کابل: دبورا لاینز، نماینده ویژه سازمان ملل در افغانستان روز چهارشنبه گفت که او طالبان را به عنوان یک طرف بدون پیشرفت در مذاکرات صلح نمیبیند.
نماینده ویژه سازمان ملل متحد در سخنرانی افتتاحیه خود در جلسه ویژه بورد مشترک هماهنگی و نظارت (JCMB) که روز چهارشنبه در کاخ ریاست جمهوری برگزار شد، تأکید کرد که گفتگوهای صلح باید به روشی جدی و صادقانه برای رسیدگی به مشکلات دیرینه افغانستان آغاز شود. سازمان ملل متحد گفته است که هدف از نشست ویژه JCMB شناخت بحران موجود در افغانستان توسط اهدا کنندگان بین المللی و همچنین ایجاد اطمینان است از اینکه آنها نسبت به چشم انداز استراتژیک حکومت افغانستان برای مدیریت بحران اطمینان دارند. لاینز خاطرنشان کرد که تنها راه حل مسئله افغانستان تسریع در گفتگوهای صلح است که باید جدی و صادقانه باشد.
در همین حال، وی بار دیگر تأکید کرد که افزایش خشونت و جنگ توسط طالبان مسئولیت را بر گردن این گروه انداخته است. وی افزود که دنیا از نزدیک نحوه عملکرد این گروه را رصد میکند. لاینز همچنین تکرار کرد که اهدا کنندگان اصلی بین المللی از سرکوب زنان، تبعیض علیه اقلیتها، انکار آموزش دختران یا دستورات یک کشور استبدادی حمایت نمیکنند.
نماینده ویژه سازمان ملل در افغانستان گفت که 18 میلیون افغان به شدت به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند و نیازهای آنها باید در اولویت قرار گیرد. در همین حال، این سازمان از دولت و حامیان بین المللی خواستار رسیدگی به نیازهای این افراد شد.
لاینز افزود که سازمان ملل متحد به عنوان یک نهاد غیرنظامی در کنار مردم افغانستان و نیازمندان به کمکهای بشردوستانه خود ادامه میدهد. “مسئله حفظ دستاوردها در آجندای ما هرگز فوریتر و چالش برانگیزتر از این نبوده است. وظیفه امروز ما تعیین دورهای برای جلسه مقامات ارشد در ماه نوامبر است که منجر به حمایت مجدد از حکومت افغانستان خواهد شد. اما بیایید امروز صریح باشیم: در حالی که مشارکت قوی است و تعهد هر دو طرف – دولت و جامعه بین المللی – صادقانه باقی مانده است، تلاش تحول آفرینی که در جریان است خود درون بحران قرار دارد. اهداکنندگان تلاش خواهند کرد تا امروز مطمئن شوند که این دولت ماهیت بحران را به رسمیت میشناسد و دارای یک چشم انداز استراتژیک است که شرایط نگران کننده فعلی را برطرف میکند. “
لاینز با تأکید بر شیوههای پیشرفت رو به جلو، گفت: “ما باید ابتدا بحران انسانی فعلی را حل کنیم و همچنین یک استراتژی میان مدت ارائه دهیم که افغانستان را به مسیر اصلی اصلی خود به سمت پایداری و اتکا به خود بازگرداند، این هدفی است که همه برای رسیدن به آن سخته کوشیدهاند. در هر دوی این بحثها، باید با این واقعیت روبرو شویم: طالبان با مناطقی که در اختیار گرفتهاند مسئولیتهای موروثی دارند. جهان از نزدیک در حال مشاهده نحوه عملکرد آنها، به ویژه در مورد جمعیت غیرنظامی، زنان و اقلیتهاست. طالبان در سالهای اخیر با مذاکرات خود در دوحه به مشروعیت خاصی دست یافتهاند، اما این مشروعیت از تعهد آنها به مذاکره سیاسی با حکومت افغانستان ناشی میشود، تعهدی که استراتژی جنگ محور آنها را زیر سوال میبرد. اگر پیشرفتی روی میز مذاکره وجود نداشته باشد، و در عوض نقض حقوق بشر و حتی بدتر از آن وحشیگری در مناطقی که آنها کنترل میکنند، رخ دهد، طالبان به عنوان یک شریک مناسب برای جامعه بین المللی دیده نمیشود.
برای رسیدگی به مسائل بلند مدت افغانستان، مذاکرات صلح باید جدی و با صداقت واقعی پیش برود تا به صلحی پایدار، فراگیر و عادلانه برسد. جهان اکنون تشخیص داده است که طالبان باید در انتقال افغانستان به خوداتکایی شریک باشند. اهدا کنندگان بین المللی تمایل خود را برای ادامه حمایت از افغانستان در صورت دستیابی به توافق صلح اعلام کردهاند. “
در همین حال، رئیس جمهور اشرف غنی اظهار داشت که تنها راه حل برای طالبان یک توافق سیاسی است که همه مردم را راضی کند. وی گفت: جنگی که طالبان به راه انداختند هیچ ریشه مذهبی ندارد و آنها برای قدرت میجنگند. غنی گفت که همه علمای جهان، به ویژه علمای دینی پاکستان، جنگ افغانستان را محکوم کرده و گفتهاند که جنگ در افغانستان برای قدرت است.
رئیس جمهور گفت که مردم خواهان صلح هستند و منافع همسایگان ما در صلح و ثبات افغانستان است. غنی افزود که حکومت افغانستان هرگز از ناتو و آمریکا نخواسته است که در تصمیم خود برای ترک افغانستان بازنگری کنند. اما با خروج ناتو و ایالات متحده، افغانستان وارد فصل جدیدی از روابط با جهان شده و از این بابت خوشحال است. رئیس جمهور با تأکید بر قانون اساسی اسلامی افغانستان گفت: “قانون اساسی ما اسلامیترین قانون اساسی در جهان است”.
از سوی دیگر، عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحه ملی، در این نشست گفت که افزایش خشونتها تأثیر منفی بر زندگی مردم دارد و روند صلح در دوحه با سرعت مورد انتظار پیش نمیرود.
عبدالله همچنین بر اهمیت حقوق زنان، از جمله حق تحصیل زنان و دختران در گفتگوهای صلح تأکید کرد.