خبر خوب این است که اگر چرخش زمین متوقف شود، ما سقوط نمی‌کنیم! اما چنانچه داکتر کارل کروزلنیکی توضیح می‌دهد، شاهد مکانی بسیار ناخوشایند خواهیم بود.
می‌دانیم که چرخش زمین به تدریج در حال کند شدن است. اما اگر خدا، شیطان یا بیگانگان به طور ناگهانی و كامل چرخش سیاره را روی محور چرخش خود متوقف كنند، چه اتفاقی می‌افتد؟ خوشبختانه، به لطف پیشرفت دانش در مورد سیاره‌مان،جغرافی‌دانان می‌توانند جواب ما را بدهند.
مطمئناً، اگر شما به طور ناگهانی از چرخش زمین جلوگیری کنید، سیاره ما به سرعت تبدیل به مکانی ناخوشایند خواهد شد.
نیمی از سیاره تقریباً به طور مداوم با گرمای خورشید و نیمی از آن با سرمای فضا روبرو می‌شود.
زندگی می‌تواند با یک نیمه سرد و یک نیمه گرم ادامه بیابد. اما این زمین دو نیم‌شده چرخش سالانه خود را به دور خورشید همچنان ادامه می‌دهد.
برای فهم آسان‌تر آنچه اتفاق می‌افتد، بیایید وانمود کنیم که اقیانوس‌ها در سمت سرد یخ نمیزنند، یا در سمت گرم تبخیر نمی‌شوند. و بیایید فقط نیروی گریز از مرکز را در نظر بگیریم.
در طول چندین میلیارد سال، این نیرو که به طور موثر به سمت بیرون بر اجسام وارد می‌شود، باعث شده که کره زمین در وسط آن کمی برجسته‌تر باشد. و همین باعث اختلاف ۴۳ کیلومتری میان قطر زمین در مدار استوایی و قطر آن میان دو قطب شده‌است.
اما رشد این برآمدگی استوایی در زمین جامد میلیاردها سال طول کشیده‌است به این دلیل که ماده جامد در پاسخ به نیروی بیرونی ناشی از چرخش سیاره، بسیار کند حرکت می‌کند.
اما آب مایع در اقیانوس‌ها به مراتب متحرک‌تر است. چرخش زمین این آب مایع را به ارتفاع “غیرعادی” حدود هشت کیلومتری رسانده‌است.
به عبارت دیگر، در خط استوا، به لطف زمین در حال چرخش، آب حدود هشت کیلومتر بالاتر از زمینی که هیچ چرخشی ندارد، بالا رفته است.
بنابراین با توقف چرخش، تمام آب موجود در خط استوا حذف می‌شود.
با توقف چرخش زمین در محور خود، به تدریج اقیانوس‌ها از خط استوا به سمت قطب‌ها مهاجرت می‌کنند. در ابتدا، فقط مناطق کوچکی از زمین در خط استوا از آب‌های عقب نشسته بیرون می‌آیند.
سرانجام، یک مگا قاره عظیم روی خط استوا در سرتاسر زمین وجود خواهدداشت. می‌توانید دور زمین در خط استوا سفر کرده و کاملاً در خشکی بمانید، البته با نادیده گرفتن سرمای یخبندان در سمت شب و گرمای سوزان در سمت روز!
آبی که از مناطق استوایی خارج شده باید جایی برود و “آنجا” قطب‌ها هستند. در هر طرف مگا قاره استوایی دو اقیانوس قطبی کاملاً جدا وجود خواهدداشت.
در شمال، کانادا کاملا زیر آب خواهد بود. و تقریباً به دنبال خط مرزی فعلی آمریكا و كانادا، تمام گرینلند، و همچنین دشت‌های شمالی سیبری، آسیا و اروپا زیر آب خواهند بود. اما اسپانیا بیشتر روی آب می‌ماند.
در آن طرف خط استوا، اقیانوس جنوبی جدید از کانبرا کنونی عبور می‌کند. آفریقا به ماداگاسکار و استرالیا به گینه نو و اندونزیا می‌پیوندد.
به نظر می‌رسد بخش زیر آب رفته قطب جنوب بسیار بزرگ‌تر از بخش زیر آب رفته قطب شمال است.
بنابراین در اقیانوس جنوبی جدید سطح دریا حدود 1.4 کیلومتر پایین‌تر از سطح دریا در اقیانوس شمالی است.
نکته دیگر اینکه فقط چرخش زمین نیست که برآمدگی در خط استوا را ایجاد کرده‌است.
عامل دیگر گرانش (جاذبه زمین) است. قطب‌ها از استوا به مرکز زمین نزدیک‌ترند، بنابراین جاذبه زمین در قطب‌ها کمی قوی‌تر است.
این عامل دیگری است که آب را از استوا دور می‌کند.
میلیاردها سال در گذشته، زمین با سرعت در حال ایجاد برآمدگی بیشتر در خط استوا بود و میلیاردها سال آینده، زمین با سرعت کم، برآمدگی کمتری خواهد داشت و شکل گردتری می‌گیرد!
افزودن دیدگاه