بسیاری از شهروندان افغان پس از هر انفجاری به صورت داوطلبانه به کمک همشهریان خود می شتابند و از هر راه ممکن می خواهند کمک کنند. برخی از این افراد زخمی ها را منتقل می کنند و برخی دیگر با اهدای خون می خواهند کمک کنند و شماری هم همدردی خود را در رسانه های اجتماعی نشان می دهند.
در این جریان حتی نمونه های بوده که پس از انفجارها داوطلبان برای کمک نیز قربانی شده اند. یکی از این نمونه ها در انفجار سال گذشته اتفاق افتاد؛ در یکی از این انفجارها، برخی از کسانی که برای کمک رسانی رفته بودند کشته شدند.
اما در این میان گروهی به میان آمده که کار زیربنایی تر برای قربانیان حوادث در افغانسان انجام می دهند. این گروه صفحه “مدد کاران اجتماعی” را پس از حملات خونین انفجاری در کابل به میان آورده است.
وژمه شکیب یکی از مدیران و بینان گذاران این صفحه است که فعالیت های داوطلبانه و انسان دوستانه را برای قربانیان حملات تروریستی و افراد دیگر نیازمند انجام می دهند. خانم شکیب در سال 1375 در خانوادهیی که والدین او شاغل بودند به دنیا آمد. او اکنون به یکی از مددکاران اجتماعی تبدیل شده است که شبکه های اجتماعی به ویژه فیس بوک را وسیله ای برای این کار خود نموده است.
مددکاران اجتماعی
خانم شکیب صفحه مددکاران اجتماعی را پارسال راهاندازی کرد که در آن 6 نفر عضو می باشند. 5 عضو آن پسران فعال مدنی و دانشجو هستند و عضو ششم خود خانم شکیب میباشد. این صفحه اجتماعی که به هدف کمک به مردم ایجاد شده پس از حملات تروریستی سعی میکند تا به کمک قربانیان بشتابد و سریعتر به آنان کمک رسانی کنند.
او در گفتگو به خبرنامه در باره کارهای خود گفت: “هدف ما از ایجاد این صفحه این است که ما بتوانیم صدای مردم بیبضاعت باشیم و کسانی که نیازمند کمک هستند برای مردم معرفی شود تا دیگران دست هموطن خود را بگیرند.”
این صفحه که با یک جرقه ایجاد شد، اکنون در بخشهای مختلف کار میکند و در واقع افراد مختلف را در هر گوشه افغانستان به هم وصل کرده و سعی میکند در برطرف کردن مشکلات آنان راه حلی پیدا کند.
حامیان این صفحه بیشتر کسانی هستند که در خارج از کشور زندگی میکنند و در درمان بیماران سهیم میشوند. وژمه شکیب در این مورد میگوید: “کسانی که برای مردم پول میفرستند آنان آن عده از مهاجرینی هستند که بیشتر مشکلات را دیده اند و پای اشخاص تجار و سیاسی دخیل نیست.”
نقش فیسبوک در کار این گروه
این صفحه در فیسبوک راه اندازی شده است. فیس بوک یکی از شبکه های اجتماعی پرمخاطب در افغانستان است که بیش از 3 میلیون کاربر دارد و گزارش شده که شهروندان افغان به صورت اوسط یک ساعت را با آن میگذرانند.
با محبوبیت فیس بوک در افغانستان، خبرهای داغ و اتفاقات مهم به شدت زودتر از رسانههای سنتی دیداری و شنیداری از طریق این شبکه اجتماعی نشر و پخش می شود.
شهروندان افغان برای مقاصد مختلف از فیسبوک استفاده می کنند؛ گاهی از آن برای اطلاع رسانی کار گرفته می شود، زمانی برای طرح شکایت ها و دردل ها و در بسیاری از موارد نیز برای بازتاب اوضاع و احوال شخصی.
کمکهای مددکاران اجتماعی
اما در این میان، صفحه مددکاران اجتماعی طوری طراحی شده که مردم نیازمند میتوانند به آن پیام گذاشته و در پاسخ به آن جواب دریافت کنند.
با استفاده از این صفحه و حمایت آن حدود 27 نفر توانستهاند در بخشهای مختلف مشکلات خود را حل کنند. خانم شکیب همراه با همکاران خود در این صفحه به بیماران و خانوادههایی بیبضاعت کمک میکنند.
وژمه شکیب دو لیسانس از رشته ژورنالیزم از دانشگاه کابل و یکی از دانشگاههای کابل دارد. او از طریق این صحفه در ماه رمضان یک کمپاین برای اشخاص بیبضاعت نیز راهاندازی کرده بود و به آنان مواد خوراکی توزیع کرد.
خانم شکیب اتفاقات انفجارهای سال گذشته و امسال را به یاد دارد. او از زخمی انفجار پارسال صحبت میکند که برخی از آن ها با خونریزی زیاد جان شان را از دست می دادند.
به این دلیل او و گروهش سعی کرده تا به بیماران کمک بیشتر کنند. این صفحه بیماران را به مردم معرفی میکند تا هر کسی به اندازه توانایی خود کمک مالی نمایند.
این کمک ها به دو صورت انجام میشود: زمانی که بیماران معرفی میشود اما به فیسبوک دسترسی ندارند پول کمک شده توسط این تیم به دست بیماران میرسد. ولی اگر فردی بیماری حادی داشته باشد و به پول بیشتری نیاز باشد نه تنها در صفحه معرفی میگردد بلکه گروه مددکاران اجتماعی سعی میکند خود نیز وارد عمل شوند.
خانم شکیب در مورد تداری بیماران گفت: “ما در تداوی شخصی به نام نعمت که در اثر بیتوجه بودن شفاخانه پایش را از دست داد به او کمک کردیم و شخصا خودم با نعمت برای تداوی به هند رفتم و همچنان علی داد پسری که هر دو کلیهاش از فعالیت افتاده بود با دو نفر مددکار دیگر برای پیوند کلیه به هرات رفتیم.”
او در مورد تداوی نعمت گفت: “ما در تدوای نعمت بسیار پول جمع کردیم و بعد از تداوی نعمت پول اضافی شد ما نیز این پول را صرف تداوی مرد 27 سالهیی که دو کودک داشت و به بیماری سرطان جلدی مبتلا بود کردیم و او را به هند فرستادیم تا تداوی شود که اکنون سالم و صحتمند است.”
پل ارتباط بین بیماران و خیرین
این گروه مددکاران مثالهای دیگری نیز دارد. علی داد پسر 14 ساله ای که به تازگی در شهر هرات پیوند کلیه او صورت گرفت از طریق همین صفحه برای مددکاران معرفی شده بود. این پسر که حدود 9 ماه از کار افتادن کلیهاش میگذشت و کلیه دیگرش تنها 8.5 درصد کار میکرد و هر هفته باید دو بار دیالیز میشد با همکاری این صفحه کلیه بدست آورده و پیوند آن انجام شده است.
این گروه که با واکنشهای متفاوت خوب و بدی در صفحات اجتماعی رو به رو میشوند، خوشحالاند که به هموطنان خود کمک میکنند.
این مددکاران اجتماعی می خواهند که در آینده فعالیتهای خود را سراسری نمایند. بر اساس همین برنامه سراسری سازی، حدود یک هفته قبل، فعالیت مددکاران اجتماعی در ولایت دایکندی نیز توسط جوانان دایکندی آغاز شده و به گفته مسولان این صفحه قرار است به زودی در ولایت بامیان، هرات و بلخ نیز کار خود را آغاز کنند.
افزودن دیدگاه