وزارت بهداشت افغانستان می‌گوید که از ابتدای سال جاری تاکنون، 167 مورد از تب کانگو در افغانستان مشاهده شده و روند شیوع این بیماری در فصل گرما افزایش یافته است.
در روزهای اخیر و در آستانه عید قربان در افغانستان، نگرانی شهروندان و مسوولان این کشور نسبت به گسترش این بیماری شدت یافته است.
مسوولان وزارت زراعت، مالداری و آب‌یاری افغانستان خواهان توجه جدی شهروندان در زمان قربانی کردن حیوانات شده‌اند.
سال گذشته نیز وزارت بهداشت افغانستان گفته بود که بیماری تب کانگو یک تهدید جدی برای سلامتی مردم افغانستان است.
سال گذشته وزارت بهداشت افغانستان گفته بود تب کانگو یک مسأله جدی صحی در افغانستان است و از برنامه‌های این وزارت برای ایجاد بیشتر مراکز درمانی برای مقابله با تب کانگو خبر داده بود.
بیماری واگیردار
وزارت زراعت افغانستان اعلام کرده که تب کانگو یک بیماری کشنده ویروسی است که قابلیت انتقال از حیوانات به انسان‌ها منتقل شده و سپس به دیگر انسان‌ها نیز می‌تواند سرایت کند.
ویروس تب کانگو از طریق گزیدن کنه، وارد بدن حیوانات می‌شود اما بدون بروز علایمی، در بدن آن حیوان می‌ماند. گاو، گوسفند و بز منبع اصلی شیوع ویروس تب کانگو در میان انسان‌ها می‌باشند؛ ولی از آنجا که این حیوانات بدن مقاومی در برابر این بیماری دارند، آسیبی نمی‌بینند.
داکتر وحید مجروح سخنگوی وزارت بهداشت افغانستان به خبرنامه گفت که “تاکنون ۱۶۷ واقعه از تب کانگو در سال جاری شناسایی شده که بیشترین این موارد در ولایت‌های هرات، کابل و غزنی بوده است.”
مسوولان وزارت بهداشت افغانستان می‌گویند که “در این میان، ۳۷ مورد آن سبب فوت بیمار شده، ۵۲ مورد دیگر تشخیص شده و بقیه آن مورد شک بوده است.” این وزارت تاکید می‌کند که تنها در کابل، ۶۳ واقعه مثبت تب کانگو در سال جاری مشاهده شده است.
در همین حال، وزارت زراعت افغانستان از تمامی شهروندانی این کشور خواسته تا در ایام عید قربان و زمان ذبح حیوانات قربانی، رعایت نکات ایمنی را برای جلوگیری از انتقال ویروس تب کانگو از حیوانات به انسان‌ها در نظرداشته باشند.
تب خونریزی دهنده ویروسی کنگو (CCHF) یک بیماری تب‌دار شدید است. متخصصان می‌گویند که پرندگان به جز شترمرغ در مقابل این ویروس مقاوم هستند. تماس با فرد مبتلا هم می‌تواند باعث بیماری شود.
مواردی از تب کانگو تابحال در آسیا، اروپا و افریقا وجود داشته است.
علایم بیماری
شیوع بیماری کشنده کانگو، بیشتر در فصل گرم سال شیوع می‌یابد. نشانه‌های این بیماری در انسان سردرد، تب شدید، کمردرد، درد مفاصل و عضلات، دل درد، اسهال، استفراغ، سرخی چشم و سرخی گونه، خونریزی، ايجاد لكه‌هاى بزرگ كبود رنگ روى بدن، خونريزى شديد از بينى و خونريزى هاى غيرقابل كنترل در نقاط تزريق مى‌باشد و درصورتى که به سرعت مورد تداوى قرار نگيرد، سبب مرگ انسان خواهد شد.
داکتر ابراهیم فروتن مسوول بخش پیش‌گیری از بیماری‌های حیوانی وزارت زراعت افغانستان می‌گوید که ”نشانه‌های این بیماری یک تا سه روز بعد از نیش کنه آلوده و شش روز بعد از تماس با حیوان آلوده ایجاد می‌شود. بعد از چند روز، این بیماری وارد مرحله خونریزی می‌شود. خونریزی خطر اصلی برای بیمار است.”
آسیب پذیری
دام‌داران، کشاورزان، کارگران کشتارگاه‌ها، دام‌پزشکان و کارکنان بهداشتی و درمانی، بخصوص در بیمارستان‌ها از افراد آسیب پذیر ابتلا به این بیماری پنداشته می‌شوند.
به منظور از بین‌بردن کنه‌ها، حیوانات و وطویله‌های شان باید دواپاشی شده و در صورت داشتن زخم در دستان، از ذبح حیوانات و تکه تکه کردن گوشت آن خودداری گردد.
داکتر ابراهیم فروتن تاکید می‌کند که هنگام ذبح حیوانات باید همیشه از دستکش و چپن محافظتی که آستین و دامن دراز داشته باشد استفاده گردد. هم‌چنین هنگام ذبح و پوست‌کردن حیوانات از گرفتن کارد قصابی در دهان خودداری شود.
این مقام وزارت زراعت افغانستان می‌گوید “برای احتیاط بیشتر، از خوردن جگر و گوشت نیم‌پخته به صورت جدی خودداری شود و در ضمن پس از مراقبت اشخاص مبتلا به تب کانگو و همین طور پس از تماس با حیوانات و پاک‌کاری محل نگهداری‌شان، دست‌ها باید با آب و صابون شسته شوند.”
نکته قابل توجه این است که در صورت دیدن کنه، از له کردن آن با دست و در روی بدن حیوانات باید خودداری شود. حیوانات نباید در محل‌های غیر مجاز ذبح شوند و به کودکان نیز اجازه لمس حیوانات داده نشود. کودکان در برابر این بیماری بیشتر از دیگران آسیب پذیرند و اگر کنه آنان را نیش بزند، خطر مرگ برای آن‌ها بسیار بالاست
راه‌های پیش‌گیری
راه دیگر برای کاهش احتمال ابتلا به بیماری کانگو، دور ساختن محل نگهداری حیوانات از محل زندگی انسان‌هاست. محل نگهداری و بدن حیوانات نیز برای جلوگیری از رشد کنه‌ها باید سم‌پاشی شود. فضولات و کود حیوانی نیز از محل نگهداری حیوانات دور شده و در نزدیکی محل زندگی انسان‌ها نیز وجود نداشته باشد.
در همین حال وزارت زراعت، مالداری و آب‌یاری افغانستان می‌گوید که برای پیش‌گیری از شیوع این بیماری اقدامات جدی را روی دست گرفته است.
داکتر ابراهیم فروتن، مسوول بخش پیش‌گیری بیماری‌های حیوانی وزارت زراعت، مالداری و آب‌یاری افغانستان به خبرنامه گفت “تب کانگو از چندین سال به این سو در افغانستان وجود داشته و در کابل و هرات بیشترین قربانی داشته است.”
مقامات وزارت زراعت افغانستان در این روزها در دروازه‌های ورودی کابل، متخصصانی را موظف کرده‌اند تا حیواناتی که به شهر وارد می شوند را سم‌پاشی نموده و نکات لازم بهداشتی را برای مردم تذکر دهند. در ولایت ها نیز این برنامه اجرا شده است.
از سوی دیگر، وزارت صحت افغانستان با همکاری وزارت زراعت و مالداری این کشور، برای جلوگیری از شیوع این بیماری در هفته جاری تبلیغات گسترده آگاهی دهی به مردم را راه اندازی کرد. در این برنامه، نکات بهداشتی برای مقابله با تب کانگو به مردم بیان شده و از آن‌ها خواسته شده تا افراد مشکوک به این بیماری را در زودترین فرصت به مراکز درمانی منتقل نمایند تا از رشد و پیشرفت این بیماری جلوگیری شود.
افزودن دیدگاه