قرار است المپیک 2020 توکیو در جولای سال روان میلادی برگزار شود، و در این المپیک از بخش‌های متفاوت رشته‌های ورزشی “دَوِش” نیز جزئی از آن است.
از افغانستان نیز یک پسر و دختر اشتراک خواهند. در این بین دختر مهاجر افغان با تلاش های فراوان دوست دارد دختر منتخب برای المپیک او باشد.
نسرین اصغری، دختر 18 ساله است که در ایران زندگی می‌کند و از 4 سال به این سو در “دوش” فعالیت دارد.
نسرین اصغری
دختر مهاجر افغان با شوقی وصف ناپذیر در حال تلاش برای مسابقات المپیک 2020 است. او که تا صنف 12 درس خوانده از رشته ریاضی و فیزیک فارغ شده است.
نسرین اصغری در سال 1380 در مشهد به دنیا آمده است. پدر و مادر او نیز در ایران ازدواج کرده‌اند، از زمانی که آن‌ها به ایران مهاجر شده‌اند بیشتر از 30 سال می‌گذرد.
خانم اصغری هیچ وقت افغانستان را ندیده است اما اکنون با شوقی که در او است می‌خواهد برای کشورش افتخار آفرینی کند.
او در صحبت با خبرنامه گفت: “هیچ وقت افغانستان را ندیده‌ام ولی شوق و ذوقی که برای دیدن آن دارم خیلی زیاد است. با این که از بیرون افغانستان کشوری ناامن، جنگ زده و پر از وحشت است اما کشور خودم هست و من دوست دارم یک بار هم که شده آن را ببینم.”
والدین او از زمانی که افغانستان درگیر جنگ و خشونت‌ها بوده به ایران سفر کرده‌اند و در آن جا ماندگار شده‌اند.
فرزندان مهاجرت
نسرین اصغری 2 برادر و یک خواهر دارد، خودش نیز فرزند سوم خانواده است. در فامیلی با اقتصاد متوسط بزرگ شده است.
پدر نسرین اصغری در کار ساختمان سازی است اما سعی کرده فرزندانش تحصیل کنند و درس بخوانند.
خانم اصغری با این که مکتب را تمام کرده است ولی به دلیل تمرینات ورزشی است هنوز برای دانشگاه اقدام نکرده است.
خانم اصغری در میان صحبت‌هایش گفت: “در دوره مکتب رشته ریاضی وفیزک خواندم گاهی خیلی سخت بود مدیریت زمان هم برای دروس مکتب و هم برای ورزش ولی خوب به هر طوری بود موفق شدم تا در درس‌ها نیز خوب حاضر شوم و از پس تمرینات مکتب هم برایم و این برایم خیلی خوش آیند بود حالا هم میخواهم که روانشناسی بخوانم.”
با این که زندگی در ایران برای مهاجران همیشه پر از چالش‌ها و محدودیت‌ها بوده و ولی اکنون این محدودیت‌ها نسبت به گذشته کمتر شده و برای جوانان و نوجوانانی که در این کشور بزرگ شده‌اند فرصت‌هایی هر چند اندک داده می‌شود.
نسرین اصغری نیز در میان همین چالش‌ها قد کشیده و رشد کرده است و در ورزش “دوش” در حال پیشرفت است.
رشته ورزشی “دوش”
از زمانی که نسرین اصغری به دوش روی آورده است 4 سال می‌گذرد. او ابتدا این ورزش را برای اوقات فراغت تابستانش انتخاب کرد ولی بعدها به آن علاقه شدیدی پیدا کرده و 2 سال دیگر را به صورت تخصصی در رشته سرعت کار کرده است.
خانم اصغری تا کنون توانسته 2 مقام یکی از مسابقه ولایتی “استاد خراسان رضوی” و دومی را از مسابقات کشوری دانش آموزان ایران به دست آورد.
همچنان قابل یادآوری است که نسرین اصغری در سال جاری به عنوان تنها دختر افغان توانسته در لیگ باشگاه‌های ایران در مسابقه “دوش” که با کیفیت بالایی برگزار می‌شود و قهرمانان این رشته شرکت می‌کنند حضور داشته است و مسابقه داده است.
او تجربه این مسابقات را ارزشمند و بزرگ می‌داند.
