همه ما به عنوان پدر و مادر میخواهیم بچههایی باهوش و متمرکز تربیت کنیم، خصوصاً در جهانی که به نظر میرسد حواس پرتیهای دنیای دیجیتال غیرقابل اجتناب هستند.
چرا؟ زیرا در آینده، دو نوع انسان در جهان وجود خواهد داشت: کسانی که اجازه میدهند توجه و زندگی آنها توسط دیگران کنترل شود و کسانی که با افتخار خود را “حواس جمع و متمرکز” مینامند.
حواس جمعی و دوری از عوامل پرت کننده حواص و اتلاف وقت مهمترین مهارت قرن بیست و یکم است – یکی از مهارتهایی که بسیاری از والدین نمیتوانند به فرزندان خود بیاموزند. پس از سالها مطالعه در مورد تقاطع روانشناسی، فناوری و چگونگی تعامل ما با آن، یکی از بزرگترین اشتباهاتی که والدین مرتکب میشوند این است که به فرزندان خود اختیار نمیدهند تا بتوانند وقت خود را کنترل کنند. در حالی که انجام این کار یک هدیه فوق العاده است. حتی اگر هر از گاهی شکست بخورند، شکست بخشی از فرایند یادگیری است. بچه ها فقط زمانی یاد میگیرند که چگونه زمان و توجه خود را مدیریت کنند که خودشان مسئولیت این کار را بر عهده داشته باشند.
در سنین پایین به آنها بیاموزید
وقتی دخترم پنج ساله بود و با اعتراضات بی وقفه در مورد “زمان بازی با تبلت” اصرار داشت، من و همسرم میدانستیم که باید وارد عمل شویم.
بعد از اینکه همه ما به آرامش رسیدیم، تمام تلاش خود را کردیم تا به روشی که ریچارد رایان، یکی از پرطرفدارترین محققان جهان در مورد محرکهای رفتار انسانی، توصیه میکند به نیاز او احترام بگذاریم: استفاده بیش از اندازه از آیپد به قیمت چیزهای دیگر تمام میشود.
او گفتن و خواندن زمان را یاد گرفته بود، بنابراین ما میتوانستیم به خوبی برایش توضیح دهیم که چیزهای زیادی برای لذت بردن با استفاده از زمانی که در اختیار دارد، موجود است. گذراندن وقت زیاد با اپلیکیشنها و فیلمها به این معناست که زمان کمتری برای بازی با دوستان در پارک، شنا یا بودن در کنار مادر و پدر دارد.
بدبینی گاهی سالم است
ما همچنین توضیح دادیم که اپلیکیشنها و فیلمهای موجود در iPad توسط افراد بسیار باهوشی ساخته شدهاند و به طور عمدی برای این طراحی شده اند که مدام بنشیند و تماشا کند و به این روند عادت کند.
این مهم است که بچههای ما انگیزههای شرکتهای بازیسازی و شبکههای اجتماعی را درک کنند: در حالی که این محصولات به ما سرگرمی میفروشند، اما از وقت و توجه ما هم سود میبرند.
شاید این روند برای آموزش یک کودک پنج ساله زیادی به نظر برسد، اما ما نیاز شدیدی به تجهیز او به توانایی تصمیمگیری در مورد استفاده از صفحه نمایش و اجرای قوانین خودش احساس کردیم.
کودکان به استقلال کافی نیاز دارند
سپس از او پرسیدیم که فکر میکند روزانه چقدر زمان برای استفاده از آیپد برایش خوب است؟ ما با دادن خودمختاری به او ریسک کردیم تا یاد بگیرد که خودش تصمیم بگیرد، اما ارزشش را داشت.
راستش، انتظار داشتم که او بگوید، “تمام روز!” اما او این کار را نکرد در عوض، مسلح به منطق دلایل مهم بودن زمان استفاده از آیپد و آزادی تصمیمگیری که در اختیار داشت، با خجالت خواستار تماشای “دو برنامه” شد. من توضیح دادم که دو قسمت از یک برنامه مناسب بچهها در Netflix حدود 45 دقیقه است.
من صمیمانه پرسیدم، «آیا 45 دقیقه زمان برایش مناسب به نظر میرسد؟» او با تأیید سرش را تکان داد و من با لبخند به اون نشان دادم که بهترین نتیجه را در پایان معامله به دست آورده است. تا جایی که به من مربوط بود، 45 دقیقه خوب به نظر میرسد، زیرا وقت زیادی برای سایر فعالیتها باقی میگذاشت.
بعد پرسیدم چطور مطمئن خواهی شد که بیش از 45 دقیقه در روز برنامه تماشا نمیکنی؟» او که نمیخواست مذاکره ای را که به وضوح احساس میکرد در آن برنده است، از دست بدهد، پیشنهاد کرد از یک تایمر آشپزخانه که میتواند خودش تنظیم کند استفاده کند.
من قبول کردم و گفتم: “اما اگر مامان و بابا متوجه شوند نمیتوانی به قولی که به خودت و ما دادی پایبند باشی، باید دوباره صحبت کنیم،” و او موافقت کرد.
جلوگیری از عوامل حواس پرتی
امروز، دخترم به عنوان یک کودک 10 ساله هنوز مسئول زمان تماشای برنامه و استفاده از آیپد است. اما در مشخص کردن زمان از ابزارهای دیگری استفاده میکند.
نکته مهم این است که این قوانین اوست، نه قوانین ما، و او وظیفه اجرای آنها را دارد. از همه بهتر، وقتی وقتش تمام شد، قرار نیست پدرش آدم بدی باشد. دستگاهش به او میگوید که حالا دیگر کافی است.
او بدون اینكه متوجه شود، به یك “معاهده” پیوست، نوعی تعهد قبلی كه شامل افزایش تلاش برای کنترل یك عمل نامطلوب است.
این نوع تعهدات قبلی میتواند به ما کمک کند تا متمرکز بمانیم. بسیاری از والدین میخواهند بدانند که آیا زمان مناسب و مشخصی باید برای زمان استفاده از دستگاههای الکترونیکی توسط بچهها وجود دارد یا نه، اما چنین چیزی وجود ندارد. عوامل زیادی در این رابطه نقش دارند، از جمله نیازهای خاص کودک، آنچه کودک در فضای آنلاین انجام میدهد و فعالیتهایی که جایگزین استفاده از آیپد میشود.
بحث و اختلاف نظرهای محترمانه سالم است
مهمترین نکته این است که کودک را در جریان گفتگو درگیر کنید و به او کمک کنید قوانین خود را تنظیم کند. وقتی والدین محدودیتهایی را بدون شمول فرزندشان اعمال میکنند، آنها را برای کینه توزی آماده میکنند و به آنها انگیزه میدهند تا تقلب کنند.
بچه ها فقط زمانی میتوانند رفتار خود را کنترل کنند که مهارتهای لازم برای حواص جمع بودن و دوری از عوامل اتلاف وقت را یاد بگیرند و حتی وقتی پدر و مادرشان نیستند به آن پایبند باشند.
یک چیز قطعی است: فناوری هر روز فراگیرتر و متقاعدکنندهتر میشود. گرچه مهم است فرزندان ما بدانند که محصولات بسیار جذاب طراحی شدهاند تا ما را درگیر کنند، اما ما باید باور آنها را به قدرت و اراده خودشان تقویت کنیم تا بر این عوامل حواسپرتی و اتلاف وقت غلبه کنند. این وظیفه آنهاست – و همچنین حق آنها – که هوشمندانه از وقتشان استفاده کنند.
افزودن دیدگاه