محمد اشرف غنی، رییس جمهوری افغانستان پس از حادثه خون‌بار غزنی، روز جمعه(26 اسد) برای اشتراک در مراسم فاتحه‌خوانی قربانیان و هم‌دردی با بازماندگان آنان، به این ولایت سفر کرد.
شماری زیادی از شهروندان غزنی این سفر آقای غنی را به انتقاد گرفتند و تاکید کردند که حتما باید فاجعه‌ای رخ دهد که پای رییس جمهور به آن ولایت باز شود؟. آنان تأکید کردند که بارها صدای‌شان را در مورد وضعیت امنیتی غزنی بلند کرده‌اند، اما حکومت هیچ‌گاهی صدای آنان را جدی نگرفته است.
پیر مردی هنگام بغل‌کشی با رییس‌جمهور با دل غم‌ناک گفت: «رییس‌جمهور صاحب ما بارها داد و فغان کردیم، چرا آن‌وقت صدای ما را نشنیدی، حالا که فرزندان ما به خاک و خون کشانده شد و مارکت‌های ما آتش زده شد، آماده‌ای؟»
مردم آن‌قدر غم‌دیده بودند که حتی حوصله بغل‌کشی با رییس‌جمهور و شنیدن سخنرانی با صدای بلند او را نداشتند. موقع بغل‌کشی رییس‌جمهور غنی با مردم، پسر جوانی گفت: «لطفا گپای تشریفاتی نزنید». آقای غنی لحظه‌ای مکث کرد و جمله‌ای به ذهنش نرسید، و در آخر همان‌قدر به آن جوان گفت: «کار تشریفاتی نمی‌کنم، آیا کس دیگر همرای‌تان بغل‌کشی می‌کند؟!»
اعتراف به اقدام حکومت پس از سه روز
محمد اشرف غنی، رییس‌جمهوری افغانستان در سفر به ولایت غزنی اعتراف کرد که او سه روز بعد، از وضعیت غزنی آگاه شده است. در این سفر انتقاد بیشتر مردم غزنی از رییس جمهوری، این بود که چرا حکومت بعد از سه روز جنگ شدید، نیروی کمکی فرستاد؟!
آقای غنی در پاسخ به این انتقادها گفت که او برای اعزام نیروها، به‌طور عمدی سه روز تأخیر نکرده است، در حالی که او بعد از سه روز از چگونگی وضعیت غزنی آگاه شده است.
رییس جمهوری تأکید کرد: «چنین نیست که ما سه روز دیر کردیم، دلیلش این بود که اطلاع دقیق وضعیت برای سه روز (به ما) نرسید.»
اما تویت‌ها و نوشته‌های سخنگویان ارگ ریاست جمهوری افغانستان با این حرف‌های رییس جمهوری کاملا در تضاد است. آنان از همان روز اول جنگ، از چگونگی وضعیت مطلع بوده و در شبکه‌های اجتماعی برای جنگ غزنی، نیروی کمکی می‌فرستادند.
آقای غنی که در میان جمعی از بزرگان و متنفذان غزنی صحبت می‌کرد، تأکید کرد: «از زمانی که واقعیت وضعیت غزنی برای من رسید، من یک دقیقه تأخیر نکردم و غزنی را فراموش نکردم.»
تحریم رسانه‌های محلی
در سفر رییس‌جمهور غنی به غزنی، هیچ رسانه محلی اجازه تصویربرداری و پوشش سفر او را نیافت. رسانه‌های محلی ولایت غزنی می‌گویند که تیم مطبوعاتی ارگ ریاست جمهوری به‌آنان اجازه تصویربرداری نداده است.
در یک گزارش تلویزیون خصوصی غزنویان آمده که به این رسانه و همه‌ی رسانه‌های محلی دیگر در این ولایت، اجازه پوشش سفر اقای غنی داده نشده است.
تحریم نمایندگان غزنی
پیش از این معمول بود که رییس‌جمهور به هر ولایتی که سفر می‌کرد، جمعی از نمایندگان آن ولایت را نیز با خود می‌برد، اما نمایندگان ولایت غزنی تأکید دارند که رییس‌جمهور غنی به نمایندگان این ولایت به چشم دیگری می‌بیند و در این سفر آنان را در جریان نگذاشته است.
محمد علی اخلاقی، یکی از نمایندگان مردم غزنی در مجلس نمایندگان به خبرنامه گفت: «این عمل آقای رییس‌جمهور ظاهرا نشان دهنده این است که نوع نگاه رییس‌جمهور نسبت به وکلای غزنی در مقایسه به نمایندگان سایر ولایت‌ها، متفاوت است.»
این نماینده غزنی تأکید می‌کند که در طول این چند سال، به‌ویژه در طول یک سال اخیر با توجه به گسترش ناامنی که در غزنی وجود داشت، آنان بارها خواستار ملاقات با رییس‌جمهور بوده‌اند، اما از طرف آقای غنی رد شده است.
آقای اخلاقی گفت: «ما با وخیم شدن اوضاع غزنی بارها درخواست ملاقات کردیم، اما متأسفانه از طرف ایشان وقتی داده نشد، در حالی‌که با نمایندگان ولایت‌های دیگر ملاقات می‌کند، می‌بیند و مشکلات آن‌ها را می‌شنود. همگی این‌ها نشان می‌دهد که نوع نگاه رییس‌جمهور به وکلای غزنی متأسفانه متفاوت است.»
وعده‌های غنی برای غزنی
فرستادن 7500 تن گندم برای مردم غزنی، دادن امکانات درجه اول برای این ولایت، افزایش پاسگاه‌های پولیس، بازسازی بالاحصار غزنی و افزایش امکانات شفاخانه این ولایت، از جمله وعده‌های غنی به این ولایت بود.
اما شهروندان غزنی با انتقاد از رییس جمهوری تاکید می‌کنند که چرا امکانات ولایت درجه اول غزنی، پیش از خلق این فاجعه داده نشد؟ آنان می‌گویند که باید حتما خون ده‌ها نفر بی‌گناه ریخته شود و یک فاجعه بزرگ انسانی رخ دهد تا دولت حق مسلم یک قشر از مردم را بدهد؟!
نزاکت پارسا، یکی دیگر از شهروندان غزنی در صفحه فیس‌بوکش نوشته است: «مگر امروزه یک بوجی گندم را مردم به سرخود بزند؟ با ابراز غم‌شریکی نمادین ذره‌ای از درد صدها مادر داغ‌دار درمان خواهد شد؟!»
مجازات و مکافات
رییس‌جمهور غنی در سفر به غزنی تاکید کرد، کسانی که در جنگ غزنی خدمت کرده‌اند، مکافات شده و کسانی که خیانت کرده، شناسایی و مجازات خواهند شد.
آقای غنی گفت: «بر اساس خواست شما، قوماندان امنیه ولایت غزنی یک رتبه ترفیع می‌کند، رییس امنیت ملی تقدیر نامه درجه اول، قوماندان لوا نیز تقدیر خواهد شد، و لیست تمام کسانی که تقدیر شوند، تهیه شود، که هیچ کسی نماند.»
آقای غنی تاکید کرد که عمق این قضیه باید بررسی شود که کی‌ها خیانت و غفلت کرده و کی‌ها خدمت و صداقت خود را نشان داده است. او گفت که «کسانی که غفلت و خیانت کرده‌اند باید واضح شود، که به خیانت یک رقم برخورد شود و کسانی که غفلت کرد‌اند برخورد دیگر. که غفلت دیگر رخ ندهد و از خیانت جلوگیری شود.»
وضاحت خواستن از خود یا پاکستان؟
آقای غنی در سخنرانی که در میان جمعی از شهروندان غزنی داشت، از مقام‌های پاکستانی در مورد حضور جنگ‌جویان این کشور در ولایت غزنی وضاحت خواست.
او تاکید کرد که «چرا کشته‌های طالبان به شفاخانه‌های پاکستان منتقل شد. ما به زور به‌صلح نمی‌رسیم، تنها استفاده از منطق راه رسیدن به صلح است. عمران خان که پدر و مادرت پشتون هم هست، این قضیه را تحقیق کن و برای من جواب بده».
آقای غنی خطاب به پاکستان تصریح کرد که صلح به «ابدورزاد‌گی» نمی‌شود، به باور او، صلح وقتی می‌آید که مصلح پیدا کنیم و راه صلح این است که امتیاز طلبی در میدان جنگ نکنید.
اما این گفته‌ی غنی نیز مورد انتقاد شماری از شهروندان افغانستان قرار گرفته است. آنان تاکید دارند که غنی از پاکستان وضاحت می‌خواهد که چرا جنگ‌جویانان این کشور در غزنی جنگ کرده است؟ چرا از خود نمی‌پرسد که چطور این جنگ‌جویان وارد خاک افغانستان شده است؟»..
سخیداد هاتف، یکی از کاربران فیسبوک در صفحه‌اش نوشته است: «سوالی که خود غنی باید پاسخ بدهد، این است که این طالبان وقتی که سالم بودند، چرا و چگونه به شهر غزنی آورده شدند؟ طالبان آن‌همه سلاح سبک و سنگین را چه‌گونه وارد غزنی کردند؟ وقتی که طالبان از غزنی عقب‌نشینی کردند کجا رفتند و فعلا با آن سلاح‌ها و موترها و مهمات غارت‌شده در کجا هستند؟ چرا طالبان زخمی‌شده از غزنی به قندهار و از قندهار به سپین بولدک و از آنجا به چمن و کویته برده می‌شوند و دولت افغانستان از این سفر طولانی بی‌خبر می‌ماند؟ چرا دولت طالبان را تعقیب نمی‌کند؟ چرا همکاران داخلی طالبان در درون حکومت محلی غزنی محاکمه و مجازات نمی‌شوند؟»