مهاجر 20 ساله افغان در سوئدن اولین تابلوهای نقاشیاش را نزدیک به نیم میلیون کرون سویدنی فروخته و پول آن را به نهاد خیریه ای از آفریقای جنوبی کمک کرده است.
هادی قاسمی مهاجر جوان افغان که از سختیهای زیادی در عالم مهاجرت گذشته و مرزهای کشورهای زیادی را برای مهاجرت از آسیا تا اروپا درنوردیده توانسته در سویدن شهروندی به دست آورد و به دنبال آرزوهای به ظاهر محال زندگی اش باشد.
آقای قاسمی از پدر و مادر افغان در شهر مشهد ایران به دنیا آمده است. او که والدینش نیز در همان کشور بزرگ شده و زندگی کردهاند، تا کنون افغانستان را ندیده است. با این حال اما میگوید که در ایران نیز روزهای خوبی را به عنوان یک مهاجر تجربه نکردهاست.
از مشهد تا استکلهم
آقای قاسمی که تنها درس ابتدایی مکتب را همراه با کارهای شاقه گذرانده به دلیل هزینه بالای زندگی نتوانسته به تحصیل در مقاطع بالا در مکتب یا دانشگاه ادامه دهد.
به این جهت، پیش از ورود به سویدن بیشتر کودک کار بوده است. آقای قاسمی می گوید که گچکاری، تمیزکاری، دستفروشی و خیلی کارهای شاقه دیگر را در ایران انجام داده و در آخرین مورد پیش از سفر برای مهاجرت به کشور دیگر به عنوان کارگر در صنعت ذوب آهن ایران مشغول بوده است. ولی همه اینها برای زندگی و مصارفاش کافی نبوده تا این که او تصمیم میگیرد مانند خیلی از جوانان دیگر راهی کشورهای اروپایی شود و در جستجوی زندگی بهتر، خانوادهاش را ترک کند.
هادی قاسمی که فرزند پنجم خانواده است، یک روز صبح ساعت چهار که دوستش برای خداحافظی به محل کارش میآید، میفهمد که علیرضا راهی سفر شده، بعد از چند ثانیه تصمیم میگیرد همراه او به این سفر برود.
با این که پولی نداشته و حتی نمیدانسته میخواهد کجا برود اما این سفر دشوار و پر پیچ و خم را شروع میکند. او از مرز ایران به مادرش زنگ میزند و خداحافظی میکند.
به این صورت هادی قاسمی با ترس، هیجان و دلهره پا به راهی میگذرد که بسیاری را به کام مرگ فرو میبرد.
بیش از 2 و نیم سال سفر
مهاجرت هادی قاسمی بیش از 2 سال وقت میبرد. او در این راه مرگ را با گوشت و پوست و خونش تجربه میکند و با چشم سر میبیند. به ترکیه میرود پس از 2 سال زندگی و سپری کردن 4 ماه زندان با 6 نفر دیگر قایق کوچکی میخرند و به سوی جزایر یونان حرکت میکنند. او تمام مسیر دریایی را پارو میزند، خطر غرق شدن هر ثانیه با او بوده اما همچنان پارو میزند تا به یونان برسد. پس از آن با مخفی شدن زیر یک کامیون باربری وارد کشتی میشود و به ایتالیا میرود، از آنجا به فرانسه و سپس به آلمان سفر میکند.
هادی قاسمی میگوید: “من مرگ را جلوی چشمهایم دیدم، همه چیز غیر قابل کنترول و هر اتفاقی ممکن است. گاهی در مسیر به سگی وحشی برمیخوری، گاه با پولیس روبرو میشوی و گاهی هم به سوی تو شلیک میشود…”
او در آلمان با چند دانشجوی افغان آشنا میشود و با مشورت آنان به سویدن میرود جایی که اکنون آینده ای درخشان در انتظارش است.
هادی اکنون حدود 6 سال است که در سویدن زندگی میکند. او شهروندی خود را پس از 3 سال اقامت در سویدن به دست آورده است.
او توانستهاست فرصتهای زیاد را در سویدن به دست آورد و قصد دارد سال آینده وارد دانشگاه شود.
آقای قاسمی که از کودکی یاد گرفته برای غلبه بر ترسها و مشکلاتش با آنها رو به رو شود، چالشهای بسیار و حتی خوابیدن در خیابانهای شهرهای اروپایی را پشت سر گذاشتهاست. او با ورود به سویدن هنوز نمیدانست در کشوری که از همه حقوق شهروندی برابر برخوردار است و فرصتهای زیادی برای پیشرفت و تغییر زندگیاش دارد، باید چه کند.
در میان این تردیدها او به نقاشی روی آورد. هرچند در ایران نیز نقاشی میکرد اما در سوئدن با کشیدن نقاشی اجسام و تشویق دوستانش این هنر را به صورت حرفهای دنبال کرد.
نقاشی و سخنرانی انگیزشی
هادی قاسمی این رشته را ادامه داد و اکنون پس از 3 سال نقاشی حرفهای توانسته 10 نمایشگاه بزرگ و کوچک برگزار کند و کم و بیش نقاشیهایش را به فروش برساند.
سوژههایش بیشتر پیام انسانیت و همبستگی را به نمایش میگذرد.
آقای قاسمی از مهاجرینی است که توانسته اولین نمایشگاه خود را در بزرگترین خانه فرهنگ استکهلم برگزار کند.
او به خبرنامه گفت: “آرزوی هنرمندان مشهور این است تا در بزرگترین خانه فرهنگ استکهلم نمایشگاه داشته باشند و من توانستم در این جا اولین نمایشگاهم را برگزار کنم.”
او که برای برپایی نمایشگاههایش سختی زیادی کشیده و تمام هزینههایش را خودش پرداخته و از سوی شهرداری استکهلم نیز با او همکاری صورت گرفته میگوید: “خیلی سخت بود چون نه آشنایی داشتم و نه پشتیبانی و نه حتی پولی! ولی با تلاش خودم و زمانی که صرف کردم موفق به برگزاری نمایشگاهها شدم.”
این پسر جوان که خانواده و به خصوص مادرش در تمام مدت او را حمایت کردهاند، توانسته با فروش تنها 2 تابلوی نقاشی که نزدیک به نیم میلیون کرون میشود به نهاد خیریهای در آفریقای جنوبی کمک کند.
یکی از تابلوهای او به نام صلح به ارزش 250 هزار کرون سوئدی فروخته شده است. این تابلو که از اشیاء واقعی طراحی شده، یک گلوله کلیشنکف و گلهای سوخته اطراف آن دیده میشود.
تابلوی دومی به نام همبستگی نیز 150 هزار کرون فروخته شده و تصویر دو دست است که دست بالایی دست پایینی را میکشد. در این تابلو آقای قاسمی بیشتر از 20 رنگ به کار بردهاست.
او میگوید: “در تابلوی اولی من روی گلها رنگ سیاه کار کردم و تلاش داشتم تا خود را روی تابلو نگه دارد و گلوله نیز یک گلوله واقعی بود. در تابلوی دومی نیز با استفاده از رنگهای مختلف سعی کردم نشان دهم که ما همه متفاوتیم و همه فرهنگ و نژاد متفاوت داریم اما چیزی که در این دنیا برای پیشرفت و انسانیت لازم است باهم بودن ماست.”
آقای قاسمی اکنون معلم هنر در یک سازمان سویدنی است و در کنار آن مشغول برگزاری و شرکت در ورکشاپها و سخنرانیهای انگیزشی میباشد.
آقای قاسمی در ادامه افزود: “من از تجربههایم برای مردم صحبت میکنم زیرا برایم مهم است شخصی که از کنار هادی میگذرد با روحیه متفاوتی عبور کند.”
او که دنیا و آینده را روشن میبیند معتقد است با تلاش بیشتر میتوان آینده و افغانستان پیشرفتهای داشت.
به باور او هر چند اکنون چالشهای زیادی وجود دارد و از افغانستان هنرمندان زیادی در کشورهای مختلف حضور ندارند اما او سعی میکند تا بتواند نمایشگاههای نقاشیاش را در سطح بین الملل برگزار کند و به مشهورترین و بزرگترین هنرمند افغان – سویدنی تبدیل شود.