12 جون روز جهانی مقابله با کار کودکان در جهان است. در این روز به زندگی بسیاری از کودکان نگاه می شود. خبرنامه به 7 نکته از مهمترین مسائل مرتبط با کار کودکان در افغانستان و جهان پرداخته است.
152 میلیون کودک کار
سازمان بین‌المللی کار از سال 2002 برای مقابله با کار کودکان تلاش کرده و برای محو آن تمرکز داشته است. روز 12 جون به عنوان روز جهانی مقابله با کار کودکان ثبت شده است.
برنامه کشورهای عضو سازمان ملل برای به صفر رساندن شمار کودکان کار در جهان تا سال 2025 تعیین شده که با وجود کاهش تعداد این کودکان اما هنوز 152 میلیون کودک در سراسر دنیا کار می‌کنند.
روند آهسته برنامه مبارزه با کار کودکان
با توجه به آمار کاهش یافته از کار کودکان در جهان به نظر می رسد این برنامه تا سال 2025 به کندی پیش رود. در این سال 121 میلیون دختر و پسر کوچک در سراسر جهان مشغول به کار خواهند بود.
این مسئله نیازمند تغییر تاریخ برنامه مقابله با کار کودکان توسط سازمان ملل است تا آمار کودکان کار به صفر کاهش یابد.
کاهش 56 درصدی کودکان کار در سال گذشته
کاهش کار کودکان در سال‌های اخیر چشم‌گیر بوده اما برای سال جدید هنوز هیچ آمار جدیدی از سوی کمیسیون حقوق بشر در این مورد گزارش نشده است.
نظر به گزارش سازمان های امدادی کار کودکان در جهان کاهش می‌یابد در حالی که تعداد کودکان کار در افغانستان در سال گذشته به 56 در صد می رسید.
عوامل کار کودکان در افغانستان
عبدالاحد فرزام، رئیس دفتر ساحوی کمیسیون حقوق بشر در کابل در گفتگو با خبرنامه گفت که: “عاملی که سبب کار کردن کودکان در افغانستان می‌شود، فقر اقتصادی خانواده‌ها است که نظر به آخرین آمار کمیسیون مستقل حقوق بشر 75 درصد عامل کار کردن کودکان، فقر اقتصادی خانواده‌ها است.”
از دیگر عوامل کار کودکان، رسم و رواج ناپسند و جنگ و ناامنی است که جنگ باعث از بین رفتن سرپرست خانواده‌ها شده و اطفال برای امرار معاش مجبور به کار کردن می‌شوند.
کودک کار
موانع برای پیشرفت فکری و روانی کودکان یا وا داشتن آنان به کارهای خطرناک و استثمارگرانه که مانع تحصیل آنان می‌شود از نظر یونیسف به نام کودک کار نام گذاری شده است.
اکنون در سراسر کشورها به خصوص در افغانستان کودکان در مناطق مختلف مانند تعمیرگاه‌های موتر، زمین‌های زراعتی یا کارهایی نظیر این مشغول هستند.
در افغانستان کودکان بیشتر به مشاغلی چون اسپند دودی، موتر شویی، مستری، نانوایی، خشت پزی، چوپانی، دهقانی و دست فروشی مصروف کار هستند که برای کودکان آسیب های روحی و روانی، عدم رشد جسمی کودکان، معلولیت از اثر کارهای شاقه، رشد جرایم در جامعه و افسردگی مفرط را به دنبال دارد.
نصف کودکان در افغانستان به مکتب نمی‌روند
طبق آمار جدید کمیسیون حقوق بشر افغانستان که به خبرنامه گفته شده 59 درصد از کودکان افغانستان به دلیل کار از رفتن به مکتب محروم هستند.
از این جمله 80 فیصد آنها زیر سن 18 هستند و 92 فیصد آنها را پسران تشکیل می‌دهند، 3 فیصد شان معلولیت دارد و 90 فیصد آنان در یک هفته بیشتر از 35 ساعت کار می‌کنند، 61 فیصد آنان در محیط های آلوده کار می‌کنند و 32 فیصد آنان متضرر شده اند.
نقض حقوق بشر
عبدالاحد فرزام در این مورد به خبرنامه گفت: “مهمترین پیامدی که کار کردن کودکان دارد نقض حقوق بشر و حق دسترسی به مصونیت و امنیت شخصی است.”
بیشترین اطفال کارگر در افغانستان قربانی قاچاق انسان شده و نیز از آنان سوء استفاده جنسی می‌شود و این کار زمینه ساز برای گروه‌های تروریستی است که از اطفال سو استفاده کرده و از میان اطفال سربازگیری می‌کنند.
سه برنامه اصلی در مبارزه با کار کودکان
کمیسیون حقوق بشر در مورد مبارزه با کار کودکان سه برنامه اصلی دارد که آگاهی دهی، انجام تحقیق در مورد کودکان کار و ایجاد قوانین حمایتی برای قربانیان کار شاقه است.
عبدالاحد فرزام در این مورد گفت: “یکی از برنامه‌های ما برای مبارزه با کار کودکان آگاهی‌دهی در مورد پیامدهای ناگوار کار اطفال است که خانواده‌ها باید در مورد پیامدهای منفی کار اطفال بدانند که اکثر خانواده‌ها در این مورد آگاهی ندارند و تحقیق در مورد کودکان کار است. که کمیسیون حقوق بشر در دو سال گذشته تحقیقی در مورد کار شاقه اطفال انجام داده است و خیلی تاثیرگذار بوده است و برنامه سوم کمیسیون حقوق بشر ایحاد قوانین حمایتی از قربانیان کار شاقه است که باید این قوانین ایجاد شود و از حقوق کودکان کار حمایت کند و خوشبختانه در این اواخر قانونی ایجاد شده که کار شاقه اطفال در کد جزای افغانستان جرم انگاری شده است.”
افزودن دیدگاه