مدتهاست که تاثیر اسم بر سرنوشت در مباحث روانشناسی شخصیت مورد بحث و بررسی قرار میگیرد. اصولا، سوالی که در این رابطه مطرح میشود این است که آیا اسم آدمها واقعا در زندگی آنها تاثیر دارد؟ و پاسخ این است، بله، اسم تا حد زیادی قابل اهمیت و سرنوشت ساز است. اسم در واقع هویت و کیستی ما را نشان میدهد. با خبرنامه در این نوشتار همراه باشید تا در مورد نقشی که اسمتان در زندگی شما ایفا میکند، بیشتر بدانید!
آیا اسمها مهم هستند؟
بله، اسم به میزان قابلتوجهی اهمیت دارد! اسامی ما، هرچند خودمان آنها را انتخاب نمیکنیم، نمادی هستند که در مورد طبقه، سطح تحصیلات و منشاء قومی ما- یا حداقل والدین ما- اطلاعاتی ارائه میدهند. مطالعات صورت گرفته نشان دادهاند که آدمها فرضیات متفاوتی دربارهی آدمها بر اساس نوع اسمشان دارند. هرچند اغلب این فرضیات نادرست هستند، اما تاثیر بسزایی روی مسیر زندگی هر فردی دارند. اسم حتی میتواند تاثیر ناخودآگاهی روی انتخابهای خود شخص بگذارد. برخی از پژوهشگران علمی ادعا کردهاند که برخی اسمها در برخی مشاغل شایعتر هستند! این همیشه تا حدی درست است: رومیها جملهی معروفی دارند که میگوید: “اسم سرنوشت است.” آنان عمیقا به تاثیری که نام ما بر سرنوشت دارد، باور داشتند و در انتخاب اسم برای کودکانشان وسواس عجیبی به خرج میدادند.
مطلب مرتبط: ۸ حقیقت جالبی که روانشناسان در مورد شخصیت کشف کرده اند
آیا شیوه نامگذاری کودکان تغییری کرده است؟
بله، شیوه نام گذاری در اکثر کشورها تغییر کردهاست. اغلب خانوادهها سابقا اسم پسرانشان را از یک مجموعهای که نسلها در یک خانواده ریشه دوانیدهاست انتخاب میکردند. هرچند این موضوع برای دختران چندان صدق نمیکرد، و یک طیف نسبتا محدودی از اسامی پذیرفته شده وجود داشت که عمدتا محدود به اسامی معصومین قدیسین بود. اما در دهههای اخیر، تعداد اسمهای مورد استفاده با سرعت و شدت زیادی رشد کردهاست. در سال ۱۹۱۲، زمانی که محبوبترین اسمهای امریکا جان و مری بودند، والدین ۸۰ درصد از بچهها اسامی فرزندانشان را از میان ۲۰۰ اسم که رایجتر از باقی اسمها بودند، انتخاب میکردند. یک مطالعه نشان داد که برای ۳۰ درصد از دختران افریقایی-امریکایی متولد شده در کالیفرنیا در طول دههی ۱۹۹۰ اسمهایی انتخاب شد که روی هیچ نوزاد دیگر متولد شده در همان ایالت و در همان سال گذاشته نشده بود!
چه چیز این انتخابها را تحت تاثیر قرار میدهد؟
پاسخ این سوال بسیار ساده است: سلیقه! اما سلیقه موضوع پیچیدهای است. اسامی نیز مانند سبک لباس، ژانر موسیقی و مدل کوتاهی مو گاهی مد میشوند و گاهی از مد میافتند. هیچ یک از ۵ اسم برتر دختران در سال ۱۹۱۲ – مری، هلن، دوروتی، مارگارت و روت- در میان ۴۰ نام برتر سال ۲۰۱۰ قرار نگرفتند. در این سال ۵ اسم پیشرو عبارت بودند: اِما، اولیویا، سوفیا، ایزابلا، و آوا. اسم “وندی” بعد از انتشار فیلم و موسیقی پیتر پن دراوایل دههی ۱۹۵۰ وارد عرصه شد، و بریتنی در دهه ۱۹۹۰ همراه با ستارهی پاپ بریتنی اسپرز گل کرد. بله، اسمها بر اساس کتابهای روز، فیلمها، موسیقیها و حتی سلبریتیها و شخصیتهایی که در برههای از زمان شهرت پیدا میکنند، باب میشوند و از سوی والدین برای فرزندانشان انتخاب میشوند.
