مردم افغانستان به خوردن نان مخصوص خودشان که یکی از خوشمزهترین انواع نان در جهان است به گونه اعتیادآوری عادت دارند. مردم این کشور در کنار هر نوع غذایی، نان را جز جداییناپذیر از عناصر غذاییشان میدانند؛ از اینرو حتی مردم وعدههای غذاییشان را نیز به نام نان میشناسند.
به اساس اطلاعات اولیه، مردم افغانستان روزانه به طور متوسط در حدود ۴۰۰ گرم نان گندم استفاده میکنند، که سه برابر بیشتر از استاندارد جهانی است.
بر اساس آمارهای وزارت زراعت افغانستان، این کشور سالانه در حدود ۶ میلیون تُن گندم نیاز دارد که نزدیک به 4.5 میلیون تن آن در داخل این کشور تولید میشود و باقی از کشورهای دیگر وارد میگردد.
در کنار مصرف نان گندم، مردم گاها به صورت هوسانه نان جو و جواری(ذرت) نیز مصرف میکنند.
روغن
روغن نیز از مواد خوراکی پرمصرف در افغانستان است. مردم افغانستان از انواع روغنهای کسترولدار حیوانانی و نباتی مصرف میکنند. میزان مصرف روغن در افغانستان نظر به اقلیم و آب و هوا، در بین ساکن مناطق مختلف این کشور متفاوت است. با این حال بر اساس ارقام اداره احصاییه مرکزی افغانستان، این کشور سالانه ۴۹۸ هزار و ۳۳۸ تن روغن وارد می کند و در کنار آن، ۵ هزار و ۶۱۰ تن روغن توسط بخش خصوصی در داخل و ۶۳ تن دیگر توسط نهادهای دولتی تولید میشود.
با این حال در نقاط دوردست افغانستان، مردم روغن مورد نیازشان را از منابع حیوانی و نباتی و به گونه ابتدایی تولید میکنند. مسکه، روغن زرد و انواع روغن نباتی(روغن کنجد، روغن زیتون، کرچک و…) از روغنهای پرطرف دارد در افغانستان است.
برنج
برنج یکی از نبات مهم غذایی بوده و عمدهترین غذای انسانها را بعد از گندم در سطح جهان به خود اختصاص داده است. این ماده مهم خوراکی در حال حاضر بیشتر در کشورهای آسیایی کشت و به مصرف میرسد. در افغانستان نیز استفاده از این ماده خوراکی، در جایگاه دوم بعد از گندم قرار دارد. مردم افغانستان از برنج و فرآوردههای غذایی که در ترکیب آن برنج موجود باشد، استقبال میکنند. این ماده غذایی در بعضی از نقاط افغانستان به عنوان جایگزین نان و یا برای جلوگیری از مصرف بیش از حد نان مصرف میشود. در مناطق مختلف این کشور، مردم از انواع مختلف برنج استفاده میکنند.
با آنکه در حال حاضر آمار دقیق مصرف این ماده خوراکی موجود نیست، اما وزارت زارعت افغانستان در سالهای گذشته گفته بود که این کشور سالانه حدود ۵۰۰ هزار تن برنج نیاز دارد و خود حدود ۴۵۰هزار تن برنج تولید میکند.
بعد از برنج، حبوبات دیگر همانند لوبیا، نخود، عدس، دالنخود و ماش، بیشترین میزان استفاده را در افغانستان دارد.
گوشت
میزان مصرف گوشت در کشورهای مختلف دنیا، متفاوت است. مصرف گوشت در اروپا و آمریکا در حال کاهش است، اما در آسیا به طور آشکارا افزایش یافته است. مردم افغانستان نیز به مصرف گوشت علاقه فراوان دارند، طوریکه در سفره آنها میتوان همواره انواع مختلف غذاهای گوشتدار را مشاهدهکرد.
در ترکیب اکثر غذاهای پرطرفدار مردم افغانستان، در خانه و رستورانها، به مقدار قابل توجهی از گوشت استفاده میشود و حتی پختن گوشت برای مهمان، در بین مردم افغانستان نوعی احترام به مهمان دانسته میشود و این برداشت به یک فرهنگ در میان مردم تبدیل شده است.
قصابان در کابل پایتخت افغانستان تاکید میکنند که مردم بیشتر از گوشت گاو، گوسفند و دیگر حیوانات که به نام گوشت سرخ نیز معروف است، استفاده میکنند. استفاده بیش از حد مصرف گوشت در افغانستان حتی موجب نگرانی سازمانهای صحی در سطح جهان شدهاست. پیش از این وزارت صحت عامه افغانستان هشدار داده بود که مصرف بیشتر گوشت گاو، گوسفند و حیوانات دیگر، بیماریهای خطرناکی را به بار میآورد.
