افغانستان با داشتن بیش از 30 میلیون جمعیت، تنها 2هزار پولیس آتش‌نشان در سراسر این کشور دارد. با این حال مسوولان ریاست رسیدگی به حوادث و اطفاییه‌ی وزارت امور داخله افغانستان می‌گویند که امکانات در این اداره بر اساس شرایط و نیاز یک دهه پیش است و پاسخ‌گوی نیازمندی های امروز نیست.
بر اساس گفته‌های مسوولان ریاست رسیدگی به حوادث و اطفاییه افغانستان، کابل به‌عنوان یکی از شهرهای پر جمعیت این کشور تنها 4 ایستگاه آتش‌نشانی دارد که وسایل و امکانات آن نیز به اندازه‌ای نیست که در زمان وقوع رویدادهایی مانند آتش‌سوزی، ساختمان‌های مرتفع را پوشش دهد.
جنرال محبوب امیری، فرمانده عمومی ریاست رسیدگی به حوادث و اطفاییه وزارت داخله افغانستان به خبرنامه گفت که “امکانات و پرسونل اطفاییه افغانستان براساس نیاز 10 و 15 سال پیش تنظیم شده است، پیش از این در کابل، ساختمان‌ها به این اندازه بلند نبود و در صورت وقوع رویدادی می‌توانستیم به زودی آن را مهار کنیم.”
آقای امیری می‌گوید که در حال حاضر با افزایش جمعیت و گسترش شهر، تنها در کابل نیاز است که دست‌کم 17 ایستگاه آتش‌نشانی در هر حوزه امنیتی این شهر وجود داشته باشد.
در حال حاضر در کابل بیش از 450 تن به عنوان آتش‌نشان فعالیت می‌کنند. اما به گفته‌ی مسوولان ریاست رسیدگی به حوادث در بسیاری از ولایت‌ها همان ساختار 30 سال پیش وجود دارد که براساس میزان جمعیت همان زمان در نظر گرفته شده بود.
غیر استاندارد
در سال‌هایی که ساخت و ساز در افغانستان شدت یافته، ساختمان‌ها و بلندمنزل‌های زیادی در کلان شهرهای این کشور ساخته شده است و جمعیت این شهرها نیز رو به رشد بوده است.
فرمانده ریاست رسیدگی به حوادث و اطفائیه وزارت داخله می‌گوید در اکثر ساختمان‌ها و بلندمنزل هایی که در افغانستان ساخته شده اند، موارد ایمنی و راه‌های خروج اضطراری در نظر گرفته نشده است.
او تاکید می‌کند “همه ساختمان‌هایی که در سطح شهر ساخته می‌شود باید زیر نظر وزارت شهرسازی و شهرداری کابل اعمار شود و قبل از اجرای نقشه، باید یک کارشناس اطفاییه حضور داشته باشد تا مفکوره خود را با صاحب ساختمان در مورد آتش‌سوزی و راه‌های اضطراری شریک کند. “
با این وجود سال گذشته‌ی خورشیدی، مسوولان آتش‌نشانی کابل نتوانستند آتش گرفتن یک مارکیت تجارتی 12 منزله را در غرب کابل، تا 48 ساعت خاموش کنند. ابتدا در یک طبقه آن آتش‌سوزی صورت گرفت اما به دلیل نبود امکانات آتش‌نشانی، همه‌ی طبقه‌های این مارکیت در آتش سوخت. نهادهای بازرگانی برآورد کردند که در این آتش‌سوزی بیش از 20 میلیون دالر به مغازه‌داران این مارکیت خسارت مالی وارد گردید.
با این وجود، فعالیت‌های نیروهای آتش‌نشانی با استقبال و گاهی هم با انتقاد شهروندان افغانستان روبرو بوده است. از سویی هم نهادهای بازرگانی افغانستان تاکید می‌کنند که به‌دلیل عدم رسیدگی درست پولیس آتش‌نشانی برای مهار کردن آتش‌سوزی‌ها، بخش خصوصی در جریان چند سال گذشته در حدود صدها میلیون دالر خسارت دیده است.
آتش گرفتن تانکر‌های تیل در منطقه ارغندی کابل در ماه سرطان سال 1393، آتش گرفتن ذخایر گاز پلچرخی در ماه سرطان سال 1391، آتش‌سوزی در گدام میوه خشک در مندوی شهر کابل در ماه ثور سال 1۳۹۴، آتش گرفتن ذخیرگاه گاز در هرات در ماه سنبله سال ۱۳۹۴ و هم‌چنان آتش‌سوزی در مارکیت زدران واقع در غرب کابل از جمله آتش‌سوزی‌هایی بوده است که عدم توانایی مسوولان آتش‌نشانی در مهار کردن آن، خسارت هنگفتی برای سرمایه‌گذاران و بخش خصوصی در پی داشته است.
ترافیک شهری سنگین، کمبود ایستگاه‌های آتش‌نشانی و عدم همکاری مردم در جریان رفت و آمد در جاده‌ها، مشکل دیگری است که آتش‌نشانی کابل با آن روبرو است.
آقای امیری تاکید می‌کند که “در اکثر موارد موترهای آتش‌نشانی زمانی که باید در ساحه برسد، نمی‌رسد. در برخی از محلات هم، ساختمان‌ها در کوچه‌ها و سرک‌های کم عرضی ساخته شده‌اند که ورود وسایط آتش‌نشانی در آنجا غیرممکن است.”
از سوی دیگر آتش‌نشانی افغانستان تا کنون به هلیکوپتر و هواپیماهای کوچک برای مهار آتش‌سوزی مجهز نیست. این نیرو حتی با کمبود لباس‌های ضد آتش برای کارمندانش روبرو است. به گفته مقامات این بخش، همه ساله تعدادی از کارمندان اطفائیه در جریان کمک به مردم جان باخته، زخمی و یا معیوب می‌شوند.
آموزش‌های حرفه‌ای
بخش رسیدگی به حوادث، یک رشته‌ی تخصصی است. پولیس‌های آتش‌نشان افغانستان به‌صورت حرفه‌ای در حدود یک ماه در این بخش آموزش می‌بینند و بعد وارد کارها و ماموریت‌های عملی می‌شوند. با این وجود مسوولان ریاست رسیدگی به حوادث افغانستان می‌گویند که وزارت داخله‌ی این کشور تلاش کرده است که با حمایت جامعه جهانی، پولیس‌های آتش‌نشان را حرفه‌ای سازد.
محبوب امیری، فرمانده عمومی ریاست رسیدگی به حوادث گفت که ” پولند در چهارچوب ناتو تاکنون چندین بار، پرسونل ما را به کشور خودشان برده و آموزش داده‌اند که این روند ادامه دارد. کشورهای فرانسه، استونیا، کانادا و برخی کشورهای دیگر هم وعده همکاری داده‌اند که دوره‌های آموزشی را در کابل و کشورهای خودشان برای کارمندان ما برگزار دایر کنند”.
آقای امیری تاکید می‌کند که آموزگارانی از کشورهای آمریکا، پولند و فنلند در مرکز تعلیمی ریاست رسیدگی به حوادث و اطفاییه وزارت داخله همواره نیروی اطفاییه افغانستان را آموزش می‌دهند.
به گفته‌ی مسوولان ریاست رسیدگی به حوادث، این اداره تابحال بیش از 200 پولیس آتش‌نشان را در یک دوره 9 ماهه آموزش داده است که در حال حاضر در 34 ولایت به شمول کابل ایفای وظیفه می‌کنند.
اما سایر پولیس‌های آتش‌نشان به شکل آماتور با این ریاست کار می‌کند. شمار افراد آموزش دیده در کابل زیاد است اما تعداد این افراد در ولایت‌ها کمتر می‌باشد. به گفته‌ی مسوولان ریاست رسیدگی به حوادث، بیشتر از نصف افراد آتش‌نشان درسراسر افغانستان را اشخاص آماتور تشکیل می‌دهند.
نیاز به تجهیز
مسوولان ریاست رسیدگی به حوادث می‌گویند که این ریاست به دلیل نداشتن بودجه کافی نتوانسته است دستگاه‌های پیشرفته را برای مهار آتش‌سوزی‌ها خریداری کند. به گفته این مسوولان، بودجه این ریاست از سوی اداره “سیستیکا” در هماهنگی با وزارت امور داخله افغانستان پرداخته می‌شود.
جنرال محبوب امیری، رییس عمومی رسیدگی به حوادث وزارت امور داخله به خبرنامه می‌گوید که پیش از این اداره “سیستیکا” در هر سال در حدود ۳۰ میلیون دالر آمریکایی جهت خریداری تجهیزات و پرداخت معاشات به این ریاست پرداخت می کرد.
آقای امیری می‌گوید که به دلیل کمبود بودجه، بسیاری از وسایط این ریاست در کابل و ولایت‌ها پس از پیدا کردن مشکلات فنی، بدون استفاده باقی مانده است. به گفته جنرال امیری این مشکل در ولایت‌های دوردست بیشتر محسوس است.
با همه این‌ها، آتش نشانان قهرمان افغانستان که در مواقع خطر و آتش سوزی برای نجات جان و مال شهروندان افغانستان به سوی خطر می‌روند، نیازمند توجه بیشتر از سوی مقامات حکومت افغانستان هستند. تامین تجهیزات ایمنی لازم می‌تواند از میزان خطرهایی که آنها در حوادث با آن روبرو هستند بکاهد.
از سوی دیگر تامین امکانات پیشرفته و مدرن که مطابق با نیازمندی‌های شرایط کنونی است می‌تواند به آتش نشانان افغانستان در انجام بهتر وظیفه‌شان کمک نماید. امری که در نهایت به حفظ بهتر جان و مال شهروندان افغانستان در حوادث گوناگون منجر می‌شود.
افزودن دیدگاه