در این روز‌ها خبر خوش زیاد می‌شنویم؛ دریافت مدال توسط ورزش‌کاران افغانستان، موفقیت گروه دختران رباتیک، دختر کوه‌نورد و فتح قله نوشاخ، پیشرفت زنان افغان و سهم فعال آنان در جامعه و کارزارهای انتخاباتی، سیاسی و محیط‌های فرهنگی و گفتنی‌های بی‌شمار دیگر، همه نشان از تحول در دورن و بیرون سرزمین افغانستان است.
با این‌که هنوز نمی‌توان در این کشور در آسایش و امنیت کامل زندگی کرد و بسیاری در دنیای مهاجرت به سر می‌برند، عده‌ای هم با تنگ‌دستی و اقتصاد ضعیف روبه‌رو هستند؛ اما از میان همین مردم رنج کشیده و سختی دیده، می‌توان استعدادهایی را یافت که پای اراده‌شان در عمق دشواری‌ها نلرزیده و همواره در جستجوی وضعیت بهتر و تحقق اهداف‌شان بوده‌اند.
ما هر روز شاهد درخشش یکی از هم‌وطنان خود در گوشه و کناره این سرزمین خاکی هستیم. این‌بار نیز یک دختر افغان در کشور ایران توانسته در رشته دفاع شخصی در سطح مسابقات درون ولایتی، در رده سنی بزرگ‌سالان مقام اول را کسب کند.
عالیه یوسفی
«عالیه یوسفی»، دختر افغان که فعلا در ایران زندگی می‌کند، در مسابقات ورزشی در سطح این کشور توانسته در رشته دفاع شخصی، برنده مدال طلا شود. او که اصالتا از بامیان است، در سال 1363 در کابل متولد شده و دوران مکتب و لیسانس خود را در بخش جغرافیا به پایان رسانیده است.
او که به ورزش علاقه بسیاری داشته، به آموزش دفاع شخصی و فوتسال می‌پردازد. خانم عالیه یوسفی با پشت کار و اشتیاق توانسته در این دو رشته دست‌آوردهای زیادی داشته باشد.
عالیه با این‌که در رشته جغرافیا لیسانس گرفته، در پی فراگیری رشته روابط بین‌الملل نیز است و دوست دارد به مقاطع بالاتری دست پیدا کند.
آموختن دفاع شخصی
خانم یوسفی محدودیتی در رشته ورزشی و پیشرفت خود نداشته است. او می‌گوید در آموختن دفاع شخصی و فوتسال، پدر، مادر و برادر ارشدش حامی و مشوق او بوده‌اند.
خانم یوسفی برای بار اول در سال 89 وارد رشته ورزشی دفاع شخصی شده است. با این‌که شاغل بوده، اما خستگی تمام طول روز را به دوش کشیده و به تمریناتش پرداخته است. خانم یوسفی مسئول و معلم مکتب‌های خودگردان در این بوده و در این بخش فعالیت داشته است.
او در صحبت با خبرنامه گفت: “چند ماهی را بسیار عالی کار کردم، اما به دلایلی، باشگاه ما تعطیل شد، اما ناامید نشدم و به ورزش فوتسال پرداختم. بعد از چند سال باشگاه دفاع شخصی دوباره آغاز به کار کرد و مجددا به این رشته روی آوردم”.
مهاجرت و چالش‌ها
سه دهه جنگ در افغانستان، شرایط سخت اقتصادی از جمله نبود کار و وضعیت ضعیف مالی، خانواده‌ها را مجبور به ترک این کشور کرده و باعث شده که مردم افغانستان به کشورهای همسایه و غربی مهاجر شوند. اما مهاجرت خانواده‌های افغان بیشتر به ایران و پاکستان بوده است. عالیه یوسفی نیز 29 سال است که همراه با خانواده از افغاستان به ایران مهاجر شده تا از شرایط جنگی و ناامنی دور بمانند.
وی وضعیت اقتصادی خانواده خود را خوب خواند و گفت که از لحاظ مالی مشکلی ندارند، اما چالش‌ها و مشکلات در زمینه تحصیل هنوز پابرجا است. عالیه توانسته است تا مقطع کارشناسی تحصیل نماید، ولی به دلیل هزینه بالا در مقاطع کارشناسی ارشد، اکثر بانوان از جمله او از ادامه تحصیل محروم مانده‌اند.