طبق آمارهای اداره احصاییه مرکزی، افغانستان سالانه به ارزش حدود ۱۹۰ میلیون دالر گوشت و محصولات لبنی وارد میکند. از این میان، ۹۰ ملیون دالر را واردات گوشت تشکیل میدهد.
مصرف چای در افغانستان
چای که قدمتی چندین هزار ساله دارد و به عنوان یک نوشیدنی دارویی مصرف میشود، پس از آب، دومین نوشیدنی پرمصرف در سطح جهان به شمار میرود که در افغانستان نیز مصرف بالایی دارد.
مردم افغانستان علاوه بر مصرف انواع مختلف نوشیدنیهای دارویی که از گیاهان دارویی ترکیب میشود، از چای سبز و سیاه نیز به پیمانه وسیع استفاده میکنند. با این حال، افغانستان خود در تولید چای سهمی ندارد و یکی از بزرگترین مصرفکنندههای چای در جهان است.
بعد از چای در این سالها، میزان واردات نوشیدنیها نیز در افغانستان افزایش یافته است و حالا در بازارهای داخلی این کشور، انواع متخلف آب میوه(جوس)، نوشابههای گازدار و انرژیها موجود است و در بین مردم به ویژه جوان مصرف بالایی دارد.
شکر و مواد شیرینی
مردم افغانستان به مصرف شکر و فرآوردههای شیرین نیز عادت دارند. میزان مصرف شکر در افغانستان در مناطق مختلف متفاوت است. با آنکه کشورهای مختلف دنیا برای پیشگیری از مصرف شکر و فرآوردههای شیرین، مالیات بالایی بر شکر وضع کردهاند، اما در افغانستان مصرف شکر رو به افزایش به نظر میرسد. با این حال میزان مصرف شکر در این کشور، در حد نیم مصرف نان عنوان میشود. با آنکه گفته میشود ۳۱ درصد مردم افغانستان به مواد غذایی کافی دسترسی ندارند، در اکثر این خانوادهها نان و شکر موجود است.
افغانستان سالانه به۱۵۰ هزار تن شکر نیاز دارد و حدود 10 درصد از نیازمندیهای شکر این کشور، از داخل تأمین میشود.
استفاده از سبزیها
مقامهای صحی افغانستان برای سلامت بودن، به شهروندان این کشور پیشنهاد کردهاند که به جای مصرف زیاد گوشت، از سبزیجات تازه استفاده نمایند.
با آنکه گفته میشود که ۸۵ درصد جمعیت افغانستان کشاورز بوده و خود تولیدکننده سبزیاند؛ اما این مردم کمتر از سبزی استفاده میکنند. میزان مصرف سبزیجات در مناطق مختلف افغانستان، متفاوت است و با این حال، به نظر میرسد که میزان مصرف سبزی در بزرگشهرها بیشتر باشد.
طی دو سال اخیر، سبزیجات تولید شده در افغانستان نظر به کیفیتشان در بازارهای جهانی نیز طرفدار پیدا کرده و وزارت زراعت افغانستان نیز در صدد بازاریابی بیشتر برای فرآوردههای کشاورزی این کشور است.
مصرف روزانه سبزیجات، ضامن سلامتی شخص است. مصرف سبزیجات از بروز بیماریهای مزمن مانند بیماریهای قلبی، دیابت، سرطان و چاقی پیشگیری مینماید. آگاهان تغذیه میگویند مقدار سبزیجات مورد نیاز بدن با توجه به هرم راهنمایی غذایی، به طور کلی روزانه ۲۰۰ گرم میباشد که این مقدار برای سالمندان بالای هفتاد سال و نوجوانان و کودکان کمتر است.
بر اساس تحقیقات جدید، رنگ سبزیجات در طبقهبندی خواص آنان نقش دارد؛ از اینرو مصرف سبزیجات با رنگهای متنوع برای سلامت انسان توصیه میگردد. در واقع رنگها در سبزیجات به خواص منحصر به فرد آنها اشاره دارد. مصرف سبزیجات با رنگهای متفاوت امکان به دست آوردن بالاترین نتیجه را برای شخص ممکن میسازد؛ سیستم ایمنی بدن را قویتر میسازد و موجب طول عمر بیشتر شخص میگردد.
میوهها
تولید و مصرف میوههای تازه در افغانستان نظر به توان خرید مردم متفاوت است. مصرف میوه تازه همانند مصرف سبزیجات تازه است. با آن که قیمت میوه تولید شده در افغانستان پایین است، اما مردم کمتر از آن استفاده میکنند؛ از اینرو مسئولان در صدد بازاریابی در بیرون از افغانستان برای عرضه میوههای تازه اند.
افزودن دیدگاه