عبدالغنی کاکا، یکی از اعضای کاروان صلح هلمند، به دلیل ناتوانی جسمی در عمر 63 سالگی درگذشت. او نماینده پنج پسر و شش دختری بود که از ولایت لوگر به کاروان صلح هلمند پیوسته بودند.
حفیظ‌الله استانکزی، خواهرزاده عبدالغنی و یکی از اعضای کاروان صلح هلمند، علت درگذشت او را ضعیفی و ناتوانی جسمی می‌گوید. به گفته‌ی آقای استانکزی، بدن غنی کاکا به دلیل پیاده‌گردی‌های پی‌هم در هفت ماه اخیر، ضعیف شده و سرانجام مریض شد.
خواهرزاده عبدالغنی کاکا می‌گوید که او به خاطر پیاده‌گردی زیاد، دردهای چشم، درد پا و درد کمر پیدا کرده بود. یکی از آرزوهای این عضو کاروان صلح هلمند در این اواخر انجام حج عمره بود، اما واجب‌تر از آن، آمدن صلح در کشورش.
او حج عمره‌اش را به تأخیر انداخت که بتواند کاری برای آمدن صلح در کشورش کند. عبدالغنی کاکا گفته بود، زمانی که تلاش‌های او در کاروان صلح نتیجه دهد، آن وقت به حج عمره خواهد رفت.
خواهرزاده عبدالغنی کاکا می‌گوید که یکی از هدف‌های او در کاروان صلح، این بود که مذاکرات صلح میان دو طرف علنی شود، و وقتی این‌کار صورت گرفت و گفت‌وگوهای صلح میان طرف‌ها، علنی شد، عبدالغنی کاکا تصمیم گرفت به حج عمره برود، چون به گفته‌ی او، دیگر بوی صلح به مشامش می‌رسید.
به گفته‌ی خواهرزاده او، درست است که عبدالغنی کاکا نتوانست به حج عمره برود، اما “حج اکبر”ی که او در افغانستان برای صلح انجام داد، حجی است که آرزوی میلیون‌ها شهروند افغانستان می‌باشد.
اسماعیلی که قربانی شد
عبدالغنی کاکا، باشنده ولسوالی محمد آغه ولایت لوگر بود. او یگانه فرزندش را که به‌گفته‌ی اقاربش بیش از خودش دوست داشت، به صفوف نیروهای امنیتی روان کرد.
عبدالغنی گفته بود که «من تنها یک پسر دارم و همین پسرم هم فدای این خاک و این مهین.». پسر عبدالغنی کاکا زمانی که 25 سال داشت، در یکی از سنگرهای نبرد در برابر مخالفان مسلح حکومت افغانستان در ولایت خوست جان باخت.
عبدالغنی کاکا با از دست دادن یگانه پسرش، خود دست به اقدام شد. او گفته بود، درست است که نمی‌تواند به صفوف نیروهای امنیتی بپیوندد، اما می‌تواند مخلصانه در سراسر افغانستان صدای صلح‌جویانه بلند کند. به همین دلیل او هفت ماه پیش، زمانی که کاروان صلح هلمند به کابل رسیده و در پیش سفارت امریکا تحصن کرد، با 11 تن دیگر از ولایت لوگر به این کاروان پیوستند.
اقبال خیبر، یکی از اعضای کاروان صلح هلمند به خبرنامه می‌گوید: «قتی‌که ما در کابل در برابر سفارت امریکا دست به تحصن زده بودیم، عبدالغنی کاکا از ولایت لوگر کاروانی را ساخت که 6 خانم و 6 مرد شامل آن بود. آمدند در کابل و با ما یک‌جا شدند.»
به گفته‌ی آقای خیبر، عبدالغنی کاکا بعد از یک‌جا شدن با کاروان صلح، همراه با این کاروان از راه سالنگ به مزارشریف رفت. با آن‌که اعضای کاروان صلح هلمند، از او بارها به خاطر کهولت سنی خواسته بودند این مسیر طولانی را پیاده نیاید، اما او گفته بود: «حرکت ما باید خالصانه باشد تا صلحی که به کشور ما می‌آید، صلح خالص باشد.»
