فصل زمستان برای برخی از افراد بسیار خوش‌آیند است؛ قدم زدن بر روی برف و برف‌بازی‌‌ها، اما برای بعضی از افراد نه تنها خوش‌آیند نیست، بلکه به معنای درد و بیماری است.
عمده‌ترین بیماری‌هایی که در فصل زمستان گریبان‌گیر است، عفونت‌های ویروسی دستگاه تنفسی می‌باشد. دلایل عمده بیماری‌های زمستانی پایین آمدن درجه حرارت و کاهش رطوبت و دود می‌باشد.
آنفلوانزا
بیماری آنفلوانزا یک بیماری عفونی حاد می‌باشد که به ر احتی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌گردد. علایم آن تب، سرفه، گلودرد، آب‌ریزش بینی، بدن درد، سردرد، لرز، خستگی، تهوع، اسهال و استفراغ می باشد.
شستشوی منظم دست و داشتن تمرین برای بهداشت مناسب روش‌های خوبی برای جلوگیری ابتلا به ویروس آنفلوانزا می‌باشد.
همچنان برای این‌که به بیماری آنفلوانزا دچار نشوید، بهتر است هر سال یک‌بار واکسین آنفلوانزا را تطبیق کنید.
بیماری آنفلوانزا به مدت یک یا دو هفته بدون نیاز به درمان پزشکی بهبود می‌یابد.
گلودرد
گلودرد یکی از مشکلات شایع در فصل زمستان است؛ مشکلی است که پس از عفونت ویروسی به وجود می‌آید.
تغییر دمای هوا مانند رفتن از محیط گرم به محیط سرد، گلو را تحریک می‌کند و باعث گلو درد می‌شود.
برای درمان گلودرد بهترین راه، غرغره کردن نمک با آب ولرم می‌باشد. هم‌چنین برای درمان گلودرد هرگز نباید به طور خودسرانه از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده شود.
سکته قلبی
در فصل زمستان به دلیل سردی هوا، رگ‌های خونی تنگ می‌شود؛ قلب به فعالیت زیادتری ضرورت دارد و باعث بلند رفتن فشار خون در بدن می‌گردد؛ به همین دلیل بیشتر سکته های قلبی در فصل زمستان اتفاق می‌افتد.
علایم سکته قلبی همیشه با کاهش بینایی، مشکلات تعادلی، ضعف در یک‌طرف بدن، افتادگی یک‌طرف صورت، درد در ناحیه سینه، احساس فشار در ناحیه سینه، عرق کردن بدون دلیل، حالت تهوع بدون دلیل و تنگی نفس در زمان فعالیت و بهبود در هنگام استراحت همراه است.
پوشیدن لباس گرم، دوری از استرس، ورزش منظم و غذاهای سالم، از سکته قلبی در فصل زمستان جلوگیری می‌کند.
آسم (نفس تنگی)
نفس تنگی نوعی بیماری التهابی و مزمن است که بر اثر آن، لایه پوشاننده مجاری هوایی در ریه متورم می‌شود و جریان هوا را محدود می‌کند.
اشخاصی که به این بیماری دچار هستند، مجاری هوایی آن‌ها بسیار حساس است و ریه‌های این افراد نسبت به آلودگی‌های هوا، گرد و غبار، کود حیوانات، بعضی از دواها، تغییرات هوا، دود سیگرت، استرس و ورزش واکنش نشان می‌دهد.
برای پیش‌گیری از حملات نفس‌تنگی، این افراد باید دواهای خود را به زمان معین آن استفاده کنند، در روزهای سرد در خانه باشند و در هنگام بیرون رفتن، دهن و بینی خود را بپوشانند. این افراد همچنان باید ورزش را در محیط‌های بسته انجام بدهند.
خشکی پوست
خشکی پوست هم یکی از دیگر مشکلات رایج است که با سرد شدن هوا و کاهش رطوبت محیط تشدید می‌شود. مرطوب کردن پوست در فصل زمستان، امری ضروری است.
برای جلوگیری از خشکی پوست، باید بعد از حمام و قبل از خواب، از کرم‌های مرطوب‌کننده استفاده کرد و به جای آب داغ، از آب گرم برای حمام کردن استفاده شود؛ چون آب داغ باعث خشکی پوست می‌شود.
افسردگی
اشخاصی هستند که با کوتاه‌شدن روزها و و کم شدن نور خورشید در زمستان، دچار افسردگی می‌شوند که این افسردگی را به نام افسردگی زمستانی یاد می‌کنند.
افسردگی با کمبود ویتامین D در بدن مرتبط است و در زمستان که نور خورشید با بدن ما برخورد کمی دارد، بیشتر با کمبود ویتامین D مواجه هستیم.
علایم افسردگی؛ خوابیدن زیاد، احساس خستگی در طول روز، افزایش وزن و کاهش انگیزه به تعاملات اجتماعی، ناامیدی و کاهش محسوس انرژی می‌باشد.
استفاده لباس‌ها با رنگ روشن، ورزش منظم، موسیقی شاد، بیرون رفتن و خوردن ویتامین D برای مبارزه با افسردگی مفید می‌باشد.
دستان و انگشتان سرد
این بیماری یکی از بیماری‌های شایع در فصل زمستان می‌باشد که باعث تغییر رنگ و دردناک شدن انگشتان دست و پا می‌شود. در این بیماری، ابتدا انگشتان سفید شده و بعد کبود و سرخ می‌شود.
دلیل این بیماری، ضعف گردش خون در رگ‌های کوچک خونی دست و پا می‌باشد.
نکشیدن سیگرت و ننوشیدن کافئین برای بهتر شدن این بیماری ضروری می‌باشد و همچنان در روزهای سرد، باید از دست‌کش و جوراب‌های گرم استفاده شود.
اوریون (کله چرک)
در فصل زمستان، زمانی که اشخاص در محیط‌های بسته قرار می‌گیرند، امکان این است که به بیماری‌های ویروسی و ساری دچار شوند و یکی از این بیماری‌ها، اوریون می‌باشد.
اوریون نیز یک بیماری ویروسی است که بیشتر کودکان را درگیر می‌کند. این بیماری غده بزاقی فرد را درگیر کرده و علائم اولیه آن مانند سرماخوردگی خفیف از جمله تب، سردرد، بی‌قراری، بی‌اشتهایی، ورم بناگوش و لوزه‌ها و گوش درد است.