شعارهای برخی از نامزدان انتخابات این دوره مجلس نمایندگان افغانستان توجه بسیاری را جلب کرده است. این شعارها بیانگر فهم این نامزدان از انتخابات و نمایندگی در مجلس است.
بر اساس تقویم انتخاباتی، روز جمعه (۶میزان) مبارزات انتخاباتی برای انتخابات پارلمانی افغانستان بهصورت رسمی آغاز شد. نامزدان انتخاباتی فرصت دارند که تا تاریخ 26 میزان به مدت 20 روز به کارزارهای انتخاباتی بپردازند.
تلاش برای ارایه چهره متفاوت
اکثر نامزدان انتخابات پارلمانی با توجه به کارکردهای نمایندگان سابق مردم در پارلمان افغانستان، تلاش دارند چهرهی متفاوتتری را از این پارلمان به مردم ارایه دهند. مبارزه با فساد، ترجیح دادن خدمت بهجای قدرت و نگاه کردن به پارلمان بهعنوان مسوولیت بهجای تجارت، در شعارهای اکثر این نامزدان دیده میشود.
به باور این نامزدانِ جدید انتخابات پارلمانی، مردم افغانستان از کارکرد پارلمان گذشته بهشدت ناراضی است؛ دلیلی که آنان خواستهاند با شعارهایشان این رابطه مردم با پارلمان را نزدیک کنند.
برخی دیگر از این نامزدها اشتغال، توسعه اقتصادی و بهبود اقتصاد خانوادهها را در محور شعارهای خود قرار دادهاند. یکی از این نامزدها “امنیت، آزادی و معیشت” را شعار خود قرار داده؛ کاری که دولتمردان افغانستان برای انجام آن درماندهاند.
شماری از نامزدها موضوعهایی کلیتری را برگزیدهاند. نامزدی نوشته که “قوت ما در وحدت ماست”.
همچنین نامزد دیگری خواسته که آفتابی شود در شبهای تاریک افغانستان؛ او شعارش را چنین نوشته است: “همه باهم در انتظار طلوع آفتاب در شبهای تاریک افغانستان”.
نامزد دیگری خطاب به مردم گفته است: “تویی که منم”. “اسلام ته تابع او ولس ته وفادار”، “تا وقتیکه خود ما وطن خود را نسازیم، دیگران نمیسازند”، نمونههایی از شعارهای کلی دیگر نامزدان انتخابات پارلمانی است.
شماری دیگر از نامزدان انتخاباتی که میدانند وظیفه پارلمان و نمایندگان پارلمان چیست، “صدای مردم شدن” را شعار خود قرار دادهاند. آنان این هدف را با شعارهای مختلف رسانده است؛ شعارهایی مانند “بیزور و زر و تزویر، فریاد شما هستم”. نامزد دیگر انتخاباتی نوشته است: “صدای اقلیتهای اکثریت”.
با این حال مقامهای حکومتی افغانستان نیز نخواستهاند که در مورد این شعارها «بیموضع» باشند.
شاهحسین مرتضوی، معاون سخنگوی ریاست جمهوری افغانستان در صفحه رسمی فیسبوکش نوشته است: «بهتر است تنها صدای خودتان باشید، اگر صدای همهی مردم شدید، آلودگی صوتی ایجاد میشود!»
نقش شعار انتخاباتی
برخی از آگاهان انتخاباتی میگویند که شعارهای انتخاباتی افغانستان، با ضعف و کاستیهای فراوانی روبروست. آنان تاکید میکنند که شماری از نامزدان انتخاباتی، حتی تا روز آغاز مبارزات انتخاباتی، نمیدانستند که با چه شعاری وارد میدان شوند.
به گفتهی این آگاهان انتخاباتی، از سویی هر نامزد به عوض یکی دو شعار، به چندین شعار روی آورده که این چند شعاری سبب کاستن از تمرکز مخاطب بر روی موضوع نهفته در شعار میشود.
با این حال نامزدهایی نیز وجود دارند که هنوز هم به دیگران مراجعه میکنند که برایشان شعار انتخاب کند تا چهار طرف عکسشان در تبلیغات خالی نماند.
