مشتریهای افغانی شفاخانههای هندوستان، روز به روز در حال گسترش است. هند روزانه پذیرای بیش از صدها افغان است که برای تداوی به این کشور سفر میکنند. سفری که به گفتهی تعدادی از این بیماران، برای آنان بیش از چند هزار دالر هزینه بر میدارد.
بیشتر این بیماران، نبود خدمات صحی، داروهای بیکیفیت و تشخیص نادرست داکتران افغانی را علت مراجعهشان به شفاخانههای خارج از افغانستان بهخصوص هند میدانند.
زین الله عالمی که درماه جاری میلادی دوبار بخاطر مریضی مادرش به هند سفر کرده است، میگوید که هزینهی بالایی رابرای تداوی مادرش پرداخته است. او میگوید که مصارف یکبار سفر آنان برای تداوی از هزینه بلیط هواپیما گرفته تا کرایه هوتل، هزینه ترجمان و هزینهی درمان به چندین هزار دالر میرسد.
زین الله به خبرنامه گفت که مصرف سفر اول آنان که برای تشخیص بیماری مادرش بود، 6 هزار دالر شده که 4 هزار دالر آن تنها برای هزینه داکتر و خرید دارو مصرف شده است. در سفر دوم نیز که مرحلهی تداوی مادرش بوده است، بیش از 300 هزار افغانی مصرف شده است.
با این حال او خوشحال است که این هزینه ها برای درمان مادرش نتیجه خوبی داشته است. او گفت که در افغانستان، برای تداوی مادرش به بیش از 10 داکتر مراجعه کرده است و با پرداخت پول زیاد، هیچ نتیجهای نداشته است.
200 هزار توریست صحی افغان
رسانههای هند نوشته است که این کشور سالانه، حدود 200 هزار توریست صحی افغان دارد. امری که صنعت گردشگری این کشور را رونق داده است.
آمارها نشان میدهد که تنها در دوماه اول سال جاری میلادی حدود 19هزار و 644 تن برای بهبود وضعیت صحی به هند سفر کرده اند.
با این حال محسن صفدری، یکی از ترجمانهای گردشگران افغان در هند، در گفتگو با خبرنامه گفت که او روزانه بیش از چندین تن افغان را میبیند که در شفاخانههای دهلی برای تداوی میآیند. او گفت که در بیشتر شفاخانههای دهلی جدید، بیماران افغان را میتوان دید.
شماری از مردان و زنانی که به تنهایی به هندوستان سفر میکنند، آنجا ترجمان میگیرند. تقریبا همه این افغان ها به منطقه “لاجپت نگر” در حومه دهلی جدید می روند که به دلیل علاقمندی افغانها به آن به نام “افغانستان کوچک” نیز یاد می شوند.
این ترجمان افغانی در هند میگوید بیمارانی که به این شفاخانهها مراجعه میکنند، برای تداوی بیماران قلبی و همچنان انواع مریضیهای عصبی، ارتوپیدی و دیگر بیماریها به هند سفر میکنند.
براساس آمار وزارت صحت افغانستان، اقتصاد این کشور سالانه 240 میلیون دالر امریکایی را به دلیل سفر مریضان به خارج از دست میدهد.
محسن صفدری میگوید که شفاخانههای مکس، ساکت، اپولو و میدانتا از جمله شفاخانههای هند است که بیشترین مشتری افغان را دارد. او میگوید که این شفاخانهها از این طریق روزانه هزاران دالر پول به دست میآورند.
پیش از این اشرف حیدری، معاون سفیر افغانستان در هند گفته بود که روزانه حدود یکهزار شهروند افغانی به هند سفر میکند که حدود 70 درصد آنان برای تشخیص و درمان وارد هند میشوند.
درآمد چشمگیر هند
سفارت هند در افغانستان اعلام کرده است که مراجعهکنندگان افغان برای تداوی در هند روز به روز در حال افزایش است. مقامهای سفارت هند در افغانستان میگویند که شمار این مراجعهکنندگان در سال 2012 به 26.500 میرسید در حال که این رقم در یک سال بعد به 32.200 تن رسید.
با این حال اتاق تجارت و صنایع هند میگوید که تنها در سال 2014 از گردشگران صحی افغان که همراه با خانواده یا دوستانشان سفر میکنند سالانه حدود 3 میلیارد دالر وارد اقتصاد هند میشود.
داکتران هندی گفتهاند که کمترین هزینه برای تداوی بیماران افغانی حدود 2500 دالر میباشد.
با این حال زین الله عالمی یکی از افرادی که دوبار مادرش را برای تداوی به هند برده است، میگوید که کمترین هزینه یک داکتر در این کشور کمتر از 4 هزار دالر نیست. او میگوید که تنها بار اول که مرحله تشخیص بیماری مادرش بوده است، بیش از 4 هزار دالر بابت به عنوان هزینه داکتر پرداخته است.
نیاز به توجه جدی
در همین حال وحید مجروح، سخنگوی وزارت صحت عامه افغانستان به خبرنامه گفت که تلاش حکومت افغانستان این بوده است که تسهیلات صحی را در افغانستان افزایش دهد.
او گفت وزارت صحت عامه افغانستان در تلاش است که خدمات صحی را بیشتر کند و در کنار این 214 مرکز خدمات درمانی کنونی، 300 مرکز درمانی دیگر نیز ایجاد خواهد شد.
در همین حال چندی قبل فیروزالدین فیروز، وزیر صحت عامه افغانستان، در مصاحبهی اختصاصی با خبرنامه گفته بود که در چند سال گذشته در بخش شفاخانهها کارهای اساسی صورت گرفته است.
او گفته است که در شهر کابل آنان اولین کاری که انجام داده اند، ساخت اتاق های عاجل بوده است. به گفتهی او در گذشته این شفاخانهها اتاق عاجل نداشت.
با این حال سفرهای گسترده شهروندان افغانستان به هندوستان برای تداوی، علاوه بر اینکه بودجه بسیار هنگفتی را از این کشور خارج می سازد، نشاندهنده این است که با وجود کارهای صورت گرفته در بخش خدمات رسانی صحی، هنوز هم در این بخش مشکلات فراوانی وجود دارد. سفر بیماران افغان پس از تداوی و مصرف هزینه های سنگین و بی نتیجه در داخل کشور، نشانه مشکلات جدی در نوع کار برخی داکتران و هم چنین میزان کیفیت داروهای وارداتی به کشور است.
به باور بیشتر کارشناسان، یکی از مواردی که نیاز به توجه جدی دارد، نوع خدمات درمانی ارایه شده در شفاخانههای افغانستان و نظارت دقیق حکومت این کشور به این بخش است.
افزودن دیدگاه