هراس، اضطراب و افسردگی، چین را پس از بیش از دو ماه در قرنطین، در بر گرفت.
با گسترش ویروس کرونا در سراسر کشور چین، انتظار می رود ضررهای اقتصادی این کشور به صدها میلیارد دالر برسد. آمار استارک نشان می دهد که نزدیک به 81 هزار نفر در چین به این ویروس مبتلا شده و بیش از 3200 تن جان باخته اند.
در ماه جنوری، تاکنون 15 شهر نزدیک به مرکز شهر ووهان در ولایت هوبی با حداقل 56 میلیون نفر در قرنطینه قرار گرفتند. به طور غیررسمی، تا 600 میلیون شهروند از جمعیت حدود 1.4 میلیارد نفری چین، محدودیت های مختلف سفر را متحمل شده اند.
با این وجود، قرار گرفتن در قرنطین، خود “انواع مشکلات روانشناختی” را ایجاد کرده است.
این شیوه توسط روان پزشکان مرکز بهداشت روانی معتبر شانگهای تأیید شده است: “اجرای اقدامات دقیق و بی سابقه قرنطینه، تعداد زیادی از افراد را در انزوا قرار داده و بسیاری از جنبه های زندگی افراد را تحت تأثیر قرار داده است.”
به گفته این روان‌پزشکان؛ “[اما در حالی که] ویروس کرونا تهدیدهای جدی برای سلامتی جسمی افراد و زندگی ایجاد کرده است، همچنین باعث شده است مشکلات روانی گسترده ای مانند اختلال هراس، اضطراب و افسردگی ایجاد شود.”
مقیاس گسترده نظرسنجی باعث می شود که یافته ها حتی از اهمیت بیشتری برخوردار شود. مردم از 36 ولایت چین، مناطق خودمختار و شهرداری ها از طریق پرسش نامه کدگذاری QR بین 31 جنوری و 10 فبروری مورد بررسی قرار گرفتند.
پاسخگویان از هنگ کنگ، ماکائو و تایوان نیز اضافه شدند.
“تقریبا 35 درصد از افراد نظرسنجی دچار پریشانی روانی شده اند. پاسخ دهندگان زن نسبت به همتایان مرد خود، اضطراب روانشناختی بالاتری نشان دادند. زنان [همچنین] بیشتر به احتمال زیاد به اختلال استرس مبتلا می شوند.”
از سوی دیگر، “[یک گروه آسیب پذیر دیگر] جوانان بودند. [آن ها] تمایل دارند که مقدار زیادی از اطلاعات را از رسانه های اجتماعی به دست آورند که می تواند به راحتی [استرس را در پی داشته باشند]”.
با این حال، گروه “بالاترین سطح استرس” را کارگران مهاجر تشکیل می دهند.
به عنوان مثال، شانگهای به دلیل جمعیت زیاد کارگران مهاجر، در معرض خطر حاملان ورود ویروس کرونا است، اما سطح پریشانی زیاد مشخص نیست. این احتمالا به این دلیل است که شانگهای یکی از بهترین سیستم های بهداشت عمومی در چین را دارد.
از این بررسی می توان نتیجه گرفت: “نگرانی از قرار گرفتن در معرض ویروس در حمل و نقل عمومی، هنگام بازگشت به محل کار، نگرانی های آ نها در مورد تاخیر در زمان کار و متعاقبا محرومیت از درآمد پیش بینی شده آن ها، ممکن است سطح استرس بالا را نشان دهد.”
به این ترتیب، این امر باعث ایجاد وحشت، اضطراب و افسردگی برای نیروهای کار می شود که از “هراس، اضطراب و افسردگی” رنج می برند.
افزودن دیدگاه