکیه وجود دارد، بخشی از پشت چشم که نور را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل و مغز آن را به تصاویر تبدیل می‌کند.
دکتر ادواردو رودریگز، مدیر برنامه پیوند صورت در NYU Langone در شهر نیویورک که رهبری این عمل جراحی را بر عهده داشت، گفت: «اگرچه هیچ چشم‌اندازی وجود ندارد، اما ما از سدی عبور کرده‌ایم که بسیاری آن را ممکن نمی‌دانستند». “هیچ عمل مشابه این هرگز امتحان نشده است.
این چشم جدید فشار طبیعی دارد و درد ندارد. عفونت اطراف مغز یکی دیگر از عارضه‌های مهم بود که جیمز توانست در ماه‌های مهم پس از پیوند از آن دور بماند.
همچنین بدن او پیوند را رد نکرد، اتفاقی که یک دستاورد قابل توجه تلقی می‌شود.
دکتر جوزف ریزو، مدیر خدمات چشم پزشکی در Mass Eye and Ear در Mass General Brigham و استاد چشم پزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد در بوستون، گفت: “این خود یک دستاورد کاملاً قابل توجه است.”
ریزو ادامه داد که او معتقد است پیوند چشم کاملی که بینایی را بازیابی می‌کند هنوز «فراتر از توانایی‌های فعلی ما» است.
او گفت: «برای اینکه فردی بینایی در سطحی داشته باشد که بتواند کاری را انجام دهد، نیاز به اتصال مجدد تعداد زیادی سلول عصبی دارد.»
تقریباً 1.2 میلیون رشته عصبی هر چشم را به مغز متصل می‌کند و این اعصاب به صورت تصادفی به هم متصل نیستند.
مردم نباید تصور کنند که بینایی در این مرحله بازیابی خواهد شد، اما از نقطه نظر علمی، حتی اگر بتوانند تعداد کمی از سلول‌های عصبی را به مغز بازگردانند، این یک دستاورد مهم خواهد بود. ریزو اشاره کرد که بازیابی کامل بینایی، در صورت امکان، هنوز فاصله زیادی با واقعیت دارد.
جیمز می‌گوید: »من می‌توانم بیرون بروم و واقعاً دیگر کسی به من خیره نمی شود. در واقع شبیه یک آدم معمولی هستم که در خیابان راه می‌رود.»
قبل از پیوند صورت و چشم، جیمز به دلیل از دست دادن بینی اش نمی توانست چیزی بچشد. او همچنین نمی توانست غذای جامد بخورد.
خودش می‌گوید: «من فقط یک سوراخ کوچک در دهانم داشتم. همسرم مجبور شد سوپ بپزد و در مخلوط کن پوره کند و من آن را با نی بنوشم. این تنها چیزی بود که می‌توانستم بخورم.»
جیمز گفت که از اهداکننده و خانواده اهداکننده بسیار سپاسگزار است.
او ادامه می‌دهد: «برای اینکه این اتفاق بیفتد، یک نفر باید می‌مرد، و اهداکننده و خانواده اهداکننده، تصمیم سختی گرفته‌اند، و این چیزی است که من هر روز به آن فکر می‌کنم. من واقعاً می‌خواهم آنها بدانند که من سپاسگزارم و هر روز از آنها تشکر می‌کنم.”
رودریگز در سال‌های آینده به بررسی نشانه‌های بهبودی در چشم جیمز ادامه خواهد داد. او می‌گوید: “با این مدل جراحی‌ها هم می‌توانید کمی امید به یک فرد بدهید و هم علم را پیش ببرید. شاید فصل جدیدی را به روی علم باز کرده باشیم که تا کنون غیر ممکن به نظر می‌رسید.»
افزودن دیدگاه