10 حقایق شگفت انگیز درباره گلادیاتورها: مشهورترین چهره های روم باستان

توسطدکتر رضا جاویدی

دی ۲۶, ۱۴۰۰ به روز رسانی : دی ۲۶, ۱۴۰۰
حقایق شگفت انگیز درباره گلادیاتورها

در روم باستان، اسیران جنگی و بردگان برای سرگرمی مردم روم با یکدیگر می جنگیدند. در زمان های قدیم به این افراد گلادیاتور می گفتند. گلادیاتورها مجبور به مبارزه بودند. لذا نه تنها با هم روبرو می جنگیدند، بلکه گاهی با حیوانات وحشی نیز روبرو می‌شدند. هر یک از گلادیاتورها سلاح متفاوتی داشت و بر اساس آن آموزش می دید. چیزهای زیادی در مورد گلادیاتورها وجود دارد که ما نمی دانیم. در اینجا حقایق شگفت انگیز درباره گلادیاتورها مورد بررسی قرار گرفته است.

1.همه گلادیاتورها اسیر جنگ یا برده نبودند

اسرای جنگی، تنها کسانی نبودند که گلادیاتورهای رومی را تشکیل می دادند. تنها بخشی از اولین جنگجویان، اسرا و بردگان، جنایتکار بودند. کتیبه های مقبره نشان می دهد که این تغییر (منحصر شدن به بردگان) در قرن اول پس از میلاد آغاز شد. بسیاری از مردان آزاد که تحت تأثیر جنگ و هیجان جمعیت قرار می گرفتند، به امید کسب افتخار و پاداش، داوطلبانه با مدارس گلادیاتورها قرارداد امضا می کردند. این رزمندگان آزاده معمولاً مردانی درمانده یا جانبازان ماهر در جنگ بودند. اما برخی از پاتریسیون‌ها، شوالیه‌ها و حتی سناتورهای طبقه بالا بودند که مایل بودند تبار جنگجوی خود را نشان دهند.

2.از حقایق شگفت انگیز درباره گلادیاتورها؛ مبارزات گلادیاتورها در اصل در مقبره ها برای احترام به مردگان برگزار می شد.

بسیاری از مورخان باستان می گویند که بازی های رومی از اتروسک ها گرفته شده است. اما مورخان امروزی ادعا می کنند که مبارزات گلادیاتورها به عنوان یک مراسم خونین در مراسم تدفین اشراف ثروتمند انجام می شد. هنگامی که اشراف برجسته می مردند، خانواده های آنها، برده ها و زندانیان را بر سر قبرهایشان آورده و نبردی را به راه می انداختند. تا به فضیلت هایی که در طول زندگی فرد به نمایش گذاشته شده است ادای احترام کنند. این بازی های تشییع جنازه در زمان سلطنت جولیوس سزار که بعداً به افتخار پدر و دختر متوفی خود مسابقاتی بین صدها گلادیاتور برگزار کرد، محبوبیت بیشتری پیدا کرد.

حقایق شگفت انگیز درباره گلادیاتورها

3. گلادیاتورهای رومی همیشه تا سر حد مرگ نمی جنگیدند

فیلم ها و برنامه های تلویزیونی هالیوود اغلب مسابقات گلادیاتورها را خونین و رایگان برای همه به تصویر می کشند. با این حال، اکثر مبارزات تحت قوانین و مقررات بسیار سختگیرانه انجام می شد. مسابقات اغلب شامل دعوای تن به تن دو مرد با اندازه و تجربه مشابه بود. داوران این درگیری ها را با دقت دنبال کردند و با مصدومیت شدید یکی از گلادیاتورها، مبارزه را متوقف می کردند. اگر جمعیت از یک نبرد طولانی و مشاجره خسته می شد، مبارزه به بن بست می رسید. در چنین موارد نادری، دو گلادیاتور که نمایش هیجان انگیزی را برای جمعیت به نمایش گذاشته بودند، اجازه یافتند تا با عزت عرصه را ترک کنند.