مطلب مرتبط: شیوه پیام دادن تان چیزهای زیادی از سرنوشت تان می گوید
تاثیر اسم بر سرنوشت: انتخاب یا داشتن یک اسم محبوب خوب است؟
واقعیت این است که در شرایطی که اسم تنها چیزی است که دیگران از ما میدانند، آدمها با اسمهای رایج عملکرد بهتری دارند در مقایسه با کسانی که اسمهای تک و منحصر به فرد دارند. یک مطالعهی استرالیایی نشان داده است که آدمها برداشتهای بهتری دارند از همکاران و داوطلبان سیاسی که نامشان آسانتر تلفظ میشود. با این حال، در این عصر خود بیانیِ فردی، بسیاری از والدین اسامی معمولی را تکراری و خستهکننده میدانند. برای بعضی والدین، انتخاب یک نام برای نوزادشان مانند انتخاب یک قفسهی کتاب یا لباس است. این نام باید ظریف باشد و عاری از غرور، منحصر به فرد باشد نه عجیب و غریب، و تک باشد اما غیرعادی و مختصِ طبقهی پایین جامعه نباشد. اما این موضوع مستلزم دقت زیادی است: گاهی برخی اسمها که به دلیل تک و خاص بودن انتخاب میشوند، به ناگهان شهرت خیلی زیادی پیدا میکنند و بعد از انتخاب توسط عده زیادی، محبوبیتشان را از دست میدهند!
سوال مهم: ما چه واکنشی در برابر اسم خودمان داریم؟
تحقیقات صورت گرفته نشان میدهند که آدمها به صورت ناخودآگاه به طرف چیزها، آدمها و جاهایی کشیده میشوند که اسمشان شبیه اسم خودشان است. روانشناسان این پدیده را “خودپرستی ضمنی” مینامند. روانپزشک سوئیسی کارل یونگ میگوید که همکارش زیگموند فروید (به زبان آلمانی یعنی خوشی) از اصل لذت، آلفرد آدلر (“عقاب”) از میل به قدرت، و خودش (“جوان”) از ایده ی تولد دوباره حمایت کردهاند. یک مطالعهی جنجالی در سال ۲۰۰۷ “خودپرستی ضمنی” را به عنوان دلیلی برای این دانست که “چرا آنهایی که اسامیشان با حرف سی و دی آغاز میشود معدل پایینتری داشتند در مقایسه با کسانی که اسامیشان با ای و بیشروع میشد؛” دانشآموزان معمولا نمراتی میگرفتند که حرف اول مورد علاقهی خودشان را داشت (سیستم نمرهدهی در امریکا که بر اساس حروف الفبا است-م).
و مهمترین سوال این مقاله: آیا اسامی ما بر سرنوشتمان تاثیر میگذارند؟
بدون شک تاثیرگذار هستند اما “سرنوشت” کلمهی بیش از اندازه بزرگی است. روانشناس داکتر مارتین فورد از دانشگاه جورج میسون میگوید، “اسامی تاثیر قابل توجهی دارند به ویژه وقتی اسم تنها چیزی است که از یک آدم میدانید. یک تصویر اضافه کنید تا تاثیر اسم کم شود. اطلاعاتی دربارهی شخصیت، انگیزه، و توانایی اضافه کنید تا تاثیر اسم به کمترین میزان اهمیت خود برسد.” نام کاندولیزا رایس میتوانست مانع پیشرفت او شود، اما او به حدی باهوش، بااستعداد و کوشا بود که وزیر امور خارجهی امریکا شد. از سویی دیگر، آدمهایی وجود دارند مانند سو یو از لسانجلس، که با کسانی بزرگ شدند که به او میگفتند، “اوه خدای من، اسم تو سو یو است؟ باید حتما وکیل شوی! ” و او امروز یک وکیل است. او میگوید، ” به لحاظ روانشناختی، احتمالا نام او باعث شد که وارد چنین مسیری شود.” همه اینها نشان میدهند که تاثیر اسم بر سرنوشت را نمی توان انکار کرد.
افزودن دیدگاه