احمدضیا رفعت، استاد دانشگاه میگوید: «طبیعی است که هر نامزد انتخاباتی مجبور است برنامه خود را برای حل مشکلات مختلف و متعدد مردم بیان کند، اما همیشه یک موضوع میتواند بیش از همه به عنوان اولویت و کلید حل مشکلهای فراوان دیگر مطرح شده و به شعار انتخاباتی تبدیل شود.»
به گفتهی آقای رفعت، داشتن چندین شعار مختلف، سبب میشود مخاطب نتواند موضوع کلیدی مورد نظر نامزد انتخابات را دریابد.
این استاد دانشگاه میگوید، به همان میزان که مردم واژهها و مقولههایی را به تکرار میشنوند، به همان اندازه از میزان تأثیرگذاری آنها کاسته میشود. به گفتهی آنان، شعارها انتخاباتی میتواند خیلی تأثیرگذار باشد؛ در صورتیکه نامزدان در بهکارگیری واژهها، عاطفه، روان و نیاز مخاطب را در نظر بگیرند.
تغییر ملموس در شیوه تبلیغات
در شیوه تبلیغات انتخاباتی امسال، تغییرات قابل لمسی نسبت به دومین انتخابات پارلمانی افغانستان که در سال 2010 برگزار شد، به وجود آمده است؛ دسترسی بیشتر شهروندان افغانستان به اینترنت و همچنان آشنایی با برنامههای گرافیکی کمپیوتری، از جمله عاملهایی است که بیشتر در این زمینه نقش داشته است.
با این حال با بیشتر شدن دسترسی شهروندان افغانستان به اینترنت، در کنار شیوه تبلیغات سنتی که نصب پوسترهای انتخاباتی در بیلبوردها و تابلوهای کلان شهر است، شیوه مدرن تبلیغی نیز برای نامزدان انتخاباتی از طریق اینترنت مساعد شده است. نامزدان انتخابات امسال در کنار تبلیغات سنتی، هزینهای را نیز صرف تبلیغات اینترنتی از طریق شبکههای اجتماعی از جمله فیسبوک، توییتر و اینستاگرام میکنند.
بیشتر این تبلیغات از طریق فیسبوک صورت میگیرد؛ شبکه اجتماعی که بیش از ۲ میلیون و ۶صد هزار کاربر در افغانستان دارد. این رقم حدود ۴۵درصد از کاربران اینترنت در افغانستان را تشکیل میدهد. رسانههای اجتماعی در سالهای اخیر در میان شهروندان افغانستان طرفدار پیدا کرده و اطلاعرسانی از بسترهای مجازی مثل فیسبوک و توییتر هم محسوستر شده است.
با این حال در آستانه کارزارهای انتخاباتی، شبکههای اجتماعی میتواند مهمترین راه ارتباطی برای جلب هواداران بیشتر برای نامزدان باشد. در واقع یکی از پهلوهای منفعتبار شبکههای اجتماعی برای نامزدان، بازشدن راه نفوذ آنان به درون جوامع کوچک، اما تأثیرگذار رأیدهنده است.
از سویی هم استفاده از برنامههای گرافیکی کمپیوتری در تبلیغات انتخاباتی نیز بیتأثیر نبوده است. از آنجایی که انسانها زیبا پسندند و آنچه که زیبا باشد را میپسندند، با این حال نامزدان انتخاباتی تلاش کردهاند با استفاده از برنامههای گرافیکی، بهترین پوسترهای تبلیغاتی را طراحی کنند؛ چیزی که در انتخابات پارلمانی 2010 کمتر به آن پرداخته میشد.
واکنش مردم
شماری از شهروندان افغانستان نیز شیوه تبلیغات و شعارهای شماری از نامزدان را به نقد گرفته و گفتهاند که «کم مانده بهشت را هم وعده دهند».
شماری هم به شیوه تبلیغات انتخاباتی این نامزدان انتقاد کرده و گفتهاند که «سیل کو رفیق! تو که عکسته سرراسته نصب نتانی، زندگی سرچپه مردم چطور راست خاد کدی؟»
در ادامه واکنشهای شماری از شهروندان افغانستان در شبکههای اجتماعی:
عبدالله رحمانی:
صدیق صدیقی:
https://twitter.com/SediqSediqqi/status/1045860190501969920
عبدالرحمان فاتح:
https://twitter.com/FATEHHERAVE/status/1045899522088554497
سیروس مولایی:
رحمان احمدی:
افزودن دیدگاه