نویسندگان: الیزه بور و آندرو شاور
هفته جدید، افغانستان چهارمین دوره انتخابات ریاست جمهوری خود را از زمان سقوط طالبان در سال 2001 برگزار می کند.
از زمان شکست مذاکرات ایالات متحده و طالبان، طالبان از ابتدای سال 2018 تقریبا بیشتر از هر وقت دیگر غیرنظامیان افغان را کشته اند، همانطور که آمار آن را می توانید در ذیل مشاهده کنید.
طالبان تنها در 8 روز گذشته حداقل 58 غیرنظامی را کشته اند. ممکن است این وضعیت بدتر شود. در انتخابات ریاست جمهوری قبلی، طالبان سعی کرده اند که هنگام رأی دادن، غیرنظامیان را نکشند. اما ممکن است این موضوع هفته دیگر تغییر کند. دلیل آن این گونه است.
طالبان به دلایلی از صدمه زدن به رأی دهندگان جلوگیری کرده اند
در تحقیقی که در سال 2018 در نشریه بازخوانی اقتصاد آمریکایی منتشر شد، اندرو شاور و همکاران شان آمار خشونت های طالبان پیش و بعد از انتخابات 2003 و 2014 را بررسی کرده اند.
به عنوان مثال، طالبان از طرف صبح در ساعات اولیه روزهای انتخابات بر افزایش خشونت تمرکز می کردند قبل از این که شهروندان پای صندوق های رای بروند، که این عمل با روزهای غیر از انتخابات فرق دارد.
به عبارت دیگر، طالبان احتمالا نسبت به روز های دیگر، در روزهای انتخابات به غیرنظامیان آسیب نرساندند.
براساس این شواهد و مدارك دیگر، نتیجه گرفته شده كه طالبان سعی داشتند به جای آسیب رساندن به غیرنظامیان، آنها را از رای دادن بترسانند.
منطق قضیه این است که اگرچه طالبان سعی داشتند انتخابات را مختل بسازند، اما همچنین سعی می کردند تا از بهای بالای آسیب رساندن به غیرنظامیان جلوگیری کنند. چرا؟ تحقیقات جداگانه و شواهد نشان می دهد وقتی شورشیان در افغانستان به غیرنظامیان آسیب میرساندند، غیرنظامیان با آگاه ساختن نیروهای دولتی به آنها پاسخ می دادند.
اما مشوق های طالبان احتمالا تغییر کرده است
شورشیان ممکن است دیگر در تلاش نباشند از کشتن غیرنظامیان، چه به صورت عمدی و یاغیرعمدی جلوگیری کنند. این به دو دلیل است:
یک: ممکن است طالبان دیگر نگران هزینه آسیب رساندن به غیرنظامیان نباشند. معلومات و کمک های غیرنظامیان ممکن است به طالبان سخت صدمه رسانده باشد، هنگامی که نیروهای دولتی با حمایت نیروهای خارجی می تواند با استفاده از معلومات غیرنظامیان واکنش سریع داشته باشد. اما اکنون ایالات متحده فقط در حدود 14000 سرباز در کشور دارد – بسیار کمتر از تقریباً 100000 که در سال 2010 داشت. از این گذشته، افغانستان نیز تعداد نیروهای امنیتی اش کاهش یافته است. ممکن است طالبان دیگر هراسی از معلومات و کمک های مردم به نیروهای دولتی نداشته باشند و این باعث می شود که آنها دیگر بهای به مصوونیت غیرنظامیان ندهند.
طالبان و امریکا ممکن است نسبت به چندین سال گذشته حال برای رسیدن به یک توافق نزدیک تر باشند. اگرچه آخرین مذاکرات بدون توافق به پایان رسید، طالبان اعلام کرده اند که “درها هنوز هم برای مذاکرات باز هستند” حتی اگر متعهد به “ادامه جهاد علیه اشغال خارجی” باشد.” در گذشته طالبان در صدد ماندن طولانی تر نیروهای اعزام شده به افغانستان بوده اند. این دیدگاه بلند مدت ممکن است به آنها دلیلی مبنی بر خودداری از حمله به غیرنظامیان برای جلوگیری از تحریک آن ها علیه این گروه، بوده باشد.
اما در صورت توافق احتمالی با ایالات متحده، این محاسبه به احتمال زیاد تغییر می کند. طالبان شاید بیشتر مایل به آسیب رساندن به غیرنظامیان شود وقتی بفهمند که این امر به رسیدن آنها به هدف شان کمک خواهد کرد.
طی مذاکرات در جریان ماه جاری، طالبان خشونت ها را برای تقویت موضع مذاکره خود از دو طریق شدت بخشیدند.
نخست، اهتمام تمام برای اخلال انتخابات می تواند این سیگنال را به مذاکره کنندگان ایالات متحده ارسال کند که این گروه می تواند کشور را بیشتر بی ثبات کند، حتی اگر منجر به کشته شدن شمار زیادی غیرنظامیان گردد.
احتمال دیگر این است در زمانی که گزارش های زیاد در باره افغانستان نشر می شود، طالبان ممکن است در این روز از خشونت های مرگبار زیادی استفاده کنند تا افکار عمومی را علیه حضور نیروهای خارجی در افغانستان تحریک کند. این اتفاق در حالی می افتد که آمریکا در جریان ورود به مبارزات سخت انتخاباتی است.
این برای افغانستان چه معنی دارد؟
ممکن است طالبان برای ترساندن رأی دهندگان، از خشونت استفاده کنند. اما سعی می کنند مانند گذشته از آسیب رساندن به غیرنظامیان در روز انتخابات جلوگیری کنند.
اما شاید اینطور نباشد. اگر منطق طالبان تغییر کند، رای دهندگان ممکن است بیشتر از گذشته در معرض خطر خشونت قرار بگیرند. برنامه ریزی امنیت انتخابات بر اساس سطح قبلی خشونت، در روز انتخابات ممکن است غیرنظامیان را در معرض حملات طالبان قرار دهد.
در انتخابات سال 2014، ائتلافی از رسانه های افغانستان پوشش حملات طالبان در دور دوم انتخابات را تحریم کردند تا از تاثیرگذاری این گروه روی روند رای دهی بکاهند.
البته محدودیت گزارش دهی حتی به طور داوطلبانه، معامله سختی را بین جریان آزاد اطلاعات از یک سو و امنیت ملی از سوی دیگر انجام می دهد.
اما اگر طالبان به این باور برسند که برای بی ثبات سازی افغانستان امتیازی نخواهند گرفت، انگیزه کمتری برای حمله به غیرنظامیان خواهند داشت.
. اگر رسانه های افغانستان حتی تصریح كنند كه این احتمال وجود دارد كه آنها به موقع گزارش ندهند – چه اینكه چنین پوشش هایی را به حداقل می رساند یا به تأخیر می اندازند – ممكن است که بر محاسبات طالبان تأثیر بگذارد.
افزودن دیدگاه