بیایید صادق باشیم، چه کسی است تا کنون در مورد سفر به فضا فکر نکرده باشد؟ این رویای بسیاری از آدمهاست اما فقط تعداد کمی هستند که به آن نائل میشوند. رسیدن به فضا کار ساده ای نیست و البته شانسی هم نیست، کسانی که قدم در این مسیر میگذارند سختی و تلاش زیادی را به جان میخرند تا به آرزوی خود برسند. با این حال زندگی فضانوردان و موضوعات مربوط به آنها نیز نکات جالبی به همراه دارد که برخی از آنها را در این نوشتار خواهیم دید.
۱. مطابق با برآوردها که بیش از 600 میلیون نفر قدم گذاشتن نیل آرمسترانگ و باز آلدرین روی ماه را در تلویزیون تماشا کردند.
۲. گویون بلوفورد اولین آمریکایی آفریقایی تبار در فضا بود.
۳. سالی راید اولین زن آمریکایی فضانورد بود. او همچنین در زمان سفر به فضا جوانترین فضانورد آمریکایی بود که به این تجربه نائل میشد.
۴. فضانوردان از پوشک استفاده میکنند. ماموریت ها غیر قابل پیش بینی و طولانی هستند، بنابراین وقتی فضانوردان نمی توانند دستشویی کنند و به دستشویی بروند. . . خوب فهمیدید!
۵. فضانوردان برای حضور در ایستگاه فضایی بین المللی باید زبان روسی را بیاموزند تا بتوانند کتابچه های راهنمای طرف روسی را بخوانند، ارتباط برقرار کنند و بدانند چه خبر است. تسلط به گفتار به دلایل ایمنی ضروری است و قبولی در آزمون مهارت برای ناسا یک الزام است.
مطلب مرتبط: ۷ قانون خواب فضانوردان ناسا که کمک تان می کند به میزان کافی استراحت کنید
۶. ورزش در فضا برای جلوگیری از تحلیل رفتن استخوان و عضله ضروری است. فضانوردان روزانه به طور متوسط دو ساعت روی تجهیزات ویژهای که برای فضا طراحی شدهاند، ورزش میکنند.
۷. فضانوردان در حالی که وقت خود را در ریزگرانش میگذرانند، میتوانند تا 3٪ بلندتر شوند. وقتی فضانوردان به زمین برمیگردند، پس از چند ماه قد آنها به حالت طبیعی برمی گردد.
۸. در سال 2017، بیش از 18000 نفر برای عضویت در کلاس فضانوردان ناسا اقدام کردند. این رقم تقریباً سه برابر تعداد درخواستهایی است که در سال 2012 دریافت شده و بسیار بیشتر از رکورد 8000 درخواست تنظیم شده در سال 1978 است.
۹. چارلز دوک فضانورد آپولو 16 نه تنها رد پاهای خود، بلکه عکسی از همسر و دو پسرش را که روی نیمکت نشسته بودند در فضا جا گذاشت. دوک پشت عکس را امضا کرد و نوشت: «این خانواده فضانورد دوک از سیاره زمین است. در اپریل 1972 روی ماه فرود آمد.» این عکس تا به امروز باقی مانده است.
۱۰. وقتی فضانوردان از اقامت طولانی در ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) برمیگردند ممکن است کاملا دست و پا چلفتی باشند. گزارش شده که گاهی اشیائی مانند قلم و کلید را انداخته اند زیرا عادت کرده اند که چیزها را در جاذبه صفر نگه دارند.
۱۱. باور کنید یا نه، باد شکم در اوایل برنامه فضایی یکی از نگرانیهای اصلی ایمنی بود. دانشمندان از اینکه گاز اشتعالپذیر متان سبب انفجار شود ترس داشتند و ناسا وقت و هزینه زیادی را صرف مطالعه کرد تا راهی برای جلوگیری از این اتفاق بیابد. هم ISS و هم لباس فضایی مجهز به فیلترهایی است که این گازها را از بین میبرد.
۱۲. فضانوردان در فضا نمیتوانند زمان پر بودن مثانهشان را تشخیص دهند، زیرا ادرار در یک محیط کم جاذبه در پایین مثانه جمع نمیشود. به طور معمول، مثانه با یک سوم پر شدن سیگنال نیاز به ادرار را میدهد، اما در فضا، باید تقریباً پر شود تا فرد را تحریک به ادرار کردن کند. به عنوان یک اقدام پیشگیرانه، فضانوردان آموزش میبینند که هر دو ساعت یک بار به دستشویی بروند.
۱۳. اگر یک فضانورد گریه کند، اشکش نمیریزد، قطرات اشک فقط روی صورت او باقی میمانند و دور چشمش جمع میشوند.
۱۴. در 14 دسامبر 1972، یوجین سرنان فضانورد آخرین فردی بود که روی ماه قدم گذاشت.
۱۵. هنگامی که فرد روی زمین سرفه یا عطسه می کند، ذرات ۹۰ تا ۱۸۰ سانت دورتر پخش میشوند و بعد نیروی جاذبه آنها را از هوا خارج میکند. در فضا، ذرات در اطراف پراکنده میشود و بیماری می تواند به سرعت گسترش یابد.