کمیته ویژه محو گرسنگی افغانستان اعلام کرده است که 35 تا 40 درصد از شهروندان افغانستان غذای کافی ندارند و با تهدید جدی گرسنگی روبرو می باشند.
این نهاد در همکاری با سازمان ملل متحد، یک نظر سنجی را در یک سال گذشته در 24 ولایت افغانستان انجام داده است که یافته‌های آن را سه‌شنبه این هفته در اختیار رسانه‌های افغانستان قرار داد.
امین ارسلا، رییس این کمیته با اعلام نتایج این نظر سنجی در کابل گفت “ما در این گزارش 17 اولویت را در نظر گرفته و با دولت و جامعه جهانی شریک ساختیم که تا سال 2030 در محو این پدیده کار کنیم.”
از سویی هم مقام‌های سازمان ملل متحد در برنامه اعلام نتیجه این تحقیق، از دولت افغانستان خواستند که سیاست‌های اقتصادی را طوری مدیریت کند که به پایان دادن گرسنگی در این کشور بیانجامد.
هدایت امین ارسلا در این نشست گفت، تولید و ذخیره‌سازی غلات، رسید‌گی به نیازهای غذایی زنان، رشد باغداری، دامپروری، حفظ منابع طبیعی، بهبود زیربناها و بهبود نسل حیوانات از پیشنهادهایی است که حکومت و نهادهای مسوول می‌توانند برای کاهش میزان گرسنگی در افغانستان در نظر بگیرند.
او از حکومت، نهادهای خصوصی، جامعۀ جهانی و نهادهای مدنی می‌خواهد که برای اجرایی ساختن این موارد پیشنهادی آنان را یاری کنند.
تقویت زراعت
مقام‌های زراعت، آبیاری و مالداری افغانستان تاکید دارند که تنها راه کاهش فقر و گرسنگی در این کشور تمرکز بر کشاورزی و افزایش تولیدات محصولات داخلی می‌باشد.
نصیراحمد درانی، سرپرست وزارت زراعت و آبیاری افغانستان، از کشاورزی و دامپروری به عنوان دو عنصر اساسی در کاهش میزان گرسنگی در این کشور نام برد.
آقای درانی می‌گوید تا هنگامی که زمینه‌های مناسب برای رشد کشاورزی و دامپروری فراهم نشود، نمی‌توان با فقر مطلق و گرسنگی به صورت کامل مبارزه کرد.
پیش از این گزارش‌هایی به نشر رسیده که در حال حاضر 33 درصد جمعیت افغانستان یعنی نزدیک به 9.3 میلیون نفر، از عدم مصونیت غذایی رنج می‌برند.
این آمار در حالی نشر می‌شود که در سه سال حکومت وحدت ملی سطح بیکاری و فقر در این کشور، افزایش چشم‌گیری داشته است.
مقام‌های وزارت زراعت افغانستان تاکید دارند که محصولات کشاورزی، هنوز برای تغذیه همه‌ی مردم کافی نیست و باید برای رشد و توسعه‌ی محصولات زراعتی کارهای عملی صورت گیرد.
لطف‌الله راشد، سخنگوی این وزارت به خبرنامه گفت: “۹۵ درصد تولیدات زراعتی ما باید در داخل کشور به مصرف برسد. ما نمی‌توانیم بدون ترانسپورت زمینی و هوایی محصولات خود را به خارج از افغانستان انتقال دهیم. همه ساله دهقانان افغانستان ضرر می‌کنند زیرا در هنگام تولید محصولات باغی، تاجران همان میوه‌ها را با قیمت ارزان از کشورهای دیگر وارد می‌کنند که دهقانان افغانستان به شدت متضرر می‌شوند.”
تاثیر جنگ‌های مسلحانه
در گزارش کمیته ویژه محو گرسنگی، وضعیت کنونی مصوونیت غذایی و تغذیه در سطح ۲۴ ولایت بررسی شده و پیشنهادهایی برای بهبود آن ارایه شده است. به گفته هدایت امین ارسلا محو کامل گرسنگی درتمام جهان از اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد است که تا سال ۲۰۳۰ باید گرسنگی به طورکامل از جهان محو شود.
با این وجود در این گزارش روی فقر و گرسنگی در افغانستان تحقیق صورت گرفته و بر این تمرکز شده است که چگونه می‌توان به کاهش این دو پدیده در افغانستان کمک کرد.
