مقامهای حکومت افغانستان میگویند که با ساخت جادهی ابریشم فاصله میان افغانستان و کشورهای منطقه و جهان کوتاه شده و بازرگانان افغانی و بین المللی میتوانند با استفاده از این مسیر کارهای اقتصادی و بازرگانی خود را پیش برند.
مقامهای افغانستان در «سیمنار بینالمللی، علمی و پژوهشی جاده ابریشم و افغانستان» که با حضور برخی از پژوهشگران و آگاهان اقتصادی در کابل راهاندازی شده بود، تاکید کردند که جادهی ابریشم میتواند برای اتصال کشورهای منطقه از جنوب به شمال موثر تمام شود. به باور آنان این جاده میتواند افغانستان را در چهارراه تجارت جهان قرار دهد و برای ترقی اقتصادی افغانستان موثر است.
رسول باوری، سر پرست وزیر اطلاعات و فرهنگ در این نشست گفت: “راه ابریشم برای توسعه اقتصادی در کشور حیاتی است، ما نیاز داریم که از جامعه بسته و سنتی به یک جامعه مدرن تبدیل شویم و این کار از طریق جادهی ابریشم میسر است.”
آقای باوری گفت که جاده ابریشم کوتاهترین مسیر برای وصل کشورهای منطقه به اروپا است.
این مقامها تاکید میکنند که جادهی ابریشم از مسیرهای تاریخی کشور چین، هند و کشورهای اروپایی است که برای بازسازی مجدد آن تلاشهای صورت گرفته است.
همزمان با این، آگاهان اقتصادی نیز تاکید دارند که جادهی ابریشم مطمینترین مسیر و کوتاهترین راه برای رسیدن کالاهای تجاری به کشورهای اروپایی است. از این مسیر فاصله میان کشورهای آسیایی و تا اروپایی بیش از دو هزار پنجصد کیلومتر پیش بینی شده است.
جاده ابریشم جدید
چین در ماه نوامبر ۲۰۱۴ میلادی اعلام کرد که این کشور برای توسعهی تجارت و مسیرهای حملونقل آسیا در پروژهی جادۀ ابریشم جدید، 40 میلیارد دالر سرمایهگذاری خواهد کرد. این سرمایهگذاری در بانک تحت عنوان بانک زیر ساختهای آسیایی صورت گرفته و بیش از ۱۵۰ کشور سند تشکیل این بانک را امضا کردهاند.
در مورد طرح یک کمربند- یکراه در نشست سالانهی آسیا که در ماه حمل سال جاری خورشیدی در شهر بوایوی چین برگزار شده بود، گفتوگو صورت گرفت. در این نشست هیات عالیرتبه کشورهای آسیایی شرکت کرده بودند و طرحهای بزرگ زیربنایی در آسیا مورد بحث و بررسی گرفته است.
مقامهای حکومت افغانستان نیز با حضور در این نشست از اجرایی شدن برنامه یک کمربند- یک راه «One Belt One Road» چین حمایت کرده است.
این مقامهای تاکید میکنند که پیشنهادهای افغانستان در این نشست، سرمایهگذاری روی طرح یک کمربند-یکراه، اولویت بندی زیربناها و ظرفیتسازی و تجهیز کشورهای کمتر توسعهیافته بوده است.
افزودن دیدگاه