بمباران جدایی طلبان چینی در افغانستان نشانه ای تغییر جنگ ترامپ است

نویسنده: دن لیمونت

منبع: واشنگتن پست

بنا به گفته افسران نظامی آمریکا و دیگر تحلیلگران خارجی، افزایش پرتاب بمب های ایالات متحده در افغانستان برای هدف قرار دادن یک گروه تروریستی کم شناخته شده چینی نشانه این است که جنگ شانزده ساله، اینک تحت رهبری رییس جمهور ترامپ تغییر کرده است.

حملات هوایی از  تاریخ ۲ فبروری در ولایت کوهستانی بدخشان در شمال شرق افغانستان آغاز شد و به نابودی اردوگاه های آموزشی و محلات عملیاتی در ولسوالی وردج شروع کرد. این منطقه که زمانی نسبتا امن و صلح آمیز بود، در سال ۲۰۱۵ میلادی به دست طالبان افتاده و اینک پناهگاهی برای طالبان و گروه جدایی طلبی که گمان می رود بخشی از جنبش اسلامی ترکستان شرقی ( ETIM)  و حزب اسلامی ترکستان(TIP) می باشد، شده است.

به گفته جنرال لنس ر. بونچ، مدیر عملیات های آینده در مقر نظامی ارتش ایالات متحده در کابل محلاتی که مورد حملات هوایی قرار گرفته مربوط به  طالبان و جنبش اسلامی ترکستان شرقی بوده و آنان غالبا یکجا کار می نمایند. حملات شامل هدف قرار دادن سه عراده هاموی و دو موتر رنجر بوده که ایالات متحده آن را به نیرو های افغان سپرده بود و اینک آنها در حال تبدیل شدن به بمب های انتحاری بودند.

بونچ در یک مصاحبه تلفنی گفت: “ما هر آن کسی را که دشمن افغانستان است هدف قرار می دهیم. ما صلاحیت های جدیدی دریافت کرده ایم که برایمان اجازه می دهد طالبان و جنبش ترکستان شرقی را در همان جاهایی که تا حال گمان می کردند برایشان جای امنی است، هدف قرار بدهیم.”

اختیارات جدید از سوی ترامپ داده شده و ایالات متحده از آن زمان حملات هوایی را افزایش داده اند. در حالی که مقامات ایالات متحده از اظهار آنچه که آنان مشخصا در نظر دارند خودداری می کنند، اما گفته می شود آنان به ارتش ایالات متحده اجازه داده اند تا حملات شان را به صورت جدی افزایش دهند. بر اساس آمار ها نیرو های هوایی سال گذشته ۴۳۶۱ بمب را بر افغانستان پرتاب کرده اند که بر خلاف سال ۲۰۱۶ این رقم به ۱۳۳۷ و در سال ۲۰۱۵ به ۹۴۷ بمب می رسید.

جنبش اسلامی ترکستان شرقی شامل ستیزه جویان قومی آیغور هستند که در تلاش برای خودمختاری و ایجاد حکومت می باشند تا آن را در درون یا حومه ایالت غربی سینکیانگ چین بسازند. باور ها براین است که امیر این گروه عبدالحق ترکستانی می باشد؛ کسی که بنا به گفته توماس جوسکلین، سردبیر ارشد مجله لانگ وار، در سال ۲۰۰۹ توسط وزارت خزانه داری ایالات متحده به خاطر همکاری هایش با دیگر تروریستان هدف حمله قرار گرفته بود. این گروه تهدیدی برای بازی های تابستانی ۲۰۰۸ در بیجینگ نیز بوده است.

به گفته میشیل کوگلمن، کسی که گروه های تروریستی را برای مرکز بین المللی دانش پژوهان در مرکز ودرو ولسون تحلیل و بررسی میکند، این نظامیان یک بار در امتداد مزر افغانستان و پاکستان پناهگاه داشته اند، اما بعد ها در سال ۲۰۱۵ که ایالت متحده شمار نیرو هایش را در افغانستان کاهش داده و نظامیان پاکستانی چندین عملیات ضدتروریستی را در اطراف مرز هایش انجام داده است این گروه نیز از وزیرستان شمالی بیرون رانده شده است.

کوگلمن می گوید: این گروهی است که به شیوه های مختلف توسط سازمان های تروریستی و به شکل وسیع تحت پوشش قرار گرفته است. این گروه به طور کلی اهداف محلی دارد، اما من فکر نمی کنم که ما اصلا نباید هیچ گروپی را که با القاعده رابطه دارد را داشته باشیم.

بر اساس ارزیابی که در ماه نوامبر توسط مرکز بین المللی مبارزه با تروریزم در لاهه منتشر گردید، این گروه در سال های اخیر عملیات های شان را افزایش داده اند و تحت نام TIP  همراه با القاعده در سوریه نیز مبارزه می نموده اند.

جنرال جیمز ب. هیکر، فرمانده هوانیروی ائتلاف در افغانستان روز چهارشنبه به خبرنگاران گفت که اخیرا در یک جلسه استخباراتی ایالات متحده به آنان معلومات های بیشتری در مورد هدف های شان داده شده و تاکید کرد که در میزان تلاش های آنان نیز تغییراتی آمده است. ایالات متحده همچنان هواپیماهای بیشتری را در اختیار آن ها قرار داده که شامل هواپیماهای بدون سرنشین MQ-9 و جت های اسکاردن A-10 در جنوب افغانستان می گردد.

هیکر گفت: “با افزایش در منابع در حال حاضر ما می توانیم به مراکز فرماندهی و کنترلی طالبان تلفات بیشتر وارد کنیم. این به آن معنا است که ما می توانیم قلب کمپ های آموزشی آنان را که مردان جوان در آنجا برای انجام حملات انتحاری شستشوی مغزی داده می شوند تا خود و هموطنان شان را که مصروف آبادانی در کشور شان هستند از بین ببرند، آماج حملات خود قرار دهیم.”

هنوز روشن نیست که کدام مکان های دیگر هدف حملات قرار خواهند گرفت یا چه اتفاقی خواهد افتاد. نظامیان ایالات متحده حملات شان را در این هفته در نزدیکی بهرام چه، شهر مرزی در ولایت جنوبی هلمند بیشتر کرده اند. بونچ گفته که اخیرا حملاتی هم بر اهدافی در ننگرهار، دولت اسلامی نیز در آن حضور داشته اند، انجام شده است.

کوگلمن گفت که این که اهداف زیادی وجود دارد نشان می دهد که چطور در سال های اخیر امنیت در افغانستان بدتر شده است.

او گفت “یادآوری این که چطور شورشیان در افغانستان بیشتر شده اند قابل توجه است. طی سال ها سنگرهای طالبان در جنوب و جنوب شرق قرار داشتند، اما در سال های اخیر شما طالبان را در مکان های دیگری می بینید. این واقعا جای بحث دارد و واقعا خسته کننده است.”