در گزارش این تیم، جنگ طولانی مدت، تغییرات اقلیم و حوادث طبیعی، تغییرات جمعیت، نابرابری جنسیتی، فرصت‌های محدود اشتغال‌زایی و نگرانی‌ها در عرصه شفافیت و پاسخ‌دهی، از جمله دلایلی هستند که سبب نبود مصوونیت غذایی در این کشور شود.
مقام‌های وزارت زراعت افغانستان تاکید دارند که بر اثر جنگ‌های جاری، ده‌ها هزار انسان خانه‌ها و زمین‌های کشاورزی خود را ترک گفته و بیجا شده‌اند.
ولایت غور از جمله ولایت‌هایی است که به دلیل جنگ‌های مسلحانه، با قحطی غذا روبرو است. دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد (OCHA) در تازه‌ترین گزارش خود اعلام کرده است که بیش از ۷۰هزار خانواده‌ی افغان در ولایت غور افغانستان با تهدید قحطی و نبود مواد غذایی روبرو هستند.
در گزارش این نهاد آمده است که این خانواده‌ها در ولایت غور به دلیل کاهش بارندگی و هم چنین حمله ملخ‌ها محصولات زراعتی‌شان را از دست داده و مجبور شده‌اند برای تهیه غذا به فروش دارایی‌های خود دست بزنند.
از سویی هم بخش خصوصی افغانستان نیز از تلاش‌های خود برای محو گرسنگی و چگونگی فقرزدایی خبر می‌دهند. آنان تلاش دارند که غذاهای مقوی و انرژی بخش که نقش عمده‌ای را در کاهش گرسنگی دارند، از سایر کشورها به میزان وسیع و با کیفیت بالا به کشور وارد کنند.
عتیق الله نصرت، رییس عامل اتاق تجارت و صنایع افغانستان به خبرنامه گفت: “ما یک اتحادیه ملی غنیسازی مواد غذایی را به همکاری وزارت صحت عامه به وجود آوردیم که هدف آن آگاهی‌دهی برای بخش خصوصی است تا پروتین‌های لازم در نظر گرفته شود و مواد غذایی غنی شده برای مارکیت آورده شود.”
افزایش فقر
بر علاوه نگرانی‌های کمیته ویژه محو گرسنگی در مورد افزایش گرسنگی و سطح فقر در افغانستان، بانک جهانی نیز در گزارش ماه می سال جاری میلادی، از افزایش چشم‌گیر فقر در این کشور خبر داد.
این بانک در گزارشی نوشته است که میزان فقر در این کشور از ۳۶ درصد در سال ۲۰۱۲ به ۳۹ درصد در سال ۲۰۱۴ رسیده است. این بانک کاهش کمک‌های خارجی، افزایش بیکاری و گسترش دامنه‌های جنگ را عامل اصلی افزایش فقر در افغانستان دانسته است.
این گزارش بانک جهانی که بیشتر روی وضعیت فقر در افغانستان تمرکز کرده، ارقام سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ را به‌عنوان آخرین ارقام موجود، برای تحلیل وضعیت افغانستان استفاده کرده که در آن فرصت‌های کاریابی در این کشور به ویژه در مناطق روستایی از وضعیت بدی برخوردار است.
بر اساس این گزارش، بیکاری در روستاهای افغانستان از سال ۲۰۱۲ به بعد حدود ۳برابر افزایش یافته است. یافته‌های این بانک نشان می‌دهد که در سال های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴، حدود دو میلیون افغان بیکار بوده‌اند که از آن جمله ۶۰ درصد آنان مردان بوده و ۷۴ درصد از این بیکاران در مناطق روستایی زندگی می‌کردند.
با این وجود جوانان و کارگران بی‌سواد بیشترین آسیب را از این وضعیت متحمل شده اند. در سال های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴، از میان سه جوان، بین سنین ۱۴ تا ۲۴، یکی از آنان بیکار بوده که سهم بیکاری جوانان ۴۶ درصد از کُل افراد بیکار افغانستان می باشد.
با این وجود مقام‌های وزارت صحت عامه‌ی افغانستان تاکید دارند که آنان با همکاری نهادهای ملی، برنامه‌هایی را برای کاهش فقر و گرسنگی در این کشور در نظر دارند.
احمد جان نعیم معین وزارت صحت عامه به خبرنامه گفت : “مبارزه با پدیده فقر و گرسنگی نیازمند همکاری نهادهای مسوول حکومتی است و ما تلاش می‌کنیم تا مشکلات سوء تغذیه در کشور کاهش یابد.”
با این حال مقام‌های بانک جهانی نیز در گزارش خود از ادامه کمک‌ها برای رشد اقتصادی و بهبود زندگی شهروندان افغانستان خبر داده‌اند.