زلمی اکبر به تازگی در میان 101 رهبر تاثیرگذار جهان در حوزه سرمایه انسانی قرار گرفته است. آقای اکبر هفته‌ی گذشته جایزه خود را رسما از کنگره جهانی منابع انسانی (WORLD HRD CONGRESS) بدست آورد.
زلمی تجارت و مدیریت، منابع بشری و رهبری خوانده است. او یک مدیر بابرنامه و حرفه‌ای در بخش منابع بشری است که بیشتر روی موثریت کار تمرکز دارد.
او در حال حاضر به عنوان یک استعداد بین‌المللی برای تحقق اهداف آینده سازمان‌ها کار می‌کند. زلمی در حال عملی سازی بهترین شیوه‌های مدیریت منابع بشری و ترویج این روش‌ها در نهادهای مختلف است.
ویب‌سایت “کنگره جهانی بخش منابع بشری” در مورد آقای اکبر نوشته که «او یک رهبر الهام‌بخش و تحول‌پذیر جهانی است که مهارت‌های منحصر به‌فردی در آوردن ابتکارات برای ایجاد زیرساخت‌های سازمانی، راه‌اندازی کارهای جدید و استفاده بهتر از منابع انسانی در کسب و کار دارد.»
آقای اکبر می‌گوید که تلاش دارد با پیاده سازی استراتژی‌های منابع بشری، نتایج قابل لمسی از کارهایش بگیرد.
او با مدیران ارشد شرکت‌ها برای هماهنگی دیدگاه و هدف شرکت، از نزدیک کار می‌کند و می‌کوشد با استفاده از دید جهانی به سیاست‌ها و بروکراسی‌ها، میزان موثریت کارِ کارمندان را بیشتر از پیش افزایش دهد.
آوردن تغییرات در سطح مدیریت، شناسایی پیشرفت‌های مورد نیاز، مدیریت سالم برای سوق دادن نیروهای انسانی به سمت هدف، مربی‌گری و تغییر استراتژی‌ها برای کارمندان از جمله مواردی است که آقای اکبر در بخش منابع بشری به آن می‌پردازد.
بهبود منابع بشری، کنترول ریسک در واحدهای مختلف تجارت از طریق استفاده موثر از فرآیندهای تجارت و تجربه‌های مالکان شرکت‌ها، از اهداف دیگر آقای اکبر در بخش منابع بشری است.
رکورد موفقیت‌آمیز آقای اکبر در رهبری، مدیریت، انگیزش و آموزش و پرورش فردی و تیمی، هیات داوری کنگره جهانی بخش منابع بشری را حیرت‌زده کرد؛ امری که او را در جمع 101 رهبر جهان در بخش منابع بشری قرار داد.
رهبر تاثیرگذار در حوزه منابع بشری
زلمی اکبر بیش از 12 سال با نهادهای مختلف از جمله بانک‌ها، رسانه‌ها و بخش آموزش و پرورش در بخش منابع بشری کار کرده است.
آقای اکبر در حال حاضر رییس منابع بشری «موبی گروپ» در افغانستان است. مهم‌ترین مسوولیت‌های آقای اکبر در این نهاد، طراحی و پیاده‌سازی سیستم ارزش‌یابی، تنظیم سیستم پاداش، سیستم استخدام، پالیسی کارمندان، و هم‌چنان برنامه‌ریزی شخصی برای پیشرفت کارمندان بخش‌های مختلف می‌باشد.
آقای اکبر می‌گوید که یکی از دلیل‌های که “کنگره جهانی منابع بشری” او را از مجموع 1 هزار و 800 تن از 133 کشور جهان، در میان 101 رهبر تاتیرگذار جهان در بخش منابع بشری قرار داد، سابقه خوب کاری او بوده است.
به گفته‌ی زلمی، او در بخش منابع بشری بیشتر بر اساس روش‌ها و معیارهای جهانی پیش رفته است. اکبر به خبرنامه می‌گوید: «منابع بشری در افغانستان و دیگر نقاط جهان، مختلف است و ما باید مشکلات مردم را در نظر گرفته و بر اساس آن پیش برویم.»
زلمی می‌گوید با وجودی‌که منابع بشری در افغانستان از معیارها و کیفیت برخوردار است، اما سه اصل منابع بشری که سه “C” از جمله تعهد(Commitment)، فرهنگ (Culture) و ارتباطات (Communication) است، در بخش منابع بشری از اهمیت خاصی برخوردار است.
به گفته‌ی او باید با در نظرداشت این سه اصل، پالیسیِ وضع شود که کارمندان بتوانند در قالب آن آزادانه فعالیت کنند، موثر تمام شوند و از سویی هم محفوظ باشند.
آقای اکبر می‌گوید باوجودی که در سال 2016 تعداد زیادی از همکارانش را در “موبی گروپ” در یک حادثه‌ی تروریستی که بر موتر حامل آنان رخ داد، از دست دادند، اما باز هم به کارشان ادامه داده و تلاش دارند که پالیسی را داشته باشند که بتوانند از منابع انسانی‌شان محافظت کنند.
