جامعه عکاسی افغانستان با گذشت هر روز بزرگ تر شده است. در سالهای اخیر عکاسان جوانی زیادی در افغانستان ظهور کرده و تصاویر متفاوت از این کشور را ثبت و نشر میکنند. اکثر این عکاسان اما نام های پرآوازه نیستند، ولی آنان در جامعه حضور داشته و خاموشانه واقعیتهای اجتماعی افغانستان را بازتاب میدهند.
مسعود حسینی
مسعود حسینی، عکاس مشهور افغانستان است. مسعود در سال ۲۰۱۲ با عکسی که از یک انفجار انتحاری در جریان عزاداری عاشورا در کابل گرفته بود، برنده جایزه پولیتزر شد؛ جایزهای که معتبرترین در عرصه خبرنگاری پنداشته میشود و در تاریخ معاصر افغانستان شاید مسعود تنها خبرنگار باشد که آن را بهدست آورده است.
مسعود حسینی عکاسی را در سالهایی که در ایران مهاجر بود، آغاز کرد و پس از سقوط طالبان به کابل آمد و آموزش عکاسی را در موسسه فرهنگی آیینه، ادامه داد.
آقای حسینی با رسانههای مختلف از جمله مجله آلمانی اشپیگل و روزنامه ساندی تایمز کار کرده و در سال ۲۰۰۷ به عنوان خبرنگار عکاس، کارش را با خبرگزاری فرانسه آغاز کرد.
او پیش از این هم در مواردی موفق به کسب جوایز بین المللی در عرصه عکاسی شده است، اما دو جایزهای که آکامی ورلد پرس فتو و سازمان بین المللی عکس سال به او دادند، مهمترین جوایزی است که تا حالا بهدست آورده است.
نجیب مسافر
نجیب مسافر متولد سال 1342 شهر کابل میباشد. آقای مسافر از بخش نقاشی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه کابل فارغالتحصیل شده است.
او آموزش عملی و نظری را تحت نظر استادان داخلی و خارجی به نامهای استاد فیاض، خانم کیت کلارک خبر نگار مشهور بی بی سی، منوچهر دقتی، گلن، شان، دیوید و مارگرید، فراگرفته است. آقای مسافر درسال 1383 دیپلوم فوتوژورنالیزم را بهدست آورد و در در حال حاضر نزدیک به یک دهه است که او بهصورت حرفهای عکاسی میکند.
نجیب مسافر در سال 1393 بیش از 15 روز بخاطر گرفتن عکسی که بعدا از سوی یک شرکت تبلیغاتی “دستکاری” و استفاده شده بود، پایش به دادگاه کشانده شد و بعد از پرداخت جریمه و باوجود گذشت شاکی از شکایتاش، زندانی شد.
این کار، واکنشهای زیاد شهروندان افغانستان و فعالان جامعه مدنی این کشور را بر انگیخت و بهیکی از موضوعات داغ شبکههای اجتماعی تبدیل شد. نهادهای حامی رسانههای آزاد و خبرنگاران نیز این امر را محکوم کرد که سر انجام او پس از 17 روز زندان، دوباره آزاد شد.
اثرهای نجیب مسافر در بیشتر از 20 روزنامه داخلی و خارجی استفاده شده است و همچنان در بیشتر از 40 نمایشگاه داخلی و بین المللی به نمایش گذاشته شده است.
فرزانه واحدی
فرزانه از نخستین عکاسان حرفهای زن درافغانستان میباشد که برای پنجمینبار جایزه برتر عکاسی را میگیرد. او تحصیلاتاش را در کانادا به پایان رسانده و حالا نیز از دورترین و جنگیترین نقاط افغانستان عکس میگیرد.
او تاکنون پنج جایزه بینالمللی در عرصه عکاسی داشته است. فرزانه در سال ۱۹۸۴ در قندهار متولد شده است. فرزانه اولین عکاس زن افغان بود که برای کار در خبرگزاری فرانسه (AFP) استخدام شد. او پس از آن در اسوشتید پرس(AP) نیز بهعنوان عکاس مستند کار کرد.
بصیر سیرت
نام بصیر سیرت در بخش عکاسی در سال 1391 سر زبانها افتاد؛ زمانی که سیرت از افغانستان جایزه سازمان بین المللی تصویر و صدای امید امریکا را گرفت.
آقای سیرت، از جمله عکاسان و فیلمسازان جوان و موفق افغانستان بهشمار میرود که فعالیتهای چشمگیری در عرصههای عکاسی، فیلم سازی و کارگردانی در کارنامه خود دارد.
شبهای کاریکاتوریست، تا الفبا، صدای شهر فلو، الفبای کولی، افغانستان کوچک، کوچه پرندگان خانه من است و زیر چشمان بودا مجموعهای تصویری و هنری بصیر سیرت میباشد.
فایقه سلطانی
فایقه سلطانی که غرق در دنیای نقاشی بود، به هنر عکاسی از زمان که دوستان عکاس یافت، علاقهمند شد. او با علاقهمندی که به این هنر پیدا کرد، آموزشگاههای عکاسی را تعقیب نمود و در کنار نقاشي، این هنر را نیز آموخت. فایقه بیشتر روی عکاسی هنری متمرکز شد و شروع به كارهاي هنري و مفهومي كرد.
او در حال حاضر، مجموعههاي هنری مانند دختران سياه، روسپيهاي كابل، چادر سرخ در دست دارم را دارد. خانم سلطانی میگوید که او مجموعههای جدید هنری دیگر را نیز روی کار دارد که بهزودی تکمیل خواهد شد. او در حال حاضر در بخش هنرهاي زيبا و جامعه شناسي در یکی از دانشگاههای هند درس میخواند.
رضا ساحل
رضای ساحل متولد سال ۱۳۶۵ خورشیدی ولایت غزنی است. او عکاسی را در آکادمی علوم سینمایی افغانستان آموخته است. رضا یکی از شاگردان فرهیختهی نجیب مسافر میباشد. ساحل بیشتر از 8سال عکاس خبری بوده است و برای چندین روزنامههای ملی و بین المللی از شرایط دشوار و جنگ افغانستان، عکس تهیه کرده است.
شریفه محمدی
شریفه محمدی دانشآموختهی بخش تاریخ دانشکدهی علوم اجتماعی دانشگاه کابل است. شریفه بیش از 4سال است که عکاسی میکند و به عنوان عکاس و خبرنگار در نهادهای مختلف از جمله در دفتر موسسه تساوی و مرکز تعلیمی زنان افغان کار کرده است.
او عکاسی را در موسسه آموزشی تساوی و مرکز فوتوژورنالیزم چشم سوم آموخته است. شریفه عکاسی مستند را دوست دارد، چون فکر میکند که از این طریق میتواند با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشد. محمدی در مدت که عکاسی کرده است، تلاشش بر این بوده که بتواند وضعیت جامعهاش بهویژه وضعیت زنان کشورش را بازتاب دهد.
حکیم مظاهر
محمد حکیم مظاهر، متولد 1346 بهسود میدان وردک است. او برای اولین بار در سال 1994دوربین عکاسی را بهدست گرفت، مظاهر درسال های 1994-1998 بیشتر دربخشکمکهای عاجل درمناطق مرکزی با موسسات غیردولتی کار کرده است.
اقای مظاهر در بخشهای مختلف عکاسی میکند. عکسهای او در چندین نمایشگاه داخلی به نمایش گذاشته شده است و در شماری از نمایشگاههای دیگر نیز به عنوان مربی و داور بوده است.
اسحق انیس
اسحق علی انیس، متولد سال 1372 ولایت غزنی است. انیس در بخش هنرهای زیبا در دانشگاه کابل تحصیل کرده است. او در کنار درسهای دانشگاهاش، دورههای آموزشی کوتاه مدت عکاسی مستند، عکاسی خبری، تبلیغاتی و خوانش عکس را در نهادهای مختلف آموزشی از جمله موسسه مطالعات توسعه و صلح افغانستان، چشم سوم، مرکز هنرهای معاصر افغانستان، افغان فیلم، کویته انستیتیوت و موسسه بیرنگ تعقیب کرده است.
انیس با نهادها و سازمانهای مختلف داخلی در بخش عکاسی همکاری کرده است. او با اشتراک در مسابقه عکس فیستوال نوروز که توسط امپشن افغانستان برگزار شده بود، توانست برنده مقام اول شود. اسحق در حال حاضر به عنوان عکاس آزاد در کابل کار میکند.
امان صداقت
امان صداقت حدود شش سال است که عکاسی میکند. صداقت در بخش عکاسی تجربه کار را با نهادهای مختلف داشته است. او به عنوان عکاس در خبرگزاری “پارلمان خبر”، با تیم مبارزات انتخاباتی کاندیدای ریاست جمهوری در انتخابات افغانستان، بورد کریکت افغانستان، یونیسف و سایر نهادها کار کرده است.
آقای صداقت در کنار این که با چندین روزنامه و نشریههای ملی و بین المللی در بخش عکاسی همکاری دارد، با لینز دوربیناش وضعیت مردم مناطق مختلف و دُوردست افغانستان را به تصویر کشیده است.
آخرین سفر ولایتی او به ولایت دایکندی افغانستان بود. امان میخواهد نمایشگاه عکاسی را زیر نام “چشمانداز دایکندی” در آینده نزدیک با عکسهای که از این ولایت تهیه کرده است، داشته باشد.
نیلوفر نیکپور
نیلوفر نیکپور دانشآموختهی دانشکدهی هنرهای زیبای دانشگاه کابل است و در بخش عکاسی آموزش دیده است. نیلوفر حدود چهار سال است که عکاسی میکند و عکسهای او در چندین نمایشگاههای گروهی عکاسی، به نمایش گذاشته شده است. او تا کنون بیشتر روی عکاسی مستند کار کرده و دوست دارد بیشتر در حوزههای زندگی و بازتاب واقعیتهای عینی جامعهاش، بیشتر بدرخشد.
نصیر فیضی
نصیر فیضی، دانشجوی دانشکدهی خبرنگاری در دانشگاه کابل است. او بیشتر از سه سال بدینسو عکاسی میکند و با رسانهها و نشریههای مختلف همکاری کرده است. فیضی بیشتر از شش ماه به عنوان خبرنگار عکاس با رسانه “خبرنامه” همکاری داشت. او در حال حاضر با رسانههای بینالمللی در بخش عکاسی به عنوان عکاس آزاد کار میکند.
عید محمد رویش
عیدمحمد رویش، متولد ۱۳۷۰ ولایت غزنی است. او دانشآموختتهی دانشکده هنرهای دانشگاه کابل میباشد که بر علاوه عکاسی او چندین فیلم کوتاه و نیمه بلند ساخته و دو فیلم مستند بلند را نیز کارگردانی کرده است.
رویش در چندین نمایشگاه عکاسی ملی و بین المللی از جمله نمایشگاه سخن و تصویر، کابل از بالای پل، گالری تبسم و امثال آن اشتراک کرده است. او در حال حاضر با چندین رسانههای چاپی و آنلاین در بخش عکاسی همکاری دارد.
طاهره رضایی
طاهره رضایی بیش از سه سال است که عکاسی میکند. او این هنر را در ایران آموخته است. طاهره برای اولینبار در رقابت عکاسی با موضوع افغانستان در مشهد ایران اشتراک کرد و بازدید کنندگان زیادی از عکسها که توسط او گرفته شده بود استقبال کردند. او در حال حاضر از سوژههای مختلف اجتماعی و فرهنگی عکاسی میکند.
پریوش گوهری
پریوش گوهری، دانشجوی علوم سیاسی و مدیریت عمومی دانشگاه امریکایی افغانستان است. پریوش عکاسی را در مرکز هنرهای معاصر افغانستان آموخته است و با نهادهای مختلف از جمله “بنیاد لیندا نورگروف” در این بخش بهگونهی داوطلب کار کرده است.
گوهری بهمدت شش ماه به عنوان خبرنگار عکاس با “خبرنامه” کار کرده است و در حال حاضر نیز روی مجموع “روایت تصویری” یا (photo story) برای روزنامه “هافینگتونپست” کار میکند.
تهمینه سلیم
تهمینه سلیم، لیسانساش را در بخش گرافیک از دانشگاه کابل بهدست آورده است و در مقطع ماستری در رشته هنرهای تجسمی نیز در دانشگاه کابل خوانده است.
او در حال حاضر در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه کابل به عنوان همکار یکی از استادان این دانشکده به دانشجویان عکاسی تدریس میکند.
تهمینه در در بخشهای مختلف برای روزنامههای ملی و بین المللی عکاسی کرده است و بیشترین سوژه های او، زنان و جنبه مثبت زندگی آنان بوده است که این عکسهای او در چندین نمایشگاه به نمایش گذاشته شده است. تا حال دو مجموعه از عکس های او، در رسانه های بین المللی منتشر شده است.
علی اکبر همکار این گزارش بوده است.
افزودن دیدگاه