طبق آخرین آمار رسمی (31 حمل) از سوی وزارت صحت عامه، تعداد موارد مبتلا به ویروس کرونا در افغانستان به ۹۹۳ مورد رسیده است. بر اساس آمار ارائه شده از سوی این وزارت، تاکنون تعداد ۳۲ نفر در اثر ابتلا به ویروس کرونا جان باخته و ۱۳۱ نفر دیگر بهبود یافتهاند.
سخنِ وزیر
فیروزالدین فیروز، وزیر صحت عامه در صحبتهایش در مجلس نمایندگان، گفته بود که؛ ممکن است شمار افراد مبتلا به ویروس کرونا در افغانستان بیشتر باشد، زیرا برخی از مبتلایان به این بیماری به شفاخانه مراجعه نکردهاند. بنابراین، شماری از بیماران مشکوک به ویروس کرونا به علت مراجعه نکردن به مرکزهای بهداشتی، تشخیص نمیشود. وزیر صحت عامه در حالی این سخن را بیان کرد که در ادامهی سخنانش گفت؛ «فریاد میزنم، خواهش میکنم، زاری میکنم؛ در خانههای تان بمانید، توصیههای وزارت صحت عامه را جدی بگیرید و وطن را نجات دهید.»
در خانه بمانند یا به شفاخانه مراجعه کنند؟
صحبتهای متناقض وزیر صحت عامه در واقع بیانگر یک وضعیتِ متناقض در کشور است. اینروزها با بالا رفتن آمار مبتلایان و سرعت شیوع ویروس کرونا در افغانستان، بسیاری از کاربران در شبکههای اجتماعی آمار مبتلایان به کرونا که از سوی وزارت صحت عامه ارائه میشود را دقیق نمیدانند و از حکومت انتقاد میکنند که در این مورد شفافیت وجود ندارد. و همچنان در راستای تست و شناسایی موارد مبتلا به ویروس کرونا حکومت از امکانات کافی برخوردار نیست و جواب آزمایشها نیز خیلی طول میکشد تا معلوم شود که مثبت است یا منفی. چنانچه برادر داکتر یوسف آریوبی، یکی از جانباختهگان ویروس کرونا در انتقاد از تأخیر نتیجه آزمایش و معاینات میگوید که؛ بعداز 9 روز نتیجه تست برادرش آمده که در آن زمان مریض نزدیک به مرگ رسیده بوده است.
و همینطور، علیرضا یاسا، مسوول مجتمع آموزشی ستاره که چندی قبل پسر کاکایش را در هرات به دلیل ابتلا به ویروس کرونا از دست داده، در مصاحبهی با یکی از رسانهها، میگوید: «تلاش کنید در این جنگ نابرابر، زودتر از همه آزمایش دهید، اگر در هرات استید، هرگز توقع نداشته باشید، آزمایش کرونای شما سر وقت انجام شود. بیمار ما روز یکشنبه بستری شد؛ اما امروز پنجشنبه صبح (5روز بعد)، نمونهی آزمایشش گرفته شد و با تأسف، چند ساعت بعد از آن رحلت کرد.»
ترس از شفاخانهها
این روزها همهی مردم در نقاط مختلف دنیا فارغ از هر نوع تفاوت فرهنگی، طبقاتی و جنسیتی، ترس از ویروس کرونا دارند که مبادا به این ویروس ناشناخته مبتلا شوند. اما در افغانستان این ترس مضاعف است؛ بر علاوه ترس از ویروس کرونا، ترس از شفاخانهها نیز جدی است. چنانچه وزیر صحت عامهی کشور گفت که برخی از کسانی که مبتلا به کرونا هستند، ولی به شفاخانهها مراجعه نمیکنند. در رابطه، دکتر بتول سیدحیدری، استاد روانشناسی در دانشگاه شهیدبرهان الدین ربانی به خبرنامه گفت که؛ «دلایل متفاوتی دارد، اما مهمترین آن ترس از شنیدهها در باره برخورد با بیماران کرونایی است. احساس امنیت در شفاخانهها نمیکنند.» دکتر سیدحیدری در رابطه به راه حل این مسئله میگوید: «باید تبلیغات به شکل تصویری از برخورد در شفاخانه با بیمار کرونایی نشر شود تا اعتمادسازی صورت بگیرد. اما راه حل اساسی پیشگیری، وقایه و قرنطینه است. با اینهمه بهتر است با شفاخانهها در ارتباط باشند.»