اداره هلال احمر افغانستان برای ایجاد تسهیلات در انتقال بیماران سوراخ قلب به هندوستان، روز یکشنبه (6 دلو) قراردادی با شرکت هوایی کام ایر امضا کرده است.
سلیمان عمر مسئول تجارتی شرکت کام ایر گفته است که: “ما در فراهم ساختن تکت سفر مریضان سوراخ قلب به هندوستان همکاری خواهیم کرد. تکت سفر مریض سوراخ قلب رایگان خواهد بود. تکت پایواز مریض 50 درصد تخفیف خواهد داشت، مدت این قرارداد تا سه سال است، از سال 2020 الی سال 2023 این قرار داد عملی خواهد شد.”
این در حالی است که روزانه 10 تا 15 بیمار سوراخ قلب برای تداوی رایگان به هلال احمر مراجعه میکنند.
17 هزار نفر مبتلا به سوراخ قلب
مطابق به آمار ثبت شده توسط جمعیت هلال احمر، 17 هزار نفر در این نهاد مبتلا به سوراخ قلب ثبت شده است که بیشتر از 10 هزار نفر از این افراد تحت تداوی قرار گرفتهاند.
با این که تداوی 10 هزار و 600 نفر به صورت کامل انجام شده اما هنوز هم 20 تا 25 درصد کودکان مبتلا به سوراخ قلب در مدت زمان انتظار برای تداوی و جراحیشان جان خود را از دست میدهند.
نورآغا صاحبزاده، سخنگوی سره میاشت در صحبت به خبرنامه گفت: “این درصد از مریضان که بیشتر آنان کودکان هستند به دلیل این که در جریان تداویشان سکتگی ایجاد میشود، جان خود را از دست میدهند. زیرا اکثر آنان از ولایات دور به مرکز میآیند و به سبب مشکلاتی که دارند مثل مسدود شدن راهها در زمستان و یا شرایط نامساعد آب و هوا در منطقهیی که بیمار نباید در آن قرار گیرد، جان آنها را میگیرند.”
مسئولان جمعیت هلال احمر افغانستان گزارش دادهاند که سالانه صدها کودک بیمار قابل درمان قلب، به دلیل نبود تسهیلات درمانی، جان میدهند.
با این حال اما هلال احمر توانسته زمینه تداوی افراد مبتلا به سوراخ قلب را در داخل و خارج از کشور فراهم نماید.
سوراخ قلب در افراد
سوراخ قلب اصطلاحی برای تعریف یک ناهنجاری مادرزادی در قلب است. این اصطلاح برای توصیف یک سوراخ واقعی در دیوارهی جداکنندهی حفرههای قلب یا یک اختلال ساختاری در قلب میباشد.
بسیاری از ناهنجاریهای قلب با یک عمل در اوایل طفولیت برطرف می شود. اختلالات پیچیدهتر ممکن است مستلزم مجموعهای از دو یا سه عمل باشند که در دوران نوزادی شروع می شود و در حدود سه سالگی به پایان می رسد.
کودکان مبتلا به این ناهنجاری قلبی در افغانستان نیز از نوزادان 4 ماه شروع تا 20 سال نیز به هلال احمر مراجعه کردهاند.
این افراد با مراجعه به بخش صحی این نهاد میتوانند برای معاینه به یکی از شفاخانهها رفته و پس از تشخیص مرض برای تداوی اقدام کنند.
هلال احمر پس از این که معاینات را ببیند افراد را ثبت نمونه و شماره ثبت را به آنها میدهند، سپس با گرفتن شماره تماس، ادرس و نام پایواز مریض آنان را در لیست ثبت کرده و با رسیدن نوبت برای جراحی اقدام میکنند.
آقای صاحبزاده گفت: “سره میاشت زمانی میتواند بیشترین مریضان را به شفاخانهها و خارج از کشور جهت تداوی روان کند که پول داشته باشد و به میزانی که مساعدت شهروندان، کشورهای دیگر و خیرین بیشتر باشد ما زمینه بیشتری برای تداوی افراد بیشتر داریم تا تحت تداوی قرار بگیرند. وقتی که نوبت مریض برسد به آنها زنگ میزنیم و پاسپورت و ویزا را فراهم کرده، به شفاخانه ها معرفی میکنیم ولی باز هم باید بگویم هر چقدر پول بیشتر در اختیار سره میاشت باشد افراد بیشتری برای معالجه به شفاخانهها معرفی میشوند.”
باید گفت که این مریضان با توجه به وضعیتشان که مریضیشان چقدر پیشرفت داشته در اولویت تداوی قرار میگیرند و اگر شرایط حاد داشته باشند با سرعت بیشتری به آنان نوبت داده میشود.
امکانات تداوی در افغانستان
اکنون بیشترین مبتلایان سوراخ قلب به هندوستان فرستاده میشود.
