به دلیل شیوع ویروس کرونا در جهان از جمله افغانستان، شهروندانِ شهر کابل نیز به خاطر وضع محدودیت گشت و گذار در خانهها ماندهاند و بسیاری از ادارات دولتی و غیردولتی تعطیل شدهاست. در اوایل وضع این محدودیت، کارمندان ادارات دولتی میتوانستند به دفتر کارشان بروند، ولی با افزایش آمار مبتلایان به ویروس کرونا تمام ادارات دولتی، به استثناء شفاخانهها، وزارت و ریاستهای صحت عامه، دیگر ادارات تعطیل شدهاند.
باآنکه مسئولان حکومت در کمیته اظطرار جلوگیری از شیوع ویروس کرونا تأکید بر خانه ماندن شهروندان کابل دارند و در آخرین مورد جریمه نیز وضع کرده، با همهی اینها، شهروندان توجه آنچنانی ندارند. چنانچه عدهیی از شهروندان هنوز هم به کار کردن در بیرون ادامه میدهند.
مجبوریت کار برای پول
این نوشتهی بر پایهی یک نظرخواهی در شبکهی اجتماعی است که در پستی از مخاطبان خواسته شد تا در روزهای قرنطینه در خانه چه میکنند؟ عدهیی با شرح کارهای روزانهشان به این که در قرنطینه هستند، اشاره کرده بودند. تعدادی هم از بیتوجهی شهروندان به وضعیت قرنطینه شکایت داشتند و شماری هم گفته بودند که مجبور هستند به کار در بیرون از خانه ادامه بدهند تا مخارج زندگی خود را مهیا کنند.
امید زمانی، مسئول ارتباطات و تشریفات انستیتوت مطالعات استراتژیک افغانستان میگوید: “فکر میکنید کابل در قرنطینه هست، اما چنین نیست. عده معدودی این قیودات را رعایت میکنند و باقی به آن توجهی ندارد.”
عبدالصمد احدی نوشته است: “شغل ما کار ساختمانی است، با این که وضعیت نگرانکننده است، اما ما با حفظ موارد بهداشتی و وقایوی به کار خود ادامه میدهیم، زیرا حداقل 40 نفر با ما کار میکنند و مصارف و مخارجشان را تهیه میکنند. اگر تعطیل کنیم این مردم چه خواهند کرد؟”
بسیاری از دستفروشان و روزمزدان از اینکه در دوران قرنطینه باید با چه پولی موادغذایی و نیازهایشان را تهیه کنند، نگران هستند. حتی عدهیی از آنان محدودیت گشت و گذار را شکستانده و برای کار به خیابانها آمدهاند.
قرنطینه فرصتی برای انجام کارهای نکرده
در هیاهوی نگرانی از فقر و ناتوانی مالی، عدهیی از شهروندان این وضعیت قرنطینه را بهانهیی میدانند تا کارهایی که دوست دارند انجام بدهند و یا تا کنون به زمان مناسبی موکل کرده بودند انجام دهند.
تعدادی از مخاطبان که همیشه روزهای پر مشغلهیی داشتهاند و فرصت دیدن فیلم، مطالعه و دورهمی خانوادگی را کم داشتهاند، اکنون از این فرصت استفاده میکنند.
بعضیها اکنون در حال مطالعه کتابهای مورد علاقهشان هستند، وقت خود را با دیدن فیلم، بازی با کودکان، صحبت با والدین و حضور پررنگتر در کنار خانوادهشان سپری میکنند.
صادق سیرت در صفحه خود نوشته است: “روزهای قرنطین در خانه به منظور حفاظت و ایمن بودن از ویروس کرونا، مرا واداشت تا در کنار روی آوردن به مطالعه، خواندن کتاب و تماشای فیلم، برنامه آموزشی که از طرف شرکت در مورد مدیریت پیشنهاد شده بود را به صورت آنلاین تعقیب کنم…”
بازی و شوخی در قرنطینه
بعضی از کاربران نیز هر چند روزهای قرنطینه را سخت و گذر آن را خستهکننده میدانند، اما در عین حال میگویند که این نیز تجربه جالب و پرماجرا است.
در کامنتهای که نوشتهاند، دیدگاه یک کاربر چنین بود: “در این قرنطین وقت نماز، نماز میخوانم و روزی سه تا چهار ساعت قرآن تلاوت میکنم.”
نجیب ناصری، رئیس یک فروشگاه انترنتی نوشته است که این روزها که برایش رخصتی اجباری دشوار است، «اما در حال آماده شدن برای امتحان تافل است، او دو باغچه خانهشان را سبزیجات کاشته است، درختان سیب را شاخه بری کرده و در کنار آن گاهی آشپزی میکند، گول کوچک بازی میکند و موسیقی گوش میدهد…”
فرید سنایی نیز در صفحه خود نوشته است: “در خانه بمانیم و خودمان را مصروف عبادت، فیلم نگاه کردن، سهمگیری در کارهای خانه، آشپزی، کتاب خواندن و دیگر فعالیتهای مخید بسازیم الی نابودی و محو این مهمان ناخواسته.”
اکنون آمار متبلایان کرونا در کشور از 300 نفر گذشته است و مردم در کنار نگرانی از شیوع سریع این ویروس اما با تلاش میکنند روزهایشان را با آرامش خاطر سپری کنند.
با این حال، به نظر میرسد یکی از فواید این قرنطینه دوست شدن افراد با کارهای خانه و مطالعه بوده است. داوود ناجی نیز در صفحه خود نوشته است: “در قرنطین بشر آشکارا به دامن هنر پناه آورده. فیلم میبینیم، موسیقی میشنویم، رمان و داستان میخوانیم و منتظریم تا علم و واکسین تولدی کند و نجات مان دهد. این یعنی به جز هنر و علم باقی افسانه است.”
افزودن دیدگاه