15 روز پس از مرگ؛ خانم غوری‌ِ قربانی خشونت، هنوز دفن نشده است

دو هفته پس از مرگ خانمی که در ولایت غور آتش زده شده بود، هنوز مراسم تدفین او برگزار نشده است.

زهرا زنی که حدود دو هفته پیش در ولایت غور در نتیجه خشونت‌های خانوادگی توسط خانواده شوهرش آتش زده شد، پس از انتقال در بیمارستانی در کابل درگذشت و خانواده او حدود نزدیک به دو هفته است که برای دادخواهی اش خیمه تحصن برپا کرده اند.

خانواده این خانم قربانی خشونت گفته است تا زمانی او را دفن نمی کنند که قاتلین اش مورد بازخواست قرار گیرند.

zahra
مادر اصلی، برادر و خواهران زهرا نیز روز گذشته به این خیمه پیوسته اند

محمد اعظم پدر این خانم به خبرنامه گفت که در جریان 11 روز تحصن آنان، هنوز دولت افغانستان اقدامی برای دادخواهی او انجام نداده است. او می‌گوید “با وجود که طب عدلی در گزارشش ثابت کرده است که جسم زهرا بیشتر از 90 درصد سوختانده شده، اما هنوز شوهر زهرا آزادانه در منطقه‌اش گشت و گذار می‌کند.”

خانواده این قربانی از دست گیری دو عضو خانواده شوهرش که او را آتش زده بودند، خبر می دهد اما می گوید که قاتلین اصلی این خانم هنوز بازداشت نشده اند.

the father
پدر دختر قربانی می‌گوید که بعد از 11 روز برپایی خیمه تحصن، هنوز دولت اقدام جدی برای دست‌گیری قاتلین دخترشان نکرده است

بازیگر تئاتر

دو روز قبل علاوه بر مادر اندر و بقیه اعضای این خانواده، مادری که او را به دنیا آورده و از شوهرش جدا زندگی می کند نیز به مجموع تحصن کنندگان پیوسته است.

این خانم غوری می گوید که دخترش باهوش بود و عضویت تیم سرکس ولایت غور را داشت. او تاکید داشت که دخترش برای آموختن زبان انگلیسی نیز تلاش می کرد و کورس‌های مختلف را دنبال می نمود.

zahra
زهرا در انجمن سرکس ولایت غور نیز کار کرده است

مادر این قربانی خشونت خانوادگی می‌گوید که دخترش در چندین مراسم تئاتر در ولایت غور نقش بازی کرده و آخرین بازی او در نقش یک مرد بوده است. این مادر غوری به خبرنامه گفت که “برای بازی کردن آن نقش که باید بازیگر اش مرد می‌بود، هیچ مردی یافت نشد؛ اما زهرا در آن پارچه توانست نقش یک مرد را بخوبی بازی کند.”

به گفته مادر این دختر غوری، نقش مرد آخرین موردی بود که زهرا پیش از ازدواج اجباری اش در غور بازی کرد. پس از آن، او به عنوان آنچه که “طویانه” گفته می شود به خاطر عروسی پدرش به عقد برادر مادر اندرش درآمد. خانواده این دختر غوری می گوید که در طول دو سال ازدواج اش قبل از آن که او آتش زده شوده، زهرا در خانه شوهرش زندگی سختی داشته است.

zahra
تصدیق‌نامه‌ای که سرکس ولایت غور به زهرا داده بود

گسترش تحصن

در کنار این خانواده غوری، دختر دیگری از شمال افغانستان برای دادخواهی پیوسته که ادعا می کند قربانی تجاوز جنسی است. زلفیه دختری است که 15 سال دارد و در ولایت سمنگان در شمال افغانستان مورد تجاوز گروهی قرار گرفته و اکنون در کنار این خانواده غوری برای دادخواهی تحصن کرده است.