این در حالی است که هلال احمر در کنار همکاری هند با این نهاد، برای سال 2020 طبق توافق با کشور چین، 200 کودک را به این کشور جهت تداوی میفرستد.
بر اساس تفاهم نامه امضا شده بین سازمان صلیب سرخ چین و جمعیت هلال احمر افغانستان در سال 2019، قرار است که در دو سال آینده 400 کودک مبتلا به این بیماری از افغانستان به چین برای درمان برده شوند که 200 کودک در سال روان میلادی باری تداوی فرستاده خواهند شد.
سخنگوی هلال احمر گفت: “چین هزینه درمان این افراد را به صورت کامل تمویل میکند.”
مرض سوراخ قلب در سالهای اخیر در افغانستان تشخیص شده است. پیش از این مردم از این بیماری به نام سیاهسرفه و یا کبود یاد میکردند.
این بیماری نظر به اندازهی سوراخ و موقعیت آن در قلب تعیین میکند که کودک چه علائمی را تجربه میکند. بیشتر کودکانی که دچار نقص دیواره بین دهلیزی هستند به نظر سالم میرسند و هیچ علائمی ندارند. به صورت کل این کودکان احساس خوبی دارند و بطور طبیعی رشد کرده و وزنشان افزایش مییابد.
اما کودکان با نقص بزرگتر و شدیدتر و پیشرفت این بیماری، ممکن است برخی از علائم چون کم اشتهایی، رشدکم، خستگی، تنگی نفس، مشکلات و عفونتهای ریه مانند ذاتالریه را داشته باشند.
با این که بیماران مبتلا به سوراخ قلب که در وضعیت وخیم و حاد قرار دارند به خارج از کشور فرستاده میشوند ولی در حال حاضر تعدادی از شفاخانهها در داخل کشور نیز امکانات تشخیص و تداوی سوراخ قلب را دارند.
هزینه تداوی سوراخ قلب
هلال احمر در توافق با این شفاخانهها بیماران را برای معاینه به آنان معرفی میکند و پس از تشخیص وضعیت آنان اقدام به تداوی میکنند.
اکنون برای بیماران سوراخ قلب نظر به شرایط صحیشان از 1 هزار دالر تا 3500 دالر هزینه تداوی تعیین میشود.
نورآغا صاحبزاده گفت: “بعضی از اطفال پس از عملیات به صورت کامل صحت یاب میشوند ولی این امکان نیز وجود دارد که فردی و یا کودکی در جراحی اول به صورت کامل خوب نشده و نیاز به عملیات دومی و سومی نیز دارند، ما با توجه وضعیت آنان تا کامل شدن تداوی و صحتمندی کامل بیماران پیگیری خود را ادامه میدهیم.”
دکتران متخصص قلب برای تداوی بیماران خصوصا نوزادان پس از معاینه توصیه میکنند که کودکان باید حداقل 10 کیلو وزن داشته باشند در غیر آن این امکان وجود دارد که زیر عمل جراحی از بین بروند.
طبق آمار جمعیت هلال احمر در سال 2019 این نهاد توانسته 800 نفر را در خارج از کشور و 1200 نفر دیگر را در داخل کشور تداوی کند.
همچنان این نهاد یادآور شد که سعی میکند تا شرایط و امکانات بیشتری را برای تداوی در داخل کشور فراهم نماید تا بیماران در داخل کشور تداوی شوند.
این نهاد اکنون در حال ساخت شفاخانهیی است که پس از تکمیل تجهزات آن به فعالیت خود آغاز خواهد کرد.
سخنگوی هلال احمر تاکید کرد که “ما سعی میکنیم در قسمت تقویت ظرفیت نیز کار کنیم تا متخصصین بیشتری آموزش ببیند و دیگر هیچ بیماری به خارج از کشور نرود. اگر چنین شود ما به جای هزینه 3 هزار دالر برای یک بیمار میتوانیم 3 بیمار را با این مقدار پول تداوی کنیم. ولی همه اینها نیاز به کمک خیرین و همکاری دولت دارد تا توجه بیشتری را به این سکتور داشته باشد و این بخش را تقویت کند. اکنون تجهیزات و دستگاهها برای تداوی این بیماری هزینه سنگینی دارد و سره میاشت تلاش دارد هر چه زودتر آن را فراهم نماید تا در داخل کشور به تداوی بیماران بپردازیم.”
با همه اینها هنوز دقیق معلوم نیست که به صورت کامل چقدر بیمار مبتلا به سوراخ قلب در کشور وجود دارد اما سره میاشت سعی دارد تا با ثبت افراد مبتلا به این مرض، اگاهی دهی عمومی در مورد سوراخ قلب به مردم و شناساندن آن به شهروندان آنان را ترغیب به تداوی نمایند و با فعالیتهای بیشتر آمار دقیقی را جمع آوری نماید.