بند امیر نخستین پارک ملی افغانستان است که در دامنه کوه های هندوکش و بابا در شهرستان یکاولنگ ولایت بامیان موقعیت دارد. این بند در سال ۱۹۶۰ به‌عنوان اولین پارک ملی افغانستان انتخاب شد اما به دلیل جنگ و چالش‌های سیاسی اعلام آن به تعویق افتاد. در سال ۲۰۰۴ میلادی این بند برای شناسایی سایت میراث جهانی معرفی شد و در نهایت در سال ۲۰۰۹ به عنوان پارک ملی افغانستان اعلام گردید.
بند غلامان، بند پنیر، بند پودینه، بند هیبت، بند ذوالفقار و بند قنبر شش دریاچه بند امیر هستند که رنگ آبی آنها در امتداد رنگ آبی آسمان قرار گرفته است.
این پارک ملی ﺩﺭ ۷۵ ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﺷﻤﺎﻝ ﻏﺮﺏ ﺑﺎﻣﻴﺎﻥ ﻭ ﺩﺭ ۳۴ ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻱ ﻭﻟﺴﻮﺍﻟﻲ ﻳﻜﺎﻭﻟﻨﮓ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ که حدود 75هزار هکتار زمین را به خود اختصاص داده است.
بندامیر با ارتفاع حدود 3هزار متر ازسطح دریا یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری افغانستان است. بزرگترین دریاچه بند امیر با ۴۹۰ هکتار بند «ذولفقار» نام دارد و کوچکترین دریاچه نیز بند غلامان است که ۸۰۰ متر طول دارد.
در سایه‌ی سنگین ناامنی
بامیان یکی از ولایت‌های باستانی افغانستان است که جایگاه بلندی در فرهنگ و مدنیت جهان دارد. جاذبه‌های توریستی، سرمایه‌های فرهنگی و تاریخی این سرزمین همواره توجه جهانیان را به خود جلب کرده و افتخار بزرگ فرهنگی برای این کشور بوده است.
مقام‌های محلی بامیان می‌گویند که پیش از جهاد در افغانستان، فرهنگ و صنعت گردشگردی در بامیان رونق خوب داشت و در «پنجشنبه بازار» مرکز بامیان از هر ده نفر سه نفر آن داخلی و هفت نفر دیگر آن خارجی بود. علاوه بر این در تمام نقاط ولایت بامیان در فصل‌های مختلف سال گردشگران خارجی دیده می‌شد.
بسیاری از این گردشگران از امریکا، فرانسه، ایتالیا و سایر کشورهای غربی و شرقی بودند که به دیدن شگفتی‌های بامیان می‌آمدند. از این طریق عواید زیادی به خزانه دولت سرازیر می‌شد و بسیاری از مردم این کشور از کابل تا بامیان از این ناحیه سود می‌بردند.
اما هم‌اکنون با آن که بامیان از ولایت‌های امن افغانستان محسوب می‌شود، از چهار سو محصور است و صنعت گردشگری در این ولایت با مشکلات زیادی روبه‌رو شده است. بسیاری از شهروندان داخلی نیز به سختی از بامیان دیدن می‌کنند.
مقام‌های محلی بامیان تاکید می‌کنند در صورت که امنیت راه‌های این ولایت بهتر شود، میزان گردشگران در این بامیان به‌گونه‌ی چشم‌گیری افزایش خواهد یافت.
افزایش دوبرابر درآمدها
آمارهای محلی نشان می‌دهد که امسال در حدود 350 هزار گردشگر از این ولایت بازدید کرده‌اند. مقامات محلی بامیان می‌گویند که در طول سال‌جاری خورشیدی، به دلیل بهبود امنیت نسبی و برگزاری برنامه‌های فرهنگی عواید این ولایت در تناسب به یک ونیم دهه گذشته از بخش صنعت گردشگری به بالا ترین سطح قرار گرفته است. بندامیر و مجسمه‌های بودای بامیان از جمله مراکزی است که بیشترین بازدید کننده را در این ولایت دارد.
آمارهای ریاست اطلاعات وفرهنگ بامیان نشان می‌دهد که در طول امسال، بیش از ۳۵۰ هزار توریست داخلی و۶۰۰ توریست خارجی، از این ولایت بازدید کرده اند.
مقام‌های محلی بامیان می‌گویند که در سال جاری خورشیدی بیش از ۵۲۵ میلیون افغانی از بخش گردشگری دکانداران، هوتل داران، تولید کنندگان صنایع دستی و در مجموع مردم بامیان نفع بردند.
در سال گذشته خورشیدی، آمار گردشگران داخلی، حدود ۱۵۰هزار نفر بود و شمار بازدید کنندگان خارجی ازاین ولایت، نزدیک به ۲۰۰نفر، اعلام شده بود. اما ارقام امسال افزایش بیش از دو برابر را نشان می‌دهد.
با آن که ۸۰ درصد باشندگان بامیان زراعت پیشه اند اما مقام‌ها رشد صنعت گردشگری را در این ولایت تنها درآمد پایدار برای خود کفایی مردم و افزایش عواید دولت یاد می‌کنند.
زیرساخت‌های گردشگری
در میان کشورهای در حال توسعه شاید افغانستان یکی از آخرین انتخاب‌ها برای مقصد گردشگری باشد. از عمده دلایل آن می‌توان به وجود ناامنی در برخی شهرهای این کشور اشاره کرد. با این وجود افغانستان از مناظر طبیعی مانند سلسله کوه‌های پامیر، هندوکش، بابا، فیروزکوه، سیاه کوه بهره‌مند است.
افغانستان در کنار جاذبه‌های طبیعی، بناها و آثار تاریخی زیادی دارد که هرکدام از ویژگی‌ها و جذابیت خاص برخوردار هستند. جاذبه‌هایی مانند مجسمه‌های بودا، شهر ضحاک، شهر غلغله، چهل‌ستون و قلعه بربر در بامیان، مسجد جامع هرات، قلعه تاریخی هرات، مناره‌ها و آرامگاه خواجه عبدالله انصاری در هرات، بالاحصار، قبر سلطان محمود، آرامگاه سنائی.
آذرخش حافیظی، رییس بین‌المللی اتاق تجارت و صنایع افغانستان به خبرنامه از برنامه‌های افغانستان برای تقویت زیرساخت‌های گردشگری خبر می‌دهد.
او با اعتقاد به این که توریزم پیش از شروع جنگ در این کشور وضعیت مناسبی داشته می‌گوید: «پیش از جنگ حدود 13 درصد از تولید ناخالص داخلی را صنعت توریزم تشکیل می‌داد و بیشتر گردشگران از اتحادیه اروپا مخصوصا آلمانی‌ها و هلندی‌ها بودند.»
اما اکنون از این درآمدها خبری زیادی نیست. چرا که وضعیت جنگی افغانستان میزان اعتمادی عمومی نسبت به گردشگری را در این کشور کاهش داده است. با این حال، اما بندامیر از جاذبه های گردشگری افغانستان باقی مانده و نام آن آوازه مثبت این کشور را در سطح منطقه و علاقمندان افغانستان پژواک می دهد؛ امری که اهتمام دولت افغانستان و شهروندان این کشور را در برابر توسعه زیبایی های این منطقه تاریخی افغانستان بیشتر می خواهد. با این حال، اما بندامیر تا کنون دست ناخورده باقی مانده و سرمایه گذاری چشم گیری در آن نشده است.
افزودن دیدگاه