چند روزی است که فضای شبکه‌ی اجتماعی فیسبوک را آهنگ شادِ بندری «شبهای جاغوری» با صدای علی‌فولادی به خودش اختصاص داده است. در این ویدیو کلیپ پسری با آرایش خاص می‌رقصد و متنِ موسیقی در باره ولسوالی جاغوری در ولایت غزنی است.
واکنش‌ها به شبهای جاغوری
بعداز این‌که این ویدیو کلیپ بندری در فضای فیسبوک به طور گسترده نشر شد، تعداد زیادی از کاربران این شبکه به آن واکنش نشان دادند. اما برخی هم آن را به سخره گرفتند و در باره آن جوک و طنز نوشتند. چنانچه موسا ظفر، یکی از طنزنویسنان معروف در طنزی با عنوانِ «معلومات مفید در مورد کشور جاغوری» این موسیقی شاد بندری را «سرود ملی جاغوری» عنوان داده است. و همین‌طور، مسعود حسن‌زاده، آهنگساز و خواننده چپ که اخیراً آهنگ اعتراضی در باره قرنطینه و مسئله‌ی در خانه ماندنِ طبقه‌ی فقیر جامعه به دلیل شیوع ویروس کرونا، ساخته است و در شبکه‌ی اجتماعی فیسبوک به نشر رسانده، در واکنش به شبهای جاغوری در صفحه‌ی فیسبوک خود نوشته است؛ «دم تو بور شنه شبهای جاغوری که بازار آهنگ مه و فرهاد دریا ره یکجا خراب کدی! خخخخخخ ههههههههههه»
حق آواز
با آن‌که تعدادِ زیادی از کاربران در شبکه‌ی فیسبوک واکنش تمسخرآمیز و طنزگونه به این موسیقی عامه‌پسند داشته‌اند، اما برخی هم دیدگاه متفاوتی داشته است. چنانچه اسد بودا، نویسنده و منتقد اجتماعی در واکنش به این موضوع، در یادداشتی با عنوانِ «حق آواز» نوشته است که؛ «درکِ بعضی از چیزها ساده است: انسان‌ها حقِ آواز دارند و اگر به کسی ضرر نزند و از منبعِ مالی مردمی_ دولتی تهیه نشود، حق دارند هرجوری و در هرکجا دلش خواست نشرکنند…» بودا در آخر یادداشت‌اش پرسیده است که؛ «چه‌قدر موسیقی خوب در باره‌ی جاغوری وجود دارد؟» اما عبدالله برات، یکی از فعالان مدنی فعلاً مقیم در کشور کانادا، در گفتگوی که با من داشت، گفت که؛ «بگذاریم زندگی برای همه جای داشته باشد. بگذاریم همه‌ی آوازها شنیده شود. این‌که برای کسی ضرر نمی‌رساند، چرا باید به تمسخر گرفته شود.»
برای خواننده موفقیت
شبهای جاغوری برای خواننده‌اش موفقیت محسوب می‌شود. چنانچه در گفتگوی که با علی فولادی، خواننده و آهنگساز این اثر داشتم، در پاسخ به سوالی که چه باعث شد این آهنگ را بسازد؟ گفت: «من قبل از جنگ طالبان نزدیک به یک سال در جاغوری بودم و آنجا در مناطق مختلف برنامه اجرا کردم. من مراسم عروسی آن مردم را از نزدیک دیدم، این‌که چقدر مردم شاد هستند، به من انگیزه داد که یک آهنگ شاد با ویژگی‌های محلی برای این آن مردم بسازم. به من موسیقی مرز ندارد، مهم احساس و لذت است. من که در ایران موسیقی بندری را آموخته‌ام، با خودم گفتم که چه خوب است موسیقی بندری را فرهنگ هزارگی منطقه جاغوری ترکیب کنم. باید گفت که این موسیقی کرون، کمپوزش از خودم است و شعرش هم با همکاری رضا ناطقی، دانش‌آموخته ادبیات از دانشگاه هرات، خودم سرودم.»
آقای فولادی که از قول خودش؛ باشنده اصلی ولسوالی مالستان است و فعلاً ساکن ولایت هرات، در پاسخ به سوالی که نظرش در باره واکنش های تمسخرآمیز چه بوده است؟ گفت که؛ «من این واکنش‌ها نوعی حسادت می‌دانم. من این آهنگ را با هزینه 10هزار افغانی ساختم، در حالی‌که خیلی‌ها توانایی آن را ندارد.» آقای فولادی در رابطه به رقص پسر در ویدیو کلیپ این آهنگ گفت که؛ «اگر رقص دختر را می‌آوردم، واکنش مردم از این هم بدتر می‌بود، اگر هیچ رقصی نمی‌بود که باز هم انتقاد می‌کردند که خسته‌کننده است. بنابراین من میان گزینه بد و بدتر، بد را انتخاب کردم.»
آقای فولادی که قبلاً تجربه اشتراک در برنامه‌ی موسیقی آواز افغانتسان در تلویزیون طلوع را نیز در کارنامه هنری‌اش داشته، واکنش‌های گسترده به آهنگ شبهای جاغوری‌اش را موفقیت توصیف می‌کند و باور دارد که؛ «یک آهنگی که گل می‌کند حتماً از صد فیصد، چهل فیصد انتقاد را در پی دارد. آن چهل فیصد انتقاد را من پله‌های ترقی خود حساب می‌کنم. چون اگر یک آهنگ گل نکند و موفق نباشد، کسی به خودش زحمت نمی‌دهد که آن را بشنود و یا از آن انتقاد کند.»
افزودن دیدگاه