نسرین اصغری یادآوری کرد که “به خاطر یک سری محدودیت‌ها برای مهاجرین اجازه شرکت در هر مسابقه را نداریم ولی در هر مسابقه‌یی که آزاد بوده است شرکت کرده‌ام.”
خانم اصغری معتقد است که این محدودیت‌ها نمی‌تواند کسی را از پیشرفت و خواسته‌هایش منصرف کند بلکه باعث می‌شود انگیزه بیشتری به وجود آید تا همین محدودیت‌ها و چالش‌ها شکسته شده و راه برای افراد دیگر بازتر شود و آن‌ها در مسیری هموارتر قدم بگذارند.
المپیک 2020
اکنون نسرین اصغری روزانه توسط مربی‌اش 3 ساعت تمرین دارد تا برای 6 ماه دیگر آمادگی کامل را داشته باشد.
او برای انتخاب شدن در این مسابقه باید به افغانستان آمده و در مسابقه میان کشوری شرکت کند تا از بین همه شرکت کنندگان یک پسر و دختر انتخاب شوند.
در مسابقه‌یی که برای انتخاب دو فرد برگزار می‌شود، ورزشکاران باید 100 متر را طی کنند و در اخیر از جمع آنان کسی که به المپیک 2020 راه پیدا می‌کند انتخاب خواهد شد.
او از تلاشی گفت که اکنون بر سر این هدف تمرکز کرده است. این که سعی می‌کند نهایت او کسی باشد که از افغانستان در این مسابقه نمایندگی نماید.
او گفت: “با همه شرایطی که برای مهاجرین وجود دارد ولی اکنون من در یک پیست و یک صالون و توسط یک مربی مشترک برای دیگر ورزشکاران “دوش” ایران تمرین می‌کنم. این مهم است که من باید پیروز باشم و موفقیتی برای کشورم به دست آوردم. هر کجا که باشم چه افغانستان، ایران و یا جایی دیگر ولی باید به کشور خودم فکر کنم و برای آن تلاش کنم.”
نسرین اصغری نه تنها برای شرکت در این مسابقه بلکه برای آمدن به افغانستان نیز هیجان خاصی دارد. او تا چند وقت دیگر به افغانستان می‌آید و شاید چند روزی در کابل بماند و از این موضوع بسیار خوشحال است.
سعی در ایجاد فرصت و مشوق لحظه‌ها
این دختر بامیانی با ابراز خوشحالی برای پیشرفت و ترقی همسالان و جوانان افغان در سایر بخش‌ها یادآور شد که همین تلاش‌ها و خوش درخشیدن‌ها سبب می‌شود تا محدودیت‌ها نه تنها در ایران بلکه در بسیاری از کشورهای جهان از بین برود و تبدیل به فرصت شود برای قدم‌های بعدی و تغییر در تصویری که از افغانستان در ذهن‌ها مجسم می‌شود.
اکثر مردم جهان افغانستان را با جنگ و خون می‌شناسد ولی نسل در حال رشد با دستاوردهای متفاوتشان باعث شده‌اند تا این تصویر کمرنگ شده و بسیاری‌ها روی دیگر این کشور را نیز ببیند.
مشوق لحظه‌های پیموده شده از سوی نسرین اصغری خانواده و دوستی است که او از آن به عنوان کسی نزدیک‌تر از دوست یادآور شده است.
دقایقی بوده که خانم اصغری خسته از تمرینات زیاد و یا شرایط پیش آمده در آن لحظه‌ها خواهان دست کشیدن از هدفش شده و خواسته از همه آن چیزهایی که در پیش دارد دست بکشد ولی همین دوست او را همراهی کرده و بیشترین تشویق را کرده است.
مسابقاتی که تا کنون نسرین اصغری در آن شرکت کرده است با هزینه‌های شخصی او بوده اما اگر به مسابقات المپیک راه پیدا کند از سهمیه این مسابقات برخوردار خواهد شد.
او باور دارد که می‌تواند جز دخترانی باشد که برای کشورش موفقیت و پیروزی را به ارمغان خواهد آورد و می‌تواند در ایجاد تغییر در افغانستان دست داشته باشد.
او با این که در شرایط دشوار، محدودیت‌های بسیار بزرگ شده و طعم مهاجرت را چشیده است اما همه این موارد را پلی ساخته تا به اهداف و خواسته‌هایش برسد.
هر چند او در اول راه است اما یقین دارد که می‌تواند در المپیک 2020 حضور داشته باشد.