گفتمان فعالیت های آنلاین؛ آیا با بی برقی و انترنت ضعیف می‌شود از خانه کار کرد؟

توسطفرشته فرهنگ

فروردین ۷, ۱۳۹۹ به روز رسانی : بهمن ۲۹, ۱۴۰۲

 پس از گسترش ویروس کرونا در افغانستان، تعدادی از دفاتر خصوصی به صورت غیر حضوری از خانه کار می‌کنند. مکاتب تا اول ماه حمل رخصت شده‌ است و ادارات دولتی ساعات کاری خود را کم کرده و به آن تعداد از کارمندانی که آسیب‌پذیری بیشتری دارد رخصت داده شده و در صورت نیاز آنان می‌توانند از خانه خود کار کنند.

اما کار از خانه چالش‌های خود را دارد. انترنت و برق دو چالشی پررنگ و بزرگ در افغانستان است.

چالش برق و انترنت

علی فرهنگ یکی از کاربران فسبوک در صفحه خود نوشته است: “نیازهای اساسی کار از خانه/ ماندن در خانه را باید فراهم کنیم… اولین نیاز اساسی کار از خانه انترنت است که حتی برای فرستادن یا دیدن یک ایمیل ساعت‌‍‌ها زمان می‌برد کار دشوار است. ایجاب می‌کند کمیته اضطرار دولتی که در زمینه جلوگیری از شیوع کرونا ایجاد شده وزارت مخابرات را به عنوان یکی از ذیدخل‌های پروسه باید مورد بررسی قرار داده و خواهان رسیدگی به این مشکلات گردد.”

صمیم یاسین، نیز در صفحه خود نوشته است که: “درس هایی برای مدیریت بحران همین حالا یک وبینر(Webinar) که توسط سازمان یونسکو هامبورگ با اشتراک بیش از ۲۰۰ تن اشتراک کننده از کشورهای مختلف برگزار شده بود، بخاطر مشکلات انترنیت برای من و همکارانم نیمه پایان یافت…”

آموزش از راه دور

با این حال وزارت معارف و تحصیلات عالی افغانستان در نظر دارد تا برای آموزش دانش‌آموزان از سیستم آنلاین استفاده نمایند.

روز گذشته وزارت معارف کشور اعلام کرده بود که طرح بدیل ارایه خدمات آموزشی در حالت اضطرار به ریاست جمهوری فرستاده شده است.

وزارت معارف گفته است که بر اساس این طرح، با استفاده از وسایل ارتباط همگانی، زمینه آموزش از راه دور برای دانش آموزان تمامی دوره‌های آموزشی به سطح برنامه‌های “تعلمیات عمومی، تعلمیات اسلامی، سوادآموزی، تربیه معلم، اطفال خارج از مکتب، اطفال عودت کننده و بیجا شده‌های داخلی” فراهم می‌شود.

اما دانش آموزان و دانشجویان چنین کاری را غیر ممکن می‌دانند. ربابه احمدی، یکی از محصیل دانشگاه کابل در صفحه فسبوک خود نوشته است که: “برق و انترنت؛ ریس پوهنتون کابل گفته که محصلین باید خود را با آموزش آنلاین عیار سازد… امروزه یگانه راه پیشرفت ملت ها دسترسی به برق و انترنت بوده، آنچه معضل اصلی ماست انترنت با سرعت پایین و قیمت بالا است. درصورتی شرکت های خصوصی قیمت فی جی بی انترنت برای شان ۹ افغانی تمام می‌شود و بالای مردم بیچاره ده ها چند عرضه می‌کند .بنا اگر دولت می‌خواهد مردم قرنطینه شود وبه خانه بماند و آموزش آنلاین بیاموزند . پس انترنت را ارزان کند و سر قیمت آن بفروشد.

حکومت بی برنامه

با آن که شهروندان حتی در پایتخت کشور از نبود برق و انترنت پرسرعت شکایت دارد در ادامه عدم اولویت دهی دولت در زمینه فراهم آوری تسهیلات حکومت اعلام کرده که حدود سه و نیم میلیارد افغانی قرارداد را برای تجهیز ۷۰۰ مکتب با وسائل کامپیوتری و مسائل داروی برای مبارزه با کرونا تصویب نموده است.

همزمان با این وزیر مخابرات نیز گفته که بهای انترنت را در شرکت مخابراتی دولتی ۲۰ درصد کاهش داده است. با این وجود اما در وضعیت برق در شهر کابل تغییر نیامده و شهروندان همچنان شاکی اند. علاوه بر این، انترنت افغانستان نیز در سال گذشته در جهان کم سرعت ترین انترنت بوده و در این زمینه نیز تغییراتی دست کم در یک هفته گذشته که مسئله کرونا جدی شده و بسیاری از شهروندان خود را در قرنطنین خانگی قرار داده اند به میان نیامده است.

چقدر این پست مفید بود؟

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیاز 0 / 5. تعداد آرا: 0

تا الان رای نیامده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *