مکاتب بسته؛ وضعیت آموزش در دایکندی چگونه است؟

توسطتحریریه خبرنامه

مرداد ۱۶, ۱۴۰۰ به روز رسانی : مرداد ۱۸, ۱۴۰۰

جنگ و ناامنی در دایکندی تاثیر ناگوار بالای وضعیت آموزشی گذاشته است. مسوولان محلی دایکندی می گویند که در حال حاضر شماری از مکاتب این ولایت در ولسوالی پاتو به دلیل ناآرامی ها بروی دانش آموزان مسدود می باشند.

طاهر اعتمادی، ولسوال پاتو به خبرنامه می‎گوید که در حدود بیش از 70 درصد مکاتب در پاتو مسدود است.

از نزدیک دوماه به این طرف جنگ و درگیری به صورت وقفه ای در ولسوالی پاتو جریان دارد. ولسوال پاتو می گوید که در اثر این جنگ ها در ساحات سرتگاب، لوره شیو، بیری، سهور و وگیر تمام مکاتب بروی دانش آموزان مسدود است. او افزود که معلمین این مکاتب به خاطر ترس از جنگ همه فرار کرده اند.

این ساحات اکنون تحت حاکمیت گروه طالبان قرار دارند. همچنان در ساحات قخور مرکز پاتو هر شب جنگ و درگیری میان نظامیان و طالبان دوام دارد.

اعتمادی می افزاید که طالبان در ساحات لوره شیو و بیری دروازه و پنجره چندین باب مکتب را تخریب کرده است.

با این حال، اسدالله یکی از باشندگان ولسوالی پاتو نیز به خبرنامه می گوید که ساحات سرتگاب، بیری، لوره شیو، وگیر و سهور مکاتب به دلیل حاکمیت طالبان تعطیل است.

او می گوید که: “در سرتگاب همه به شمول اطفال و شاگردان کوچ کرده کسی نیست که به مکتب برود.”

به دلیل جنگ های اخیر بیش از 2 هزار خانواده از مناطق مختلف پاتو آواره شده اند.

با این حال، رحمت الله سیرت، رییس معارف دایکندی به خبرنامه می گوید که در آغاز در ساحات جنگی مکاتب تعطیل شده بود؛ اما حالا تمامی مکاتب در ولسوالی پاتو و سایر ولسوالی ها فعال است.

سیرت علاوه می کند که در تمامی ولسوالی های دایکندی مکاتب به صورت نورمال فعال است.

از سوی دیگر، ولسوال پاتو می گوید از زمانی که طالبان بر این ساحات حاکمیت پیدا کرده خبری از درس و تعلیم نیست. او با نگرانی گفت که این یک “ضایعه کلان و جبران ناپذیر” می باشد.

چالش آموزش

با این همه وضعیت آموزش در ساحات امن و دور از دسترس طالبان چگونه است؟

ولایت دایکندی یکی از ولایت های دور افتاده و کوهستانی می باشند. در کنار جنگ و ناامنی در دایکندی چالش های متعدد دیگر نیز طعم درس را برای دانش آموزان تلخ کرده است.

باشندگان دایکندی ادعا دارند که در تمامی بخش ها به شمول معارف، این ولایت از دید حکومت مرکزی دور مانده است.

کمبود مواد درسی، کمبود معلم و همچنان نداشتن تعمیر برای بیشتر مکاتب از جمله چالش های آموزش در دایکندی را تشکیل می دهد.

نگرانی از چالش ها سد راه معارف در ولسوالی ها به مراتب بیشتر از مرکز این ولایت می باشد.

آصف همدرد یکی از معلمین در ساحه دور افتاده میرامور به خبرنامه می گوید که به دلیل نبود تعمیر مکتب، شاگردان آنان در مسجد به صورت دسته جمعی بدون این که اتاق های جداگانه برای هر صنف در نظر گرفته شده باشد درس می خوانند.

همدرد تصریح می کند که مواد درسی کافی برای شاگردان موجود نیست و بیشتر مواد درسی را شاگردان از بازار خریداری می کند. او همچنان از کمبود معلم نیز شکایت دارد. همدرد تاکید می کند که از میز و چوکی برای شاگردان خبری نیست.

قدرت موسوی، فعال مدنی در دایکندی می گوید که مردم این ولایت از معارف استقبال خوب می کند و به درس اهمیت می دهد؛ اما دولت مرکزی هیچگاه به این ولایت توجه نکرده است.

او می گوید که در اکثر مکاتب حتی دانش آموزان به کتاب دسترسی ندارند. به گفته ی او شماری از شاگردان در بدترین وضعیت در زیر آفتاب سوزان و شماری هم زیر خیمه ها درس می‎خوانند. به باور موسوی این امر باعث می شود که انگیزه دانش آموزان از آموزش سلب شوند.

این در حالی است که رحمت الله سیرت، رییس معارف دایکندی می گوید که  در حدود بیش از 220 باب مکتب اصلن تعمیر ندارند.

در دایکندی بیش از 164 هزار دانش آموز مصروف آموزش اند و همچنان در حدود 4 هزار معلم رسمی در مکاتب این ولایت سرگرم تدریس می باشد.

با این همه، در کنار پاتو؛ ولسوالی های کجران و ناوه میش به دلیل حضور و تهدید طالبان و همچنان ولسوالی اشترلی به دلیل فعالیت افراد مسلح غیر مسوول از ولسوالی های ناآرام دایکندی به شمار می رود. مکاتب در این ولسوالی ها مانند گذشته فعالیت دارند.

چقدر این پست مفید بود؟

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیاز 0 / 5. تعداد آرا: 0

تا الان رای نیامده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *