رادا اکبر
رادا اکبر در سال 1988 در افغانستان متولد شدهاست. مردم رادا را بیشتر از عکسها و هنر او میشناسد. او در ابتدا با گامهای نقاشی پا به دنیای هنر گذاشته بود، اما پس از آن علاقهمند شد که زندگی روزمره مردم افغانستان را با لینز دوربین به تصویر بکشد و روایت کند. با این وجود او بیشتر روی عکاسی مستند تمرکز کرد و دوفیلم مستند از زندگی و مشکلات زنان افغان ساخته است.
فیلم مستند او به نام امیدهای شکسته (Shattered Hopes) برای جشنواره فیلم پانوراما هندوکش در کلن آلمان در سال 2009 انتخاب شد. کار های عکاسی و هنری او در سطح بینالمللی به نمایش گذاشته شده است.
فردین واعظی
1981، افغانستان
فردین واعظی در سن جوانی شروع به کاوش در بخش عکاسی کرد. در عکسهای او نیز زندگی و چالشهای مردم افغانستان به تصویر کشیده شده است. پس از سقوط رژیم طالبان در سال 2001 میلادی، فردین برای آموزش عکاسی خبری به مرکز فرهنگی و رسانهای آینه (AINA) پیوست. بعد از فارغ شدن از این مرکز او به عنوان استاد و مربی در آنجا تعیین شد که به بیش از 60 دانشآموز عکاسی مهارتها و تکنیکهای عکاسی خبری آموزش داد.
اثرهای او تا حال در روزنامهها ومجلههای مختلف داخلی و خارجی منتشر شده و در چندین نمایشگاههای بینالمللی به نمایش گذاشته شده است. کارهای او اخیرا در یک نمایشگاه انفرادی در موزه بریتانیا در لندن نیز به نمایش گذاشته شد.
حنیفه علیزاده
1989، افغانستان
حنیفه علیزاده زمانی که هشت سال سن داشت، با خانوادهاش به ایران فرار کرد و در آن کشور مهاجر شد. در آن زمان کودکان افغان در ایران بالاتر از صنف هفتم حق آموزش را نداشتند. او در سال 2002 میلادی بعد از سقوط رژیم طالبان برای جستجوی فرصتهای تحصیلی همراه با خانوادهاش دوباره به افغانستان برگشت.
او بعد از اتمام دوره مکتباش به دانشگاه ملی بیکن هاوس (BNU) در پاکستان شروع به تحصیل کرد؛ جایی که او توانست با اشکال مختلف هنر آشنا شود. اینجا بود که علاقه او به عکاسی بهعنوان یک بخش از هنر جلب شود.
خانم علیزاده در بخش عکاسی در دانشکدهی هنرهای زیبای دانشگاه کابل تدریس میکند. کارهای او در سطح بینالمللی بهنمایش گذاشته شده است که از آن جمله او در نمایشگاه بانک جهانی زیر نام “نمایشگاه تصور آینده مشترک ما” (Imagining Our Future Together exhibition) شرکت کرده است.
او برنده جایزهی “رهنمایی” (Redirecting) در سال 2013 در محل اقامت هنرمندان شرق در وارساو لهستان شد.
فرشاد عصیان
افغانستان، 1993
فرشاد عصیان عکاس خبری خبرگزاری فرانسه (AFP) است. او در شهر مزارشریف در شمال افغانستان تولد شده است و در دانشگاه طبی بلخ در بخش طب تحصیل کرده است. او در کنار کار با خبرگزاری فرانسه، از دو سال بدینسو با پروژه بهنام واقعیت عینی (Ground Truth) نیز کار میکند. «واقعیت عینی» در بخش عکاسی و آموزش خبرنگاران جوان فعالیت دارد.
فرشاد برای توسعه هنر عکاسیاش بیشتر کتاب میخواند، و همچنان بهصورت آنلاین کارهای عکاسان دیگر را میبیند. جیمز نچوی و ژوزف کودلکا از عکاسان دلخواه فرشاد است. گرچند او از رشتهی طب فارغالتحصیل شده است، اما میخواهد یکی از عکاسان حرفهای افغانستان باشد.
نسیم سیامک
1991، افغانستان
نسیم سیامک، درسهای ابتدایی و متوسطهاش را در ولایت غزنی به پایان رسانده است. او پس پس از فروپاشی رژیم طالبان از مکتب حبیبیه فارغ شد. نسیم، از بخش کارگردانی دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه کابل، لیسانس دارد. آقای سیامک همچنین یکی از اعضای فعال مرکز فیلم عکاسی خبری “چشم سوم” است.
رقیه علوی
ایران
رقیه علوی تازمانی که 16ساله بود به عنوان یک پناهنده در ایران زندگی میکرد. او پس از سقوط طالبان در سال 2002، همراه با خانوادهاش به شهر مزار شریف افغانستان بازگشتند. او پس از آن در کارگاه آموزش عکاسی که توسط شوهرش راه اندازی شده بود، به آموختن این هنر پرداخت. همین بود که او زندگی جدیدی را همراه باعکاسی شروع کرد.
خانم علوی باور دارد که عکاسی میتواند، بوجود آورنده انقلاب باشد و باعث شود که تحولات عظیمی را در یک جامعه ایجاد کند. او همواره تلاش کرده است که یک تصویر متفاوتی از افغانستان بگیرد؛ تصویری که بیشتر جنبهی مثبت یک کشور را بیان کند تا جنبههای منفی وجنگ را.
او میگوید که نمیخواهد مثل زنان همعصر خودش، در برابر خشونت و محرومیت زنان سکوت کند چرا که سکوت او را به انزوا وا میدارد.
فریدون پویا
افغانستان
فریدون پویا از دانشکده روزنامه نگاری هرات افغانستان در سال 2007 فارغ التحصیل شده است. او از سال 2004 بدینسو در بخشهای مختلف و موضوعات تحقیقی مانند فقر، خشونت، هنجارهای جنسیتی، به عنوان خبرنگار و عکاس مستندسازی میکند.
پویا در حال حاضر عکاس و مسوول روابط عمومی با نمایندگی سیاسی سازمان ملل در افغانستان کار میکند. او در دو کارگاه آموزش عکاسی که در سال های 2011 و 2012 توسط این سازمان راهاندازی شده بود، شرکت کرده و عکاسی را بهگونهی حرفهای آموخته است. آقای پویا در حال حاضر عکاسی خبری را برای دانشجویان دانشگاه تدریس میکند.
فریدون به عنوان خبرنگار، عکاس و تصویربردار در رسانههای اسوشتیدپرس از سال 2006 تا 2010 و فرانس پریس از سال 2004 تا 2006 کار کرده است. کارها و اثرهای او در سطح بین المللی به نمایش گذاشته شده است.
براتعلی باتور
برات علی، عکاس خبری است. عکسهای خبری او در روزنامه های نیویارک تایمز، والاستریت ژورنال، استرن و بسیاری از نشریههای دیگر به نشر رسیده است.
کار پرخطر باتور او را وادار به ترک افغانستان کرد و به پاکستان مهاجر شد؛ کشوری که برای او به عنوان قوم هزاره خطرناکتر از افغانستان بود.
او در سخنرانی اش در تد گفته است که حتی در این کشور برای مدتی که بلیط هواپیما را دریافت کند، مکان امنی پیدا نتوانسته است. سر انجام آقای باتور مجبور به پرداخت پول به یک قاچاقچی میشود و به موج جزر و مدی مرگبار با سایر مهاجران میپیوندد.
او در این سفرش از مهاجران قایقسوار که دنبال پناهندگی در کشورهای مانند استرالیا بودند، مستندی به نام “سفر اقیانوس دلخراش” را ساخت. این مستند او چندین جایزه را به دست آورد.
سلیمان ادریسی
افغانستان، 1983
سلیمان ادریسی یک عکاس خود آموخته است که برای اولینبار کار خود را در سال 2007 از عکاسی زندگی روزمره مردم در کابل و ولایات مختلف افغانستان شروع کرد. او به این باور است که مردم، عکاسی را برای دانستن آنچه که در جهان جریان دارد، نیاز دارند. او میخواهد یک مجموعهی بزرگی از کارهایش بسازد که بتواند زیباییها، طبیعت و روحیه مردم وکشورش را روایت کند.
سلیمان لیسانساش را از بخش مدیریت و تجارت در سال 2011 به دست آورده است. او در حال حاضر بهعنوان تحلیلگر پروژه بانک توسعه آسیایی در افغانستان کار میکند.
عبدالله شایگان
افغانستان، 1990
عبدالله شایگان از رشتهی ادبیات انگلیسی دانشگاه بامیان لیسانس دارد. او در جریان تحصیل دراین دانشگاه، یک مرکز اموزشی مدنی و اجتماعی را به نام “کانون دانشجویی تفهم” تاسیس کرد. علاقهی او به عکاسی از یک دوره سهماهه آموزش خبرنگاری شروع شد.
این دوره آموزشی به او انگیزه داد که برای آموزش بیشتر عکاسی خودش را در برنامه عکاسی خبری چشم سوم بخش بامیان، شامل کند. او در حال حاضر یکی از اعضای فعال مرکز عکاسی خبری چشم سوم است که کارهای او در داخل و خارج از افغانستان به نمایش گذاشته شده است.
شایگان امیدوار است که در آینده بتواند فعالیتهای اجتماعی را با رسانه به نوعی تلفیق بدهد.
جاوید حنان
افغانستان، 1991
جاوید حنان دانشآموختهی دانشکدهی هنرهای دانشگاه کابل است. او در سال 2007 تکنیکهای اساسی عکاسی خبری و قوانین آن را در مرکز فرهنگی و رسانه “آینه” آموخت. آقای حنان در سال 2012 در یک کارگاه 7روزه همراه با کارمندان روزنامه نیویارک تایمز در کابل شرکت کرد. حنان با دفتر ارتباطات عمومی مجلس نمایندگان افغانستان بهعنوان عکاس خبری نیز کار میکند.
افزودن دیدگاه