از نظر خیلیها، بدیهی است که خوردن غذاهای حاوی قند، مواد افزودنی و مواد نگهدارنده غیر مغذی با گذشت زمان تأثیر منفی بر سلامتی خواهد گذاشت. اما برخی دیگر ممکن است نظر دیگری داشته باشند.
آیا تا به حال شنیدهاید که کسی بعد از خوردن شیرینیجات و چربیهای ناسالم بگوید که کمی بیشتر ورزش میکند؟ این ذهنیت که برای سوزاندن کالریهای اضافی بیشتر ورزش خواهید کرد گاهی موثر است، اما اگر خوردن شیرینیجات امری عادی برای شماست، آمادگی جسمانی شما به طور منفی تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.
مطلب مرتبط: ۹ شیوه که انگیزه ورزش کردن را در خودتان تقویت کنید
یک مطالعه جدید که در ژورنال Nature Metabolism منتشر شدهاست، به بررسی تأثیرات رژیم غذایی بر استقامت جوندگان پرداختهاست.
سه گروه از موشهای بزرگسال در این مطالعه حاضر بودند. گروه اول غذای پر از چربی و قند خوردند. گروه دوم غذای طبیعی خوردند اما مادهای به آنها تزریق شد که توانایی تولید انسولین را کاهش میدهد و به ثبات سطح قند خون کمک میکند. بعد از چهار ماه، هر دو گروه اول و دوم قند خون بالایی داشتند، در حالی که به گروه سوم فقط غذای طبیعی داده شد و به عنوان گروه کنترل باقی ماندند.
محققان سپس میزان آمادگی جسمانی هر گروه را با اندازهگیری طول مدت دویدن روی تردمیل بررسی کردند. هر موش به طور متوسط حدود 300 مایل دوید، با این حال، سطح تناسب اندام در میان این سه گروه بسیار متفاوت بود.
مطلب مرتبط: ورزش در خانه؛ ۱۰ تمرین ساده که به بدن تان فرم بدهید
موشهای دارای قند خون بالا هیچ بهبودی در تست آمادگی جسمانی خود نشان ندادند، در حالی که موشهای گروه کنترل در یک دوره ۶ هفتهای توانستند خیلی بیشتر روی تردمیل بدوند. دانشمندان دریافتند که گروه کنترل فیبرهای جدید عضلانی و همچنین رگهای خونی جدید که به انتقال اکسیژن به عضلات کمک میکند، ایجاد کرده بودند. از طرف دیگر، موشهایی که قند خون بالایی داشتند، رسوب کلاژن در بافت عضلانی خود داشتند که به طور موثری مانع تشکیل رگهای خونی جدید میشود.
محققان سپس میزان استقامت و قند خون را در بزرگسالان انسانی بررسی کردند و به نتایج مشابهی دست یافتند. کسانی که بدترین میزان کنترل قند خون را داشتند ضعیفترین استقامت را نیز داشتند زیرا پس از ورزش، بافتهای عضلانی آنها دارای پروتئین فعالشدهای بود که از تشکیل رگهای خونی سالم جلوگیری میکرد.