ولی خانم یوسفی توانسته در زمینه کاری هم بعد از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، مدرسه خودگردانی را برای تعلیم و تربیت هم‌وطنان بازمانده از تحصیل دایر نماید که هنوز هم فعالیت می‌کند.
فعالیت‌ها و دست‌آوردها
خانم یوسفی چنان‌که در اول ذکر شد، در رشته ورزشی دفاع شخصی و فوتسال فعالیت می‌کند و به ورزش‌های دیگری از جمله شنا، دوچرخه‌سواری و… علاقه دارد. او در دفاع شخصی برنده مدال طلا شده و در فوتسال در مسابقات سطح ولایتی به مقام دوم و سوم دست پیدا کرده است.
در کنار همه این فعالیت‌های ورزشی، این خانم جوان به فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی نیز مشغول است. در بخش فرهنگی مدیر و معلم مدرسه خودگردان نیز می‌باشد.
او می‌خواهد با خدمت به جامعه بشری و دفاع از حقوق مظلومان به ویژه اکثر هم‌وطنان افغان‌اش در عالم مهاجرت، که سال‌ها مورد بی مهری و تبعیض از جامعه میزبان و دیگر کشورها قرار گرفته‌اند، اندکی رنج و سختی‌های آن‌ها را به فراموشی بسپارد. هرچند خود نیز از این قاعده مستثنی نبوده است.
عالیه از دید اکثر ایرانیان نسبت به افغانستان تأسف می‌خورد و می‌گوید: “متأسفانه اکثر ایرانیان نگاه و بینش چندان مثبتی نسبت به افغانی‌ها ندارند و به مهاجرین افغان به عنوان قشر کارگر و محروم از امتیازات و حقوق شهروندی با حداقل امکانات نگاه می‌کنند که این پدیده ناشی از عدم آگاهی و تحت تأثیر تبلیغات سوء علیه مهاجرین و وضعیت کنونی کشور است”.
خانم عالیه یوسفی ورزشکار دفاع شخصی در ایران مشتاق است تا در رشته ورزشی‌اش پیشرفت‌های بیشتری داشته باشد و در این بخش حرفه‌ای‌تر بدرخشد. همچنین او تلاش می‌کند تحصیلاتش را در مقاطع بالاتر ادامه داده و دارای شغل متناسب با تحصیل و تجربه‌کاری‌اش باشد.
تردید آمدن به افغانستان
خانم عالیه دوست دارد به افغانستان برگردد، اما بازگشت به وطن همواره یکی از دغدغه هایش حساب می‌شود. او با وجود بی‌کاری و اوضاع نابسامان امنیتی در کشور، دچار تردید در تصمیم‌گیری صحیح است و نمی‌داند که بازگشت به وطن در این اوضاع، می‌تواند درست باشد یا خیر؟! او تلاش دارد با پیشرفت بیشتر به کشور بازگردد و بتواند در عرصه‌ای از فعالیت‌های کشوری نقش داشته باشد.
عالیه یوسفی به خبرنامه می‌گوید: “آینده کشورمان در دستان نسل با استعداد، توانمند و فرهیخته امروز و فردای ماست؛ به شرطی که بتوان در جامعه‌ای امن، عدالت گستر و عاری از فساد، خشونت و تبعیض، به نحو احسن فعالیت نمود و استعدادها و نیروهای انسانی را پرورش داد. اگر سرنوشت چنین جامعه‌ای را با دستان خود رقم زنیم، امیدواری به آینده تا نسل‌های بعدی نیز وجود خواهد داشت و برای بهتر شدن آن خواهیم کوشید”.
عالیه یوسفی ایمان دارد که زنان و دختران افغانستان سرشار از انرژی و استعداد‌های ناشکفته هستند و اگر در تمام جوانب مورد حمایت جامعه و خانواده قرار بگیرند، می‌توانند در زمینه‌های مختلف از جمله کسب علم، دانش و تحصیل پیشرفت کرده و در آینده برای خود و وطن‌شان مفید و باعث افتخار و سربلندی افغانستان واقع شوند.