از آنجایی که در زمینه اسکان، تغذیه و آموزش گلادیاتورها هزینه زیادی می شد، آنان گران قیمت بودند. حامیان آنها از دیدن کشته شدن بی مورد آنها متنفر بودند. با توجه به این وضعیت، مربیان ممکن است به گلادیاتورها آموزش داده باشند که حریف را زخمی کنند، نه اینکه او را بکشند. با این حال، زندگی یک گلادیاتور اغلب کوتاه بود. بیشتر گلادیاتورها فقط تا اواسط 30 سالگی زندگی می کردند.

بیشتر بخوانید: مهمترین کاوش های باستان شناسی در ۲۰۲۲ که روشن کننده زوایای تاریک تاریخ بشر است

4.از حقایق شگفت انگیز درباره گلادیاتورها؛ علامت معروف “شست پایین” احتمالاً به معنای مرگ نبوده است

اگر گلادیاتوری به شدت مجروح می شد یا شکست می خورد و اسلحه اش را به زمین می انداخت، سرنوشت او در دست تماشاگران بود. در مسابقاتی که در کولوسئوم برگزار می‌شد، امپراتور در مورد زنده ماندن گلادیاتورها حرف آخر را می‌گفت، اما حاکمان و سازمان‌دهندگان جنگ اغلب تصمیم‌گیری را به مردم واگذار می‌کردند. فیلم‌ها جمعیتی را نشان می‌دهند که وقتی می‌خواهند گلادیاتور آبروریزی را به پایان برسانند، ژست «شست پائین» را انجام می‌دهند، اما این کاملاً درست نیست. در حالی که برخی از مورخان فکر می کنند که نشانه ای که نماد مرگ است در واقع شست بالا بود. یک علامت شست پایین ممکن است نشان دهنده رحمت باشد. مهم نیست از چه علامتی استفاده شود، جمعیتی که با هیجان، وحشی می شوند، می گفتند: “بگذار برود!” یا “کشتن!” او فریاد می زد.

حقایق شگفت انگیز درباره گلادیاتورها

5. گلادیاتورهای رومی به طبقات و انواع مختلفی تقسیم می شدند

هنگامی که کولوسئوم در سال 80 پس از میلاد افتتاح شد، بازی‌های گلادیاتوری به یک ورزش خونی منظم تبدیل شده بود. از نبردهای آزاد تا مرگ. رزمندگان بر اساس عقیده، سطح مهارت و تجربه خود به کلاس‌هایی تقسیم می‌شدند که اکثر آنها در یک سبک مبارزه و سلاح خاص تخصص داشتند. محبوب ترین آنها thraex و murmillo بودند که با شمشیر و سپر می جنگیدند. با این حال، علاوه بر این دو سبک، گلادیوترهایی با وزنه‌هایی بودند که سوار بر اسب و بر روی ارابه‌ها می‌جنگیدند و دیماچری‌ها با دو شمشیر همزمان وارد میدان می شدند. شاید غیرمعمول ترین گونه گلادیاتور محبوب رتیاریوس بود که فقط به تور و سه گانه مسلح بود. این جنگجویان قبل از حرکت برای کشتن حریفان به دنبال این بودند که با تورهای خود، حریف را به دام بیاندازند. اما اگر شکست می‌خوردند، تقریباً کاملاً بی‌دفاع بودند.

6.از حقایق شگفت انگیز درباره گلادیاتورها؛ گلادیاتورهای رومی به ندرت با حیوانات می جنگیدند

اگرچه کولوسئوم و دیگر عرصه‌های رومی اغلب با شکار وحشتناک حیوانات به تصویر کشیده می‌شدند، گلادیاتورها به ندرت در آن نقش داشتند. زیرا دو طبقه جنگجوی ویژه به نام‌های «وناتورس» و «بستیاری» وجود داشت که حیواناتی مانند آهو، شترمرغ، شیر، تمساح، خرس و فیل را به چالش می‌کشیدند. شکار حیوانات اولین رویداد بازی بود و بسیاری از حیوانات بدبخت در یک رویداد سلاخی می شدند. 9000 حیوان در طول یک جشنواره 100 روزه برای جشن افتتاحیه کولوسئوم کشته می شدند. 11000 حیوان دیگر به عنوان بخشی از یک جشنواره 123 روزه که توسط امپراتور تراژان در قرن دوم پس از میلاد برگزار شد کشته شدند. حیوانات وحشی به بخش مهمی از اعدام های رایج تبدیل شده اند. مجرمان محکوم و مسیحیان اغلب به عنوان بخشی از سرگرمی های روز در مقابل سگ ها، شیرها و خرس های گرسنه پرتاب می شدند.

