مسوولان اتحادیه کفش‌دوزان افغانستان می‌گویند که صنعت تولید بوت در این کشور در چهار سال اخیر به‌گونه‌ی چشم‌گیری رشد کرده است. به گفته‌ی آنان این کشور در حال حاضر حدود 4و نیم تا 5 میلیون عدد کفش‌های چرمی و غیر چرمی تولید می‌کند.
اتحادیه‌ی بوت‌دوزان افغانستان تاکید دارد که آن ها در حال حاضر ظرفیت تولید بیش از 13 میلیون عدد بوت را دارند، اما عدم کنترول دولت بر جنس‌های مشابه وارداتی سبب شده که بازار بوت افغانستان بیشتر در اختیار محصولات خارجی و وارداتی باشد.
آصف جامی، رییس اتحادیه بوت‌دوزان افغانستان که امروز در یک نشست خبری در کابل صحبت می‌کرد، گفت که “اگر حکومت واردات را تنظیم کند، امکان توسعه کارخانه‌های ما بسیار زیاد است. در حال حاضر 630 کارخانه‌ای که در افغانستان وجود دارد، ظرفیت تولید ما تا مرز 13 میلیون جوره بوت می‌باشد. با این وجود اگر ما حمایت شویم و جلوی محصولات مشابه وارداتی گرفته شود، در آینده بسیار نزدیک تا 35 و 40 میلیون جوره بوت را تولید می‌کنیم و از نگاه تولید بوت، افغانستان خود کفا می‌شود.”
بر اساس آمارهای اتحادیه کفش‌دوزان افغانستان، در حال حاضر این کشور سالانه حدود 60 میلیون عدد بوت نیاز دارد که به گفته‌ی مسولان آن، شرکت‌های کفش‌دوزی می‌تواند با داشتن حمایت های دولتی، این نیاز افغانستان را در آینده نزدیک، برآورده سازد.
از مجموعه بیش از 600 کارخانه‌ی بوت‌دوزی در افغانستان، حدود 30 کارخانه‌ی آن در کابل و کارخانه‌های دیگر آن در ولایت‌های مختلف افغانستان فعالیت می‌کند. ولایت‌های هرات، غزنی، مزارشریف، جلال آباد و گردیز از جمله ولایت‌هایی است که در آن صنعت بوت‌دوزی پر رونق است و کارخانه‌های بزرگ در آن فعال می باشد.
آقای جامی تاکید می‌کند که در حال حاضر کارخانه‌های تولید چرم و مواد اولیه‌ی کفش‌دوزی در افغانستان رو به رشد است.
با این حال در ماه جون سال جاری میلادی اولین کارخانه تولید چرم افغانستان در ولایت هرات این کشور آغاز به فعالیت کرد. در این کارخانه بیش از شش میلیون دالر سرمایه‌گذاری شده است و سالانه بیش از دو میلیون قطعه پوست مواشی بعد از پروسس به چرم تبدیل می‌شود. گفته می‌شود که این کارخانه زمینه‌ی کار را برای ده‌ها تن از شهروندان افغان فراهم کرده است.
افزایش تولید
صنعت بوت‌دوزی در افغانستان پیشنه‌ی طولانی فعالیت داشته است. اما در میان سال‌های 1381 تا 1391 خورشیدی بازار این صنعت به گونه‌ی کامل در این کشور رکود داشت. مسوولان اتحادیه بوت‌دوزان این کشور تاکید دارند که در بین این سال‌ها به‌دلیل عدم کنترول حکومت بر کالاهای وارداتی، و تسخیر بازارهای افغانستان توسط این محصولات، بیش از 2هزار دستگاه بوت‌دوزی ازبین رفت.
رییس اتحادیه بوت‌دوزان به خبرنامه گفت که “تا چهار سال پیش، این صنعت به یک رکود کامل رفته بود و 98 درصد صنعت بوت‌دوزی در افغانستان در کنار دیگر صنایع افغانستان نابود شده بود. اما طی چهار سال گذشته در حال بهتر شدن است و نسبت به وضعیت چهار سال پیش حدود، 90 درصد تولیدات ما افزایش یافته است. “
از سوی هم مسوولان شورای سرمایه‌گذاری، صنایع و معادن افغانستان نیز تاکید دارند که در چهار سال اخیر بوت‌دوزی رونق خوبی داشته و در حال حاضر کارخانههایی که در بخش تولید بوت در این کشور ساخته شده است تا نزدیک به 15 درصد بوتهای مورد نیاز افغانستان را تولید می‌کند.
عبدالجبار صافی، رییس شورای سرمایه‌گذاران، صنایع و معادن افغانستان به خبرنامه گفت که “یکی از نمونه‌های بارز رشد این صنعت این است که ما 4سال پیش، حدود 1300 نفر در داخل شهر کابل بوت‌دوز حرفه‌ای بیکار داشتیم، اما در حال حاضر 120 کارخانه‌ای که در کابل و هرات وجود دارد، اکثر شان به کارگر نیاز دارند و ما بارها اعلان داده ایم که کسانی که در ولایات بوت‌دوز هستند و بیکار هستند، بیایند با ما کار کنند.”
مسوولان شورای سرمایه‌گذاری، صنایع و معادن افغانستان تاکید می‌کنند که یگانه عامل افزایش این صنعت، حمایت شهروندان از تولیدات داخلی و نه گفتن به محصولات وارداتی می‌باشد.
آقای صافی گفت که “به ملت یک احساس پیدا شده که تولیدات وطنی را حمایت می‌کنند و در مقابل کالاهای وارداتی از جمله محصولات پاکستانی را شماری از تاجران و شهروندان تحریم کرده اند و تاثیر عمده همین مساله بوده است.”
چالش تهیه مواد خام
افغانستان در حال حاضر به‌دلیل نداشتن کارخانه‌های تولید چرم، مواد خام و وسایل مورد نیاز‌اش را در بخش بوت‌سازی از کشورهای همسایه‌اش وارد می‌کند. مسوولان کارخانه‌های بوت‌دوزی افغانستان تاکید می‌کنند که این کارخانه ها در بخش چرم‌سازی و مواد اولیه در بخش بوت‌دوزی ایجاد شده است، اما این کارخانه‌ها بسیار اندک است و نیاز افغانستان را برآورده نمی کند.
این صنعت‌کاران تاکید می‌کنند که آنان از بازرگانان ملی خواسته‌اند که در این حوزه سرمایه‌گذاری کنند.
احمدضیا، مالک یکی از کارخانه‌های بوت‌دوزی می‌گوید که آنان در حال حاضر از تولید چرم تا بند بوت و مواد اولیه دیگر مورد نیاز خود را از بیرون از افغانستان تامین می کنند.
احمدضیا به خبرنامه گفت که “ما در حال حاضر کارخانه‌ای که به‌صورت معیاری چرم تولید کند، نداریم. از توان سرمایه‌داران ما هم نیست، ما به سیستم قدیم حالا چرم را در اینجا جور می‌کنیم که نتیجه نداده. ما نیاز داریم که توسط متخصصان خارجی آموزش داده شویم و از دولت در این قسمت خواهان کمک هستیم.”
این صنعت‌کار افغان می‌گوید که شهروندان افغانستان پوست گوساله را در بدل 400 کلدار می‌فروشند و دوباره همان پوست را بعد از پروسس به قیمت 100 دالر می‌خرند. او تاکید دارد که اگر کارخانه‌های چرم‌سازی در افغانستان توسعه پیدا کند، قیمت چرم در این کشور، ارزان‌تر از نرخ پلاستیک خارجی برای صنعت‌کاران تمام می‌شود.
کارخانه‌ی بوت‌دوزی احمدضیا در جاده جوی شیر شهر کابل است که به گفته‌ی خودش با 20 کارگر روزانه حدود 100 عدد بوت تولید می‌کند. او که ماهانه حدود 8 هزار افغانی مغازه‌اش را کرایه می‌دهد از حکومت می‌خواهد که مالیه را بر واردات مواد خام کاهش دهد و برای او و کارخانه‌های دیگر بوت‌دوزی، جای مناسبی در نظر بگیرد.
با این وجود مقام‌های وزارت تجارت و صنایع افغانستان می‌گویند که مالیه‌ی مواد خام که از کشورهای دیگر وارد افغانستان می‌شود از ۸درصد به یک درصد کاهش داده شده است.
مسافر قوقندی به خبرنامه گفت که “وزارت تجارت و صنایع یک زمین را در اختیار بوت فروشان در کوچه جوی شیر در کابل قرار داده که در آن کارخانه‌ها، دوکان‌ها و نمایشگاه‌های دایمی داشته باشند. و در حال حاضر در این مکان حدود 22 کارخانه بوت‌دوزی فعالیت دارند.”
چالش برق
مسوولان اتحادیه‌ی بوت‌دوزان افغانستان یکی از چالش‌های فراروی صنعت‌شان را کم‌بود برق می‌دانند. آنان تاکید دارند که با نزدیک شدن فصل زمستان که جریان برق کابل متزلزل می شود، تولیدات آنان به گونه‌ی قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد.
اما مسوولان شرکت برشنا می‌گویند که آنان به تازگی حدود 50 میگاوات برق وارداتی را از ازبکستان خریداری کرده‌اند و به زودی مشکل برق پایتخت افغانستان حل خواهد شد.
محب الرحمان مومند، رییس برشنا در کابل به خبرنامه گفت که “بر اساس دستور ریاست جمهوری افغانستان برق صنعت‌کاران و شفاخانه‌ها برای ما در توزیع برق در اولولیت قرار دارد. ما پیش از این 250 میگاوات برق وارداتی از ازبکستان داشتیم که در حال حاضر ما دولین را مستقیما از سه شب به این سو از ازبکستان در حدود 50 میگاوات برق در آن افزایش یافته است.”
مسوولان شرکت برشنا تاکید دارند که آنان از مجموع 280 میگاوات برق وارداتی، حدود 90 میگاوات برق آن را به صنعت‌کاران اختصاص داده اند.
افزودن دیدگاه