کاروان صلح مردمی که از هلمند به پا خاسته و در مسیر لشکرگاه به موسی قلعه یکی از مراکز تحت کنترول طالبان قرار دارد اعلام نموده اند که چهار تن از اعضای آن ها را شام گذشته طالبان با خود برده اند. بچه خان ملاداد از اعضای این کاروان گفته که چهار عضو آن ها شامل اقبال خیبر مبتکر این حرکت مردمی و حاجی فرهاد عادل مسول این کاروان در ننگرهار در میان کسانی است که طالبان آن ها را با خود برده و از سرنوشت آن ها اطلاعی در دست نیست.
اهمیت موضوع: این کاروان سه روز قبل شروع به راهپیمایی مسیر 130 کیلومتری لشکرگاه تا موسی قلعه نموده است. آن ها در ولسوالی گرشک ولایت هلمند در منطقه تحت تسلط طالبان رسیده اند. هدف این کاروان ترغیب طرف های درگیر به صلح است. به این جهت، از سال گذشته زمانی که مسیر میان هلمند تا کابل را پیاده طی کردند، اعضای کاروان صلح هلمند مورد توجه ملی و بین المللی قرار گرفته است. اکنون نیز نگرانی ها در باره چگونگی برخورد شورشیان با این حرکت مردمی و سرنوشت آن ها در مناطق تحت حاکمیت طالبان به میان آمده است.
پیشینه حرکت صلح مردمی: زمانی که در نخستین روزهای آغاز سال گذشته خورشیدی، انفجاری یک مسابقه کشتی را در شهر لشکرگاه هدف قرار داد و در آن 13 تن کشته شدند، اولین جرقه های اعتراض مدنی به جنگ و آدم کشی از سوی شهروندان هلمندی کلید خورد. بسیاری از هلمندی ها خیمه تحصن برپا کردند و خواستار پایان حملات طرف های درگیر شدند. پس از آن بود که کاروان صلح مردمی هلمند آغاز شد. اقبال خیبر بنیان گذار این حرکت صلح خواهانه در آغاز اعلام کرد که به سوی موسی قلعه مقر طالبان راهپیمایی می کند اما شورشیان هشدار دادند که امنیت او و کاروانیانش را در این مسیر تضمین نمی کنند.
سپس آن ها به سوی کابل راهپیمایی کردند. بیش از 400 کیلومتر راه را در ماه رمضان و در گرمای شدید پیمودند. در کابل نیز رییس جمهور غنی با آن ها دیدار کرد و سپس راه شان را به سمت شمال افغانستان ادامه دادند. در میان این کاروانیان افرادی با داستان های غم انگیز ناشی از جنگ های هیجده سال گذشته دیده می شوند. زهیر احمد زندانی و آقای کتاب و شماری دیگر افرادی هستند که اعضای خانواده، یا اعضای بدن و یا هم اقارب و دوستان شان را در جنگ از دست داده اند.
زندانی یکی از این افراد است که جنگ از او چشمانش، خانواده اش و حتی عشق اش گرفته است. این داستان ها برای بسیاری در جهان تکان دهنده بوده است. به این جهت، کاروان صلح هلمند مورد توجه جدی رسانه های بین المللی و حتی مقامات خارجی مقیم کابل قرار داشته است.
وضعیت موجود صلح خواهی: کاروان صلح هلمند در بیش از یک سال گذشته که از فعالیت آن ها می گذرد، برای بسیاری ها در سراسر افغانستان الهام بخش بوده است. این کاروان از جنوب، تا شمال و شرق افغانستان را پیاده پیموده است. شماری در مسیر راه به این کاروان پیوسته اند. اکنون نیز آن ها از هسته ای شکل گیری خود برای اولین بار به سوی طالبان رفته اند؛ حرکتی که شاید ریسک بزرگی پنداشته می شود و سرنوشت آن ها را در حالت نامعلوم قرار داده است.
همزمان با صلح خواهی این حرکت مردمی، ایالات متحده نیز بر موضع خود برای گفتگو با شورشیان و ایجاد صلح در افغانستان تاکید می کند. زلمی خلیلزاد در تازه ترین حرکتش، وارد منطقه شده و دیدار خود را در پاکستان به پایان رسانده است. او در تازه ترین موضع گیری خود بیان داشته که اسلام آباد را در جریان گفتگوهایش قرار داده و روی این موضوع گفتگو کرده که چگونه پاکستان می تواند در این مسیر کمک نماید.
اما در سوی دیگر طالبان نه تنها در حوزه داخلی و نشانه های آغاز گفتگو با طرف حکومت افغانستان از خود انعطاف نشان نداده بلکه در روزهای گذشته حملات شان را در قالب ماین گذاری ها، هدف گیری کارمندان غیرنظامی و نظامی، و حملات پیچیده و انتحاری در پایتخت افغانستان افزایش داده است. این موضوع سبب شده که بسیاری ها نسبت به نیت طالبان برای صلح با شک و تردید بنگرند.
نکته پایانی: با تمام بدبینی ها نسبت به مصالحه و روند گفتگوهای آمریکا با طالبان، به نظر می رسد یکی از امیدهای صلح از پایین و درون اجتماع کاروان صلح مردمی برخاسته از هلمند می باشد. این کاروان در یک سال گذشته نشان داده که از خط صلح خواهی خود به عنوان یک جریان مردمی عدول نمی کند و در طول این مدت نیز مشغول آگاهی دهی و رای زنی در سطح جامعه از جنوب تا شرق افغانستان بوده است. اکنون نیز راهپیمایی آن ها به سوی طالبان در ولایت هلمند، انتظارات را به روایت دیگر از تغییر در موضع طالبان و انعطاف آن ها به سوی مصالحه بیشتر ساخته است.
افزودن دیدگاه