بیشتر بخوانید: شگفت انگیز ترین یافته های باستان شناسی در سال ۲۰۲۱

7.زنان نیز به عنوان گلادیاتور می جنگیدند

برده های زن مرتباً مجبور می شدند در کنار مردان در میدان مبارزه کنند. اما عده ای به میل خود شمشیر را می گرفتند. مشخص نیست اولین بار چه زمانی زنان به عنوان گلادیاتور جنگیدن را آغاز کردند. با این حال، مشخص است که آنها شروع به شرکت در بازی ها در قرن اول پس از میلاد کردند. این جنگجویان زن ممکن است در فرهنگ مردسالار روم جدی گرفته نشده باشند. (امپراتور دومیتیان از قرار دادن زنان در برابر کوتوله ها لذت می برد.) اما تعداد کمی از آنها توانستند خود را در نبرد تن به تن ثابت کنند.

به عنوان مثال، نقش برجسته مرمری مربوط به قرن دوم پس از میلاد، نبرد بین دو زن آمازون و آشیلیا را به تصویر می‌کشید که گفته می‌شد با شرافت با هم جنگیده‌اند. زنان نیز در شکار حیوانات شرکت می کردند، اما حضور آنها در این عرصه در حدود سال 200 پس از میلاد پایان یافت.

حقایق شگفت انگیز درباره گلادیاتورها

8.از حقایق شگفت انگیز درباره گلادیاتورها؛ برخی از گلادیاتورهای رومی به صورت اتحادیه سازماندهی شدند

اگرچه آنها مرتباً مجبور بودند در یک نبرد مرگ یا زندگی با یکدیگر روبرو شوند، اما گلادیاتورها خود را نوعی برادر می دانستند. برخی حتی در گروه هایی با رهبران منتخب و خدایان حامی خود سازماندهی شدند. هنگامی که یک گلادیاتور در نبرد، جان خود را از دست می داد، این گروه ها با تجلیل از دستاوردهای خود در عرصه مبارزه، دفن مناسبی برای رفقای فوت شده خود تضمین می کردند. اگر متوفی زن و فرزند داشت به آنها کمک می کردند تا غرامت نقدی دریافت کنند.

9. برخی از امپراتوران روم نیز در میدان حاضر شدند

میزبانی بازی های گلادیاتورها راهی آسان برای امپراتوران روم برای جلب عشق مردم بود. اما عده‌ای پا را فراتر گذاشتند و به مبارزه پیوستند. بسیاری از پادشاهان از جمله کالیگولا، تیتوس و هادریان در این عرصه ظاهر شدند. اما آنها به احتمال زیاد تحت شرایط بسیار کنترل شده یا با تیغه های صاف می جنگیدند. همچنین، مخالفان آنها اغلب جنگجویان بی تجربه یا بردگان ترسیده بودند.

گلادیاتورها

10. از حقایق شگفت انگیز درباره گلادیاتورها؛ گلادیاتورهای رومی در دوران باستان بسیار معروف بودند

گلادیاتورهای رومی اغلب توسط مورخان رومی به عنوان وحشی های غیرمتمدن توصیف می شدند. اما گلادیاتورها در میان طبقات پایین، شهرت زیادی به دست آوردند. در آن زمان، با پرتره‌های گلادیاتورها دیوار بسیاری از مکان‌های عمومی را تزئین می‌کردند. بچه‌ها با مجسمه‌های گلادیاتور سفالی بازی می‌کردند. گلادیاتورها همچنین نماد جنسی زنان رومی بودند. بسیاری از زنان از لوازم جانبی مانند سنجاق سر و جواهرات آغشته به خون گلادیاتور استفاده می کردند. برخی حتی عرق گلادیاتور را (در آن زمان به عنوان یک ماده تقویت کننده جنسی در نظر گرفته می شد.) با کرم های صورت و سایر لوازم آرایشی مخلوط می کردند.

چقدر این پست مفید بود؟

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیاز 4.6 / 5. تعداد آرا: 7

تا الان رای نیامده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.