این جمعه میهمان مناطق مرکزی افغانستان هستیم. خوب بود اگر خبرنامه برای یک بار هم که شده میزبان می بود. اما از بخت بد، این مدیر مسوول ما زیاد مهمان دوست نیست. خب رسم نیست که این‌قدر مهمانی بخوری و مهمانی ندهی، ضرب‌المثل معروف افغان‌ها است که “ژرندی که د پلاره ده هم په واره ده”. اما چون میزبانی خبرنامه میسر نشد، این هفته مهمان مرکز افغانستان هستیم.
مهمان شمالی‌ها شدیم و سر سفره قابلی ازبکی نشستیم و از دست‌پخت الله نظر آشپز که دست توانایی در پختن قابلی داشت، مستفید شدیم و همین طور مهمان شرقی‌ها شدیم و طعم کرایی شینواری را یکجا باهم تجربه کردیم.
بعد سراغ هراتی‌ها و پروانی‌ها رفتیم و با غذاهای کچری هراتی و شوله غوربندی آشنا شدیم. پس از بازگشت از سفرهای غذایی ولایتی به کابل آمدیم و مهمان کابلی‌ها شدیم و از کله پاچه گرفته تا پیزای تنوری و خدمات غذای خانگی که در متن شهر کابل برای ما نان و غذای خانگی آماده کرد را نوش جان کردیم. اما حالا مهمان مناطق مرکزی افغانستان هستیم. مناطقی که روزهای آن دلپذیر اند و خوش آب و هوا. اما شب‌های آن تاریک اند و دلهره‌آور. خوشحالی ما در این است که روز مهمان این مناطق زیبا هستیم.
ضیافت امروز مرکز افغانستان علاوه بر کل غذاهای لذیذ دیگر، توجه خبرنامه را به قوروتی جلب کرده. غذای ساده اما خوش طعمی که در این‌جا از سالیان طولانی رواج داشته است. انتخاب این غذا به خاطر سنتی بودن و ساده بودن آن است که خوش‌طعم می‌باشد و هضم آن ساده است. قوروتی نقش فست فود را در مرکز افغانستان داشته است. این غذا برای مهمان های که بی وقت و ناوقت از راه می رسند، تهیه می شود. اما اکنون در بسیاری از محافل حتی در پایتخت نیز برای ایجاد وقفه‌ای در غذاهای که اکثرا با گوشت پخته می‌شوند، قوروتی سر سفره‌ها دیده می‌شود.
طرز تهیه
از موادهای لازم برای پختن قوروتی، دوغ، نان خورد شده، روغن، پیاز، پودنه، سیر و سایر مواد که به آن مصاله جات می‌گویند مطابق به سلیقه میزبان می‌باشد.
همان‌طوری که گفتیم قوروتی غذایی است که زود آماده می‌شود و طریقه پختن آن‌هم ساده است. ولی از آن‌جایی که بی‌تجربگی آشپزان امروزی را در غذاهای سنتی می‌بینیم، باید نیم ساعت دیگر نیز منتظر ماند تا قوروتی آماده شود.
نخست یکی از لبنیات مانند چکه، ماست، دوغ یا قوروت ساییده‌شده را آماده می‌کنیم. در قوروتی میزبان امروز ما چکه استفاده شده است. نخست باید این چکه را با آب مخلوط کرد تا کاملا در آب حل شود. سپس آن‌را باید جوشاند و همزمان با جوشش دوغ برای خوش بو و خوش طعم شدن آن علاوه بر نمک، پودنه و مواد دیگر نظیر سیر نیز اضافه می‌کنیم. روغن را نیز با پیاز داغ می‌کنیم. در عین حال، نیاز است تا به اندازه مورد نظر نان‌خشک خانگی یا بازاری را نیز در کاسه‌های جداگانه، خورد نماییم. سپس باید همه این مواد به شمول دوغ، روغن سرخ شده با پیاز و نان خشک را مخلوط کنیم.
قوروتی تقریبا آماده است اما چند نکته‌ی مهم پیش از صرف کردن قوروتی این است که این غذا بیشتر با دست خورده می‌شود. پس مهمان‌ها باید دست‌های خود را شسته تا بتوانند قوروتی را همراه با مخلفات دیگر آن نظیر سبزیجات فصل که به نوعی سالاد مورد نظر محلی می‌باشد، صرف کنند.
اکنون که سفره آماده است، علاوه بر غذاهای دیگر، قوروتی را نیز صرف کنید. بسم الله، اشتهای خوب! اما پس از صرف قوروتی بخش از شعر جالبی که برای آن سروده شده را نیز بخوانید.
چقد خوشگل چی خوش نمایی دیده، بوت کوری بلند د پایی دیده
چادر شی کش کدوم او قد چپاک زد، بویی قورتی (قوروتی) می‌داد دستایی دیده
عبدالله رحمانی همکار این گزارش بوده است.
افزودن دیدگاه