هم‌زمان با فعالیت‌های که آقای اکبر در نهادهای مختلف در بخش منابع بشری انجام داده است، عضویت ویب‌سایت جهانی معیارهای منابع بشری را نیز دارد. آنچه که سبب شد او بیشتر در بخش منابع بشری بدرخشد، تحصیلات عالی اش بود. آقای اکبر در بخش منابع بشری کارشناسی ارشد دارد. به این دلیل او با روش‌ها و معیارهای داخلی و بین‌الملی آشنایی کامل دارد.
از ننگرهار تا سکوی کنگره منابع انسانی
ننگرهار در شرق افغانستان یکی از ولایت‌های ناامن افغانستان است. نام این ولایت همواره با جنگ، خشونت و گروه‌های تروریستی گره خورده است. اما این ولایت زادگاه قهرمانان جوان افغان چون راشد خان، قهرمان کریکت افغانستان و آقای زلمی اکبر است. جوانانی که توانسته‌اند از میان جنگ و باروت قد بکشند و به‌نمایندگی از مردم‌شان، پرچم صلح‌جویی را در سطح جهانی بلند کنند.
زلمی اکبر در سال ۱۹۸۹ در ولایت ناامن ننگرهار افغانستان تولد شده است. او بعد از آغاز جنگ‌ها در دوره حکومت طالبان، راه مهاجرت را در پیش گرفت و در کشور همسایه (پاکستان) مهاجر شد.
او در آنجا تحصیلات ابتدایی را در یکی از مکاتب خصوصی افغان‌های مهاجر به پایان رساند و کارشناسی‌اش را در بخش مدیریت و تجارت به‌دست آورد.
آقای اکبر کارشناسی ارشدش را در بخش منابع بشری به‌دست آورد و در کنار آن موفق شد که برخی از کورس‌های کوتاه‌مدت اداره و رهبری را نیز فرا بگیرد.
او در کنار فراگیری تحصیلات عالی، به فعالیت‌های در بخش آموزش و پرورش در بخش منابع بشری پرداخت و در آموزشگاه‌های خصوصی و دولتی در این بخش تدریس کرد.
زلمی اکبر پس از فروپاشی رژیم طالبان در افغانستان، در سال 2009 همراه با خانواده‌اش به افغانستان برگشت و در بخش منابع بشری با نهادهای مختلف افغانستان آغاز به کار کرد.
او اولین تجربه کاری‌اش را در افغانستان با یکی از بانک‌های خصوصی افغانستان به نام «باختر بانک» آغاز کرده و به‌عنوان رییس منابع بشری در این نهاد برای مدتی فعالیت کرد.
سپس اکبر عضویت یک نهاد آلمانی که در بخش رهبران جوان فعالیت داشت، بدست آورد. او از میان بیش از صد تن به عنوان رهبر جوان انتخاب شد و به مدت یک‌سال آموزش اداره و رهبری را از سوی این نهاد فرا گرفت.
زلمی اکبر در سال 2010 به گروه رسانه‌ای “موبی گروپ” پیوست و مسوولیت ریاست منابع بشری این گروه رسانه‌ای را برعهده گرفت. او تاکنون به مدت 9 سال است که با این شرکت کار می‌کند.
وضعیت منابع انسانی در افغانستان
زلمی اکبر، بزرگ‌ترین چالش را در بخش منابع انسانی در افغانستان، عدم ظرفیت‌سازی کافی می‌دانند که این مساله سبب شده، میزان بیکاری در این کشور افزایش یابد. به گفته‌ی او به‌دلیل پایین بودن ظرفیت منابع انسانی در افغانستان، شرکت‌های بزرگ خصوصی،کارمندانش را از نیروهای انسانی خارجی جذب کند.
چالش دیگر به گفته‌ی آقای اکبر در بخش منابع انسانی در افغانستان عدم آگاهی جوانان از شیوه کاریابی است. او می‌گوید که بیشتر جوانان نمی‌دانند چگونه در یک آگهی استخدام، ثبت نام کنند.
جوانان افغانستان به دلیل جنگ‌ها و منازعه‌های که در طول چهل سال اخیر در افغانستان ادامه دارد، به دید ناامیدانه به آینده نگرسته و میزان خوش‌بینی در بین مردم به ویژه جوان کم‌تر است. اما آقای اکبر می‌گوید که «من به این باورم که روند پیشرفت و ترقی باید از نقطه‌ای شروع شود و ما به‌عنوان قشر جوان و تحصیل کرده باید در صدد باز کردن این راه باشیم.»
او دلیل بهتر درخشیدنش را «سخت کار کردن» می‌داند. به گفته‌ی زلمی مهم نیست که کار چقدر کوچک و بزرگ است، مهم این است که ما آن را چقدر موثر انجام می‌دهیم.
اکبر تاکید می‌کند: « من وقتی سیزده یا چهارده ساله بودم آغاز به کار کردم و پیوسته تلاش می‌کردم، برایم مهم نبود که کار چه‌قدر سخت و بزرگ است. من پشت‌کار وتلاش را یک امر ضروری در موفقیت می‌بینم. جوانان باید در هر عرصه‌ای که هست، باید سخت کار کنند. مهم نتیجه و موثر تمام شدن است، نه نوع کار.»
ذکی امینی همکار این گزارش بوده است.