اقبال خیبر می‌گوید که عبدالغنی کاکا با آن‌که نمی‌خواست به روی خود بیاورد، اما رنج از دست دادن یگانه پسر جوانش، او را آزار می‌داد. به گفته‌ی این عضو کاروان صلح هلمند، غنی کاکا می‌گفت که «درد از دست دادن پسر را من می‌دانم. به‌همین دلیل مبارزه می‌کنم تا دیگر هیچ پدری درد از دست دادن پسرش را نبیند.»
کاروان صلح هلمند
اعضای کاروان صلح هلمند در حال حاضر در ننگرهار به‌سر می‌برند. این کاروان تاکنون به بیشتر از 20 ولایت سفر کرده و به اکثر این ولایت‌ها پیاده رفته‌اند.
چهل سال است که جنگ از مردم افغانستان قربانی می‌گیرد. در این چهار دهه‌ی گذشته، شهروندان این کشور در میان دود و باروت قد کشیده‌اند و آمدن صلح و امنیت برای بیشتر افغان‌ها، به رویایی دست‌نیافتنی تبدیل شده است.
به همیل دلیل جمعی از تشنگان صلح، در عملی بی‌پیشینه، از اعماق ناامیدی و یأس سربلند کردند و برای نشان دادن شدت تمایل‌شان به آرامش سراسری در کشورشان، حرکت صلح‌جویانه را از هلمند آغاز کردند و نزدیک به ۷۰۰ کیلومتر فاصله را با پای پیاده طی نمودند.
کاروان صلح هلمند را هشت جوان از این ولایت به راه انداختند و اندک اندک در طول مسیر به تعداد اعضای این کاروان افزوده شد.
ولایت هلمند خاستگاه این کاروان صلح‌خواهی، در ۱۷ سال گذشته از خاستگاه‌های اصلی گروه طالبان و کانون‌های مهم ناامنی و خصومت و هم‌چنین مواد مخدر بوده است. حرکت این کاروان صلح‌جویی در آغاز سال جاری خورشیدی (۲۴ ثور) از لشگرگاه، مرکز هلمند در جنوب افغانستان شروع شد و برای رسیدن به پایتخت، از دشت‌های سوزان، مزارع کوکنار، شهرهای کوچک و بزرگ و دهکده‌های نیمه‌ویران گذشتند و ۶۹۱ کیلومتر را طی کردند تا به قلب افغانستان برسند.
بخش بزرگی از مسیری که “کاروان صلح هلمند” طی کرد، زیر سلطه طالبان بود؛ کسانی که با نظامیان دولت سر سازگاری نداشته‌اند. به قول یکی از اعضای کاروان، طالبان دوست ندارند به جاده‌ها بیایند، اما برای دیدن کاروان صلح به جاده آمدند که بگویند آن‌ها نیز از جنگ و عمل کردن به دستور آنانی که نمی‌شناسند و از نزدیک ندیده‌اند، خسته‌اند.
کاربران شبکه‌های اجتماعی پس از درگذشت عبدالغنی کاکا، یکی از اعضای کاروان صلح می‌گویند که نباید رویای اعضای این کاروان برای فرزندان و نواسه‌های آنان یک رویا باقی بماند.
خلیل پژواک، یکی از کاربران توییتر در صفحه خود نوشته است: « او {عبدالغنی کاکا} ماه‌های پایان عمرش را به دنبال صلح راه پیمود، مشمول گروهی کوچکی شد که رویای‌شان پایان جنگ و کشته شدن است. تلخ خواهد بود اگر رؤیای عبدالغنی برای فرزند و نواسه‌اش کماکان یک رؤیا بماند.»
ذکی امینی همکار این گزارش بوده است.