این دختر اهل شمال افغانستان زمانی که دانش آموز مقطع لیسه در هرات بوده در غیاب او، از سوی پدرش به عقد کسی در آورده شده است. او با آگاهی از این موضوع با آن مخالفت می کند و در نهایت پدرش نیز این وصلت را برهم می زند.

zahra
زلفیه مدت 8 روز در ساحه تحت کنترول طالبان بوده است و در این مدت مورد لت و کوب شدید قرار داشته است

اما نامزد او که به گفته زلفیه با طالبان ارتباط داشته، در صدد انتقام جویی بوده و در یکی از شب ها، بر خانه آنان هجوم آورده و او را می ربایند.

زلفیه می گوید که برای مدت یک هفته در یکی از مناطق تحت کنترول طالبان در سمنگان بر او تجاوز گروهی صورت گرفته و در عین حال استخوان های صورت اش نیز بر اثر ضربات این گروه شکسته است.

zahra
تابلوی نصب شده در پارک علاوالدین توسط فعالان جامعه مدنی ولایت غور

او سپس به بیمارستانی در سمگنان منتقل شده و پس از آن از سوی خانواده اش برای درمان به هند انتقال یافته است. اکنون این قربانی تجاوز گروهی در کنار خانواده غوری تحصن نموده و خواهان برپایی عدالت می باشد.

نقاشی برای دادخواهی  

اما در این محل تحصن، تنها خانواده زهرا و دختر 15 ساله سمنگانی نیستند. یک جوان دیگر نیر در حمایت از حقوق زنان، به آن‌جا آمده و از دو روز به این سو دست به اعتصاب غذایی زده است. علی رضا یک جوان نقاش است.

او در گفتگو با خبرنامه گفت که “من این جا اعتصاب غذایی کردم و با نمایش دادن رسامی‌هایم از وضعیت بد زنان می خواهم بگویم که دیگر خشونت علیه زنان را خاتمه بدهید.”

zahra
علی رضا با اعتصاب غذایی و برگزاری نمایشگاه نقاشی، خواهان منع خشونت علیه زنان است

علی رضا وضعیت رقت بار زنان در افغانستان را در رسامی‌هاش تصویر می‌کند و آرزو دارد روزی زیبایی‌ها را روی کاغذ رسم کند.

پیش از این خان ولی عادل جوانی از ولایت پکتیا نیز در کابل با برپایی خیمه تحصن خواستار پایان دادن به سنت‌های شده بود که قربانی آن دختران می‌باشند. خان ولی عادل بیشتر از پنج ماه است که در خیمه‌ای در کابل زندگی می‌کند و خواستار منع بد دادن دختران در افغانستان می‌باشد.

Khan wali
خان ولی عادل نیز علیه رسم «بد دادن دختران» از پنج ماه بدینسو در کابل خیمه تحصن برپا کرده است

گسترش خیمه های تحصن خانواده های قربانی خشونت های فامیلی و جنسی در کابل برای برپایی عدالت در بخش های از ولایات افغانستان نگرانی ها را در باره افزایش خشونت ها علیه زنان در این کشور افزایش داده است. با توجه به فراگیری این پدیده، برخی از آگاهان بدین باورند که نیاز است تا به صورت گسترده فعالیت های فرهنگی و آموزشی و در عین حال حقوقی و جزایی برای کاهش این خشونت ها در برابر زنان افغان روی دست گرفته شود.

zahra
علی‌رضا شهرستانی می‌گوید که او با نمایش تابلوهای رسامی اش، خواستار منع خشونت علیه زنان است

 

چقدر این پست مفید بود؟

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیاز 0 / 5. تعداد آرا: 0

تا الان رای نیامده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.

توسط علی شیر شهیر

علی شیر لیسانس‌اش را از دانشکده‌ی ژورنالیزم دانشگاه کابل گرفته است. او در چندین رسانه‌ی دیداری- شنیداری و چاپی به‌ حیث خبرنگار، گزارشگر و ویراستار کار کرده است. شهیر اکنون خبرنگار بخش اجتماعی و اقتصادی در